Venkelbeveiligingsmaatregelen

Venkel

Ik vond al een paar plantjes zieltogend naast de andere liggen, uit de aarde getrokken door vogels, dus het werd tijd voor drastische maatregelen. De vogels die dingen uit de grond trekken zijn hier de duiven en de merels. Ik heb sterk de indruk dat het dit jaar een enorm goed mereljaar is, de bedelende jongen zitten werkelijk overal.
Die jongen zijn al zo groot als hun ouders, die zich dat gebedel nog laten aanleunen. Het zal wel iets zijn waar ze zich Darwinsgewijs niet tegen kunnen verzetten. Bibberend diertje met opengesperd snaveltje: ik pavlov er maar weer een worm in.

Ik heb een tankwall opgeworpen in de vorm van een tak, zodat het erg onhandig wordt eens lekker te sjorren en zo vallen de planten ook minder op. Er is toch veel te zeggen voor een moestuin waar de groente nonchalant tussen de bloemen staat. De vernielers zien hun te vernielen objecten dan niet. En de cd-romguirlande natuurlijk. Dit keer Photoshop Elements. Het werkt, want ze hebben ze tot op heden ongemoeid gelaten. De plantjes beginnen al op echte venkels te lijken, nietwaar?

Nagekomen mededeling:
Die dahliastek van 20 maart is uitgegroeid tot een fraaie plant van 1 meter. Geinig toch dat zoiets werkt.

dahliastek

(Ik lees drie boeken tegelijk en val na 2 bladzijden in slaap. Ik zou eens vakantie moeten houden om eens goed door te kunnen lezen. Dat komt, dat komt.)

Champignon

Carbolchampignon

Een paar dagen geleden zag ik op het fornuis van de buren, een reuzekoekenpan met paddestoelen lekker staan te wezen. Die verrukkelijke geuren!
РOh, die staan nu overal, zei Paulette desgevraagd. We hebben het over c?®pes en girolles, bij de Bataven beter bekend als eekhoorntjesbrood en cantharellen. Leuk bedacht, maar waar ze dan overal staan, mag Joost weten.
– Is het geheim?
– Neen, hoor.
Dat schiet op.

Test een carbolchampignon

Kwam ik toch gisteren een serieus ogende champignon hier direct om de hoek tegen de grange tegen. Plukken maar en naar Paul. Die was niet zeker. Bij twijfel niet oversteken, wat ik toch deed voor een second opinion van de twee dames, moeder en dochter.
РHij kan best lekker en eetbaar zijn, maar wij rapen alleen die we kennen, het bekende rijtje: Coulemelles (parasolzwam), c?®pes, girolles en ros?©s de pr?©s. Vergeet ik er nu een? Enfin.
Deze leek op een weidechampignon, maar zij zouden het niet doen.
– Je kunt naar de apotheek, zeiden ze.
– Die pakt ook de Reader’s Digest Veldgids voor de natuurliefhebber, zei ik.
– Peut-?‚Ñ¢tre, peut-?‚Ñ¢tre. Mijn ongein valt nooit in vruchtbare aarde.
Ik determineerde hem met behulp van genoemde gids en het blijkt de carbolchampignon te zijn, de agaricus xanthoderma aka de psalliote jaunissante, giftig, maar niet dodelijk. Handig, zo’n gids.

Een filmpje met herkenningsinstructies:

Dode hoek

Dode hoek

Met dit stukje tuin naast het huis en de tuinmuur naast het pad dat tot niets leidt, kan ik niets. Ik maai het. Brandnetels en kleefkruid. En een gigantische klimop tegen het huis, zie ik nu, die ik even gemist heb, krijg nou niks! Die had ik er vorig jaar toch afgehaald?

En terwijl ik in trance de d?¬©brousailleuse heen en weer zwier, maai ik bijna de clematis van z’n sokken.
De clematis?
Ja! De clematis! Hij is niet dood! Hij doet het nog. Halleluja! Bof ik even.

Clematis montana uit de dood herrezen
Clematis montana uit de dood herrezen

Nu m??et ik wel morgen naar de mis van Sint Jan. Ik zou liever naar die van Sint Joris, want er vliegt hier een klein draakje rond dat de venkel uit de grond rukt, merde nog aan toe.

Geef mij maar een grasveld vol mollen.

Oude kennis

Naast de composthoop
Morsig graan met brandnetel naast de composthoop

Vroeger, beste jongens en meisjes, leerden we op school hoe de verschillende korenaren te onderscheiden waren, haver, tarwe, rogge, gerst. De meester hing gekleurde schoolplaten aan het bord met afbeeldingen van de Eg, de Dorsvlegel, de Dorsvloer, het Ploegen, Hooien, het Uitspannen der Werkpaarden, Op het Erf, Bij de Hoefsmid, enzovoorts.
En dat was niet op het platteland, maar midden in Den Haag. Heel goed voor de Algemene Ontwikkeling die 25 jaar achterliep, want van een tractor of combine had klaarblijkelijk nog nooit iemand gehoord, die waren althans in de lesboekjes niet te vinden. Maar dat van die aren weet ik tot op de dag van vandaag, is dat niet handig? En heb ik daar iets aan? Ik zou niet weten wat.

Slabed
Van rechts naar links: sla, aardbei, prei, aardappel. Testtomaat naast stok (m)

Ondertussen doet die extra moestuin het heel behoorlijk. De kleine plantjes Bataviasla van 19 april zijn tot enorme kroppen uitgegroeid, waar af en toe door de slakken een hap van wordt genomen, maar niet hinderlijk. De bieten staan er gezond bij, net als de prei, de peen en de knoflook. Zelfs de venkel doet het:

Venkel

Daar wordt af en toe van geknabbeld, vooruit dan maar, je houdt het niet tegen. Aardbeiendieven zijn ook net iets sneller dan ik. Ik zou er netten overheen kunnen doen, als de vogels daar niet in verstrikt zouden raken. Ik zie hier vanuit het keukenraam een dikke bruine merel bedelen bij z’n vader, die daar braaf op ingaat. Wormpje hier, torretje daar, hup, een stuk aardbei in de snavel gepropt. Ja, ho even! Ik zei het al, je houdt het niet tegen.

Molshoop

Toen ik laatst bij alweer andere buren at, werd er over de molshopen geklaagd. Ik denk daar natuurlijk weer veel te gemakkelijk over, een grote schop (met het been) tegen de hoop en je ziet er na drie dagen Рbij groeizaam weer Рniets meer van. Bovendien heb ik geen glad gazon, en dat ligt niet aan de mollen, maar aan mijn onverschilligheid op dat gebied. De buurman zou vallen gaan kopen, een woord dat ik opschreef, omdat ik daar het geslacht maar niet van kan onthouden, le le le le! Le pi?®ge!
– Arme diertjes, zei ik schijnheilig. En werd uitgelachen. Die beesten kunnen er toch niets aan doen dat ze heel erg nodig een molshoop moeten opwerpen, net midden in het grasveld, bij voorkeur met z’n tienen tegelijk? En zo’n ultrasonoor geluidsding? Dat is zoiets als homeopathie, als je erin gelooft, werkt het. Alleen niet bij mollen.
Die kon ik in mijn zak steken met mijn slappe, gratuite, stadse prietpraat.