We waren van de week alweer 16 jaar getrouwd. Dat is natuurlijk niks vergeleken bij de familie A. uit Saint Sulpice (60 jaar), of de familie B. om de hoek bij ons in Frankrijk (63 jaar), maar elke gelegenheid om weer eens uit eten te gaan is goed, nietwaar. Bovendien is Het Boek in een eindstadium beland, wat de stress thuis aanzienlijk heeft verminderd.
Een heerlijk restaurant, ontspannen, goede keuken, en prettig personeel. Siebe at Hongaars scharrelvarken, en echt, als je dat hebt geproefd, begrijp je niet wat je al die jaren eigenlijk hebt gegeten. Nu wordt er bij ons thuis geen varken gegeten en zeker geen batterijvarkentje, maar in Frankrijk kom je nog wel eens een echt buitenbeest tegen en daar zeggen we geen nee tegen. Maar dit was werkelijk top. We hanteerden voor de wijn de regel: de prijs van het menu. Dus als je voor 8 euro eet, neem je een wijn van 8 euro. Eet je voor 50 euro, kies dan ook een wijn van die prijs. Dat heb ik niet van mezelf, maar gelezen bij Michael Sanders.
Van de 13 of 14 gasten was er ?©?©n BN-er, die eigenlijk helemaal geen BN-er is, want niemand in mijn directe kring heeft ooit van hem gehoord. Meer iets voor de liefhebber dus. Toen ik de volgende dag eens flink wilde opscheppen over dit voorval, wist een ander van mijn werk me vet te overtreffen, die was naar de lancering van Gala gegaan. Alleen maar BN-ers en als toetje een optreden van, kom hoe heet-ie ook weer, die van Roxy Music, nooit van gehoord, oja, Brian Ferry. Ook heel leuk. Maar ons etentje was leuker.