Ik was aan het testen of die camera van de mobiel dit soort tafereeltjes aankon, dat wil zeggen, de Montelbaanstoren met een bak licht erachter, terwijl de hondjes ondertussen probeerden er bewegingsonscherpte in te krijgen, toen een of ander mediterraan toeristisch type me dwingend zijn camaraatje aanbood. Oh, daarom rukten ze aan de riem.
Deze Spanjaard wilde, zoals elke vreemdeling, op de foto met de gracht op de achtergrond. Hoe vaak we niet camera’s in de handen gedrukt krijgen, ontelbare keren, en meestal zijn het stelletjes, die meteen in de toeristenhouding gaan staan. Altijd dezelfde, het is een genre.
Hij gaf met zijn hand aan hoeveel hij van zichzelf in beeld wilde, ging in de houding staan en ik drukte af.
Nu je meteen kunt controleren of de foto is gelukt, kun je er geen geintjes meer mee uithalen. Ik ken namelijk iemand, ik noem geen namen, maar het is een echte fotograaf, die ruim v????r de digitale fotografie wel braaf op verzoek een foto van de toeristen maakte, maar hun hoofden niet meenam, als ze hem om de een of andere reden niet bevielen. Hij stelde zich gniffelend hun teleurgestelde gezichten voor als ze thuis hun afdrukjes gingen bekijken: die vent kan niet fotograferen!
Neen, Siebe was het niet, die is daar veel te serieus en aardig voor.