Blauwe ogen


Suffen
De kat van de manege in Frankrijk slaapt altijd. Hij ligt onverstoorbaar te suffen tussen al dat wild geraas,


Siebe heeft zijn twijfels: groot zijn ze, h?¬¨?Ü?

Maar soms opent hij zijn oogjes.


Zo blauw, zo blauw

Huwelijk


Bess en basilicum

In ons departement in Frankrijk worden weinig kruiden gekweekt en verkocht. Op de markt staat een biologische Brit, die nog wel koriander en basilicum heeft, als je er tenminste vroeg bij bent. Bladpeterselie is het meest exotische wat je er kunt krijgen.
In onze tuin staat natuurlijk die gigantische laurier, die zwaar gekortwiekt moet worden, rozemarijn (stek uit de geveltuin in de prof. Tulpstraat), salie, munt, thijm, kervel, dragon, peterselie, dille en bieslook. De gevriesdroogde dragon uit een potje is trouwens heel goed te gebruiken, niet van echt te onderscheiden.

De oudere mensen daar eten ouderwets Frans, dus niet te versmaden. Nieuwerwetse (=Midden-Oosten) invloeden zoals tabouleh zijn wel in de supermarkten te vinden, maar verse koriander niet. Misschien komt dat ooit nog eens.

Voordat we naar Frankrijk vertrokken, had ik basilicumzaad in een verlaten bloempot gestrooid. Die heeft 5 weken geen water gekregen. Ze doen het prima, gek genoeg.


Zielig
De OI-kers die zich op balkon niet aan verzorging kon onttrekken, verkeert in deplorabele staat. Het lijkt die van Hettie wel. Dit komt door regenbuien en luis. Dezelfde in Frankrijk doet het precies volgens het boekje.


Boekje

Hier, op steenworp afstand van de Nieuwmarkt kun je werkelijk alles krijgen wat je hartje begeert. De groentekraam t.o. Appie Heijn heeft het hele jaar grote hoeveelheden verse kruiden van topkwaliteit. Het heeft geen zin daar tegenop te kweken.

Als ik naar Frankrijk verhuis, ga ik dat niet missen, ik kweek het gewoon zelf. Wat ik wel ga missen, is de bibliotheek. Want hoe aardig de dames van de Franse bibliotheek ook zijn, de planken zijn voor een groot deel gevuld met vertaalde flutboekjes. Amerikaanse detectiefjes in het Frans, daar zit ik niet op te wachten.
Dankzij onze eigen bibliotheek het De Pintohuis heb ik tijdens ons verblijf weer een van de mooiste boeken van de laatste jaren gelezen: Kentering van een huwelijk, van de Hongaar S?¬?ndor M?¬?rai. Adembenemend en prachtig.
Yeva (13) las het ook, toen ze door haar jeugdliteratuur heen was: geweldig geschreven, zei ze. Ik vond het weer geweldig dat ze naadloos op de wereldliteratuur is overgestapt.

Terug


Een maand geleden onverzorgd achtergelaten

Op een kantoor naar een beeldscherm staren, nee, dat gaat me niet gemakkelijk af. Er zit voorlopig weinig anders op. Vandaag kan ik gelukkig mijn hok weer in, waar het naar drukinkt en terpentijn ruikt.

Morgen ga ik de volkstuin weer eens bekijken. Als die net zo hard is gegaan als bovenstaande sprietjes in de goot, ben ik wel even bezig.