Alweer werd ik om 07:15 wakker en om 09:00 had ik mijn fik mbv een scheut benzine, een paar ouwe kranten en een doorgezakte stoel zo aan de praat. Dat ging de vorige keren veel moeizamer en daarom miste ik de spectaculaire beelden van de brandende stoel, die staan alleen op mijn netvlies en niet op het kaartje van de Leica. Uit een soort truttige voorzorg lag de camera binnen: het was een beetje vochtig buiten en het vuur zou toch niet meteen doorzetten. Dat deed het wel.
Tot 12:30 liep ik te sjouwen met de troep die we in een jaar hadden verzameld, irritante onhandige dunne takken, waar nog hardnekkige stukken braamstruik aanhingen. Alles is nu weg.
Daarna moest de Bourguignonne worden opgezet, geluncht, restant vuur gecheckt en de Eend aangeslingerd. Die start als een auto uit 2009, zodra ik de luchtbel uit de benzineleiding heb verwijderd.
Even naar mevrouw G. voor melk en room met lege flessen en glazen potje.
Ik moest grotere potten meenemen, zei ze en vulde een gigantische ouwe jampot met die lekkere vette room.
– Melk kun je niet krijgen in de supermarkt, zei ze, toen ik weer hoog had opgegeven over de uitmuntende kwaliteit van haar zuivelproducten, daar verkopen ze alleen chemische troep.
РBen je nog werkloos? vroeg ze heel attent en reageerde verheugd toen ze van mijn activiteiten hoorde. Ondertussen speelde ik met de nieuwe pup, een soort bordercollie van een maand of 5. De oudste hond was dood (crev?©e), dit was een nieuwe.
– Wat een leuk herdertje, zei ik, die kan heel knap op schapen passen.
Die hadden ze niet, maar het diertje had al blijk van talent gegeven: koeien hoeden deed het als de beste.
Op de terugweg reed ik zoals altijd langs Lucienne, die haar dochter gelukkig een tijdje over de vloer had.
– Anders zit ik maar elke dag te wachten, zei ze, tot er weer een dag voorbij is. De tijd kruipt voorbij.
Ze treurde weer even om haar man met wie ze in 2007 60 jaar was getrouwd. Bij het afscheid gaf ze me een salvo van bises, terwijl we elkaar stevig omhelsden. Van zo’n dag word ik wel heel blij.
Kijk even naar hetzelfde plaatje uit mei 2005, “man tussen brandnetels”.
