Feest

schoenen

Wat moet ik aan? Ik heb niks om aan te trekken. Enzovoorts. Vanavond gaan we het 20-jarige bestaan vieren van Typography Interiority & Other Serious Matters ergens in een vet hippe tent bij Scheveningen en ik moet in ieder geval uit deze twee paar schoenen kiezen. Ik heb een kast vol, maar omdat ik me sinds een paar jaar aan de Franse plattelandsmode heb geconformeerd, draag ik niets anders meer dan paardrijlaarsjes, de jophurs of jodphurs of hoe ze ook mogen heten (met spijkerbroek, bloesje en vest).

stalschoenen
Rijgstalschoenen, ook leuk

Deze zomer heb ik in zo’n megasportwinkel een Frans paar gekocht, met flinke profielzolen. Op de gewone stallaarsjes had ik namelijk bij het buurkippenvoeren op 26 juli via een spekglad hellend vlak een enorme smak gemaakt, ik sloeg met mijn arm tegen een muurtje. Vals plat.
Dat het grasveld zo glad was kwam volgens de buren door de droogte, wat ik kan bevestigen. Vier weken was het genezingsproces van mijn beschadigde arm mooi te volgen van donkerblauw via groen naar geel, echt schitterend.
De laarsjes zijn nog geen 50 euro, handig, leuk, goedkoop en altijd verkijgbaar. Ik ben ook blij dat ik van die verdomde mode af ben, hoog, laag, hak, punt, rond of plomp, niets meer mee te maken. Ik loop alleen met mijn lippenstift nog wel eens overdressed in ons dorp rond.

Wild

kastanjes

Ik moet maandag toch in Den Haag zijn, dus ik dacht, laat ik een museum doen, het Gemeentemuseum en het Fotomuseum, zie ik op hun sites dat ze op maandag dicht zijn! Wat is dat voor een achterlijke provincie daar? Hopeloos en ontzettend jammer bovendien.

Ondertussen zit ik met een partij kastanjes en appels waar je U tegen zegt. Daar hoort wild bij, zou je zeggen, maar waar kun je gewoon tegen een leuke prijs een stukje wild krijgen in dit land? Ik denk bij een poelier, een beroep dat volgens mij bijna is uitgestorven. Er zit er nog ?©?©n op de Haarlemmerdijk, dacht ik en ik betwijfel of daar iets voor een leuk prijsje te halen valt.
Beter is het een jager te kennen die je af en toe iets cadeau doet. Of in Frankrijk te wonen, waar buurman JP en de schoonzoon van Lucienne jagen. Tegen de tijd dat we weer terug zijn, is het jachtseizoen voorbij. Ik ken geen jagers in Nederland.

appels
Gekke vormen, een teken van biologische teelt

Misschien dat ik toch met kerst weer een gans ga proberen. Bij Giraud hebben ze die ook voor consumptie. Of is dat zieliger dan een kip of parelhoen? Ze komen eens in de zoveel tijd langs in de header en dan ga je je toch hechten.

ganzen van Giraud
De biologische gansjes uit 2008

Morgen ben ik misschien weer de oude.

Dipje


©Yeva Swart, Rome 2009

Ik heb net het camerakaartje van de oudste met de foto’s van Rome leeggegoten op mijn HD en zie dat ze het visuele talent integraal van haar ouders heeft ge?¬¥rfd. Dat is mooi en ik hoop van harte dat dat volkomen nutteloze bipolaire gen niet in haar erfenis zit, want sinds onze terugkeer uit het beloofde land zit ik weer in de put.
Het is een chemische kwestie, daar ben ik nu na zoveel jaar wel achter en daarom weet ik ook dat de neurotransmitterbalans morgen of overmorgen weer in orde is. Een klein klusje kost in zo’n depressieve fase oneindig veel meer moeite dan wanneer ik over mijn gewone dagelijkse enthousiasme beschik.


©Yeva Swart, Rome 2009

Omdat ik toch bezig was, heb ik maar meteen mijn lidmaatschap van de vakbond opgezegd. Moppermopper. Die hadden me bij mijn laatste verzoek om bijstand gewoon laten barsten.
– We kunnen niets doen, als u nog niet ontslagen bent, was toen het antwoord.
Ja, zeg, zo kan ik het ook. Als je eenmaal ontslagen bent, is het te laat. Prutsers. Weg ermee, zonde van het geld. Heb ik altijd voor niets op die steun gerekend.


©Yeva Swart, Rome 2009

Ik zie dat er gelukkig tijdens de Romereis aan me is gedacht. Kijk maar:

2cv in Rome 2cv in Rome

©Yeva Swart, Rome 2009

Ik ben alweer aan het aftellen. Hoe lang nog tot kerstmis?

Herfst onderweg

herfst op de p?©age

Behalve dat er onderweg veel herfst te zien was, was de herfst ook onderweg. Ik heb vandaag geen tijd gehad, maar morgen meer over:
de kastanjes, de walnoten, (het ontbreken van) de Franse les op het Vossius, het geven van extra Franse lessen in de grote pauze ipv tijdens gewone lesuren en nog veel meer gemopper op het reguliere onderwijs.

Ze communiceren niet, nooit, dat is het, die scholen.
– We hebben 2 uur Frans gehad tot nu toe, zegt de jongste. Vanaf 18 augustus tot 26 oktober, in totaal 2 uur Frans. Waarom weten de ouders dat niet? Morgen maar eens gaan bellen. Prutsers.

Vrijdag hakdag

hangar
De hangar van meneer B.

Gisteren klonk over in het dorp het gezellige geluid van de 2takt-motoren, ik maaide, Siebe zaagde en ergens anders waren ze met dezelfde dingen bezig.
– Mijn ouders hebben een hobby, zei Yeva, toen ze er langsliep. Inderdaad, sinds het euvel in de zomer met de motorzeis en het deskundig ingrijpen door meneer Dubar, zijn alle 2takt-problemen opgelost. De zaag – geslepen voor 6,95 euro – glijdt door het hout als een warm mes door de boter, om dit bekende beeld maar weer eens te gebruiken, want zo is het wel. Ik trek 2 maal aan het touwtje en het motortje snort.

zicht op ons huis en enkele andere

Het was deze week in tegenstelling tot de verwachting droog en zonnig. Ik zie vandaag dat het buiten grijs en druilerig is, maar vaak is dat in dit jaargetijde tegen twaalven veranderd in stralende zonneschijn. Er hangt gewoon een lage wolk tegen de berg aan.
Onze gast Kees B., bekend van het Institut Jean Vigo in Perpignan, kwam gelukkig op tijd terug van z’n afspraak om de blauwe lucht boven ons dorp nog te zien.
Het is daar in de Pyr?©n?©es-Orientales altijd minstens 4 graden warmer en dat is erg veel, vooral in deze tijd van het jaar. Wij 16, zij 20. Wij regen, zij zon. Alleen hebben wij dit jaar wel heel erg weinig regen gehad, zelfs in deze week, waarin de ene na de andere plensbui was voorspeld, is slechts een enkel druppeltje gevallen. De burvrouwen (moeder en dochter) die gisteren de dahliaknollen aan het rooien waren, schudden hun hoofden, want 5 km verderop had het gehoosd, en hier? Niks, nada, niente. En wat doe je eraan? Rien du tout.