Toen we ons huis net hadden, was het vochtig en zelfs nat. De vorige eigenaars hadden de twee kamers, dwz de keuken en hun slaapkamer (nu de salon) in kleine compartimentjes verdeeld met gipsplaat en bakstenen tussenmuurtjes. De Nederlander die even tussen ons en de oorspronkelijke bewoners zat, had al een gedeelte van de zooi gesloopt, waarbij hij alles voor het gemak achter het huis op ons lieflijke binnenhofje had gesmeten. Toen wij het kochten, was die verzepende gipsberg alweer door de brandnetels en bramen in beslag genomen. Maar dit even terzijde.
Alleen de muur die 1/3 van de keuken verborg, stond er nog. Daarachter kwam het grondwater omhoog, want de betegeling van de keuken hield daar ook op. Het was een vieze donkere gang, altijd koud en altijd nat en de balken die de bovenverdieping vormden, waren op die plek aan het rotten. Er kwam nooit warmte of lucht bij, dat was het.
In oktober 2005 sloopten we hem en in de zomer daarop kwam meneer Bruneau de nieuwe vloer storten, met een special “produit” in de muur, dat het water van buiten zou tegenhouden, wat het ook deed.
Alleen die verdomde tussenmuur van de douche, die schimmelde en schimmelde maar. Ik had alle dakgoten gerepareerd, Siebe had een hele nieuwe gemonteerd, maar op de een of andere manier bleef die muur vochtig. We begrepen er niets van.
Tot Siebe tijdens het douchen eergisteren bij het oprapen van een stukje zeep z’n kop tegen de kranen stootte. Het water spoot achter de kraan naar buiten en bij nadere inspectie bleek het koppelstuk tussen kraan en leiding gebroken. Zo hard is de schedel van S. nu ook weer niet, daarom denken we dat die barst er al jaren ingezeten moet hebben. Moppermoppervloekvloek. (C’est un mot fran??üais, zeggen de buren als je per ongeluk merde of putain roept.)
Terwijl ik gisteren van 0900 tot 1700 aan het snoeihout verbranden was, hield S. zich met de kranen bezig, die om onbegrijpelijke redenen maar niet lekloos te krijgen zijn.
Gelukkig is de hoofdkraan weer open, zodat we weer thee kunnen zetten en naar de wc en onze handen wassen.
Ik ga zo dadelijk weer maaien in het tuintje van de grange, toch ook weer 300 m2 gevuld met braam, ondertussen is S. naar Gu?©ret om nieuwe koppelstukken te kopen, want misschien ligt het daar wel aan. Want waarom lekt die stomme kraan na reparatie? Geen idee. Irritant en gekmakend is het wel.
Het raadsel van de schimmel is in ieder geval opgelost.