Helleborus

Het was weer corvee. In de volkstuin van de buurvrouw bloeide de Magnolia beeldschoon. Dat moet iedereen maar op mijn woord geloven, want ik heb er geen foto van gemaakt. Bovendien was het stervenskoud en dat terwijl Erwin Krol ons een heerlijk dagje had beloofd. In Frankrijk zit de weersvoorspelling er bijna nooit naast, maar dat schijnt daar makkelijker te zijn. Ik weet het niet.

Mijn medeschoffelaars waren weer aan het mopperen op de Gestapomeisjes of de Arbeitseinsatz. Merkwaardig toch dat de Nazi’s altijd uit de kast worden getrokken zodra er autoritaire redeloze figuren op de proppen komen. NSBers. En terecht.


In Frankrijk heb ik de Helleborus die in het gras in de voortuin stond, achter neergezet, op de plaats waar ik ook de zaadjes in de grond had gestopt. Nu had ik er al een paar in een potje gezaaid, om te kijken of ze het wel echt zouden doen. En jawel, hier is de eerste: