Ranzige praat

Op dit stukje van de gracht willen ze ALTIJD poepen. En de laat dit nu net het punt zijn waar de dichtstbijzijnde vuilnisbak op zijn verst is, als de lezertjes me begrijpen. Om te voorkomen dat ik de halve wandeling met een ranzige zak in mijn handen loop, verander ik steeds onverwacht van route, maar ze stinken er niet in, ze doen het bijna altijd – in stereo – op de vuilnisbaktechnisch meest ongunstige plek. Wel lekker warm in de winter, verklaarde de moeder van een vriendin van onze dochter.

In Frankrijk hebben we er geen last van, waaruit weer blijkt dat het een stadsprobleem is. Bovendien zijn ze er over honden in het algemeen en h-poep in het bijzonder, een stuk minder hysterisch. Ze zitten er niet mee.

Eindelijk

We hadden hem al op de STER voorbij zien komen, de rol bladerdeeg waar ik al eerder naar verlangde. Volgens Saar bestaat ook het AH-huismerk.
H?¬¨?Ü, h?¬¨?Ü, het werd eens tijd. We hebben gisteren meteen weer een pissaladi?¬¨?Üre¬¨¬® gemaakt, met een inktvisje dat ik nog had liggen. De gootsteen zag pikzwart van de inkt.

Zijn er nog mensen die parkieten houden? Dat heb ik nog zo’n kalkding voor ze, je weet wel, die vonden we vroeger op het strand.

Hoogtevrees

Niet op de bovenste verdieping van de Centrale Bibliotheek, maar op etages eronder bestaan de hoeken van het gebouw uit louter glas. Ik durf er bijna niet te gaan staan, zo word ik door paniek bevangen.

Daar hebben ze de Franse versies (V.O.) van de boeken van Fred Vargas, over wie caf?©gast Lowieke bij Hollandais en France een wervend stukje schreef. Ik ben verkocht. Heel erg leuk als je van policiers houdt, dus een aanradertje voor mijn familieleden. Ze zijn ook nog aardig vertaald ook, voor als je niet zo knap Frans leest als ik.

Raamschimmel

Nee, dit is geen paard van Sinterklaas dat een andere route neemt, maar een griezelig groeisel dat door 25 jaar nattigheid nu tot volle bloei is gekomen. We wonen in een huis dat ooit in 1980 is gekraakt en vervolgens door de Algemene Woningbouw Vereniging voor een symbolisch bedrag (?©?©n gulden) is gekocht en verbouwd tot halve onzelfstandige HAT-eenheden, als iemand nog weet wat dat zijn. We hebben een appartement en delen de keuken, en alle andere natte ruimtes.
Die AWV doet sinds enige tijd aan marktwaarde en andere commerci?´le flauwekul, dus die vinden dat ons communale systeem opgeheven moet worden, dan kunnen ze eens flink gaan verdienen, daar in die binnenstad van Amsterdam. Drieentwintig luxe appartementen scoort beter dan 23 HAT-eenheden, onzelfstandig of niet. Nu zijn de HAT-eenheden niet zo klein, mijn zolder is bijvoorbeeld meer dan 20 meter lang, ik heb een eigen keuken en wc, mij hoor je niet klagen.

Alleen het verdwijnen van het sociale karakter van zo’n woningbouwvereniging, ooit opgericht om de huizen eerlijk te verdelen, dat is ontluisterend. Als alleen de hele rijken nog in het centrum kunnen wonen, dan weet je dat dat tot sociografische ellende leidt. De huizenprijzen hebben hier krankzinnige hoogten bereikt, 1,3 miljoen hier en 2,1 miljoen daar voor suffe pandjes in saaie wijken. Een verdiepinkje voor 750.000. Etc.

Anyway, zolang ik hier nog zit, verlang ik wel dat de huiseigenaar enig onderhoud pleegt en dat doet hij mondjesmaat. Als je niet wekelijks zeurt, gebeurt er niks. Nu de buitenmuur begint weg te rotten, ga ik druk maar eens verhogen.

Maar ik begin deze week eerst met het verven van de raamkozijnen.