Kerstmis, APK en andere zaken

Garden gate
Nieuw tuinhek

We zijn hier al een week en de tijd is niet bij te houden, want er is zoveel te doen, dat we ‘s avonds tot niets anders in staat zijn dan ons in bed te laten vallen. Buurman F. die nu weer met zijn vrouw overwintert in Ch?¬¢teauroux, had me verrast met een tuinhekje, dat hij tegen de moestuinmuur had klaargezet. Toevallig had ik voor hem het fotoboekje over het appelpersen, dat ik weer aan hem kon overhandigen, toen hij gisteren even langskwam, op weg naar familiebezoek.

De fosse septique gaat nu serieus aangelegd worden. Dat is tegenwoordig geen kattepis of kattenpis, zoals sommige mensen zeggen, want alles moet conforme aux normes, dwz zoveel meter van het huis, keukengootsteenwater niet meer de publieke ruimte in, maar ook via de septische tank, die zijn water weer loost in een zandbed, dat op het terrein moeten worden ge??ònstalleerd. En dat zandbed, daar is zand voor nodig – het woord zegt het feitelijk al – , dat met een vrachtwagen aangevoerd gaat worden, als die vrachtwagen tenminste over het pad het terrein op kan.

Cut a Tree Down Safely
Er is al het een en ander omgehakt

Dat pad is heel romantisch omringd door uitgegroeide hazelaars en andere bomen, waar je niks aan hebt en die die vrachtwagen de doorgang belemmeren, dus die moeten weg.
En daar is Siebe Swart (topfotograaf, bekend van Het Lage Land) nu mee bezig. Hij kettingzaagt en -knipt, slijpt de ketting en na afloop steek ik – branddeskundige – de hens in de stapel takken, die in de loop van het jaar zijn verzameld. Dat lijkt makkelijk en dat is het ook, als de boel tenminste meteen fikt. Nou ja, uiteindelijk lukte het, na veel gevloek, benzine en gemopper.

CT-station
Het arme dier in de keuringsstraat

Ondertussen is kerst gevierd (boomfoto volgt) en de Verjaardag, die allerlei nuttigs opleverde, waarover ook later meer.
Vanochtend vond het tweejaarlijkse hoogte- of dieptepunt plaats, namelijk de APK van de Eend, die ondanks alle successen in de voorgaande jaren, altijd weer tot een gigantische stress leidt. De twee auto’s v????r me moesten terugkomen voor herkeuring, wat me nog zenuwachtiger maakte dan de vorige keer.
– La Deuche est bonne, zei de CT-iste met een glimlach. Net als twee en vier jaar geleden. Godkristusindehemel. Dat komt, ze hebben de APK-vrije leeftijd precies dit jaar verhoogd tot 30, dwz, mijn 2cv (25) zou er dit jaar vanaf zijn, maar moet nu nog 5 jaar door. Een soort pensioenshit, zeg maar. Nog 2x, als ze boel ondertussen niet weer verhogen.

Hamlet in France in winter
Uitzicht vanuit de keuken

Het weer is gisteren veranderd in een saai en grijs motregengebeuren, maar koud is het niet. Toch krijgen we de cuisini?®re niet meer zo heet als eerst, omdat de gietijzeren aansluiting naar de schoorsteen in het begin van dit jaar is afgebroken, wat valse trek veroorzaakt. De vraag is nu, kopen we een nieuwe (kan niet want geen geld meer) of zoeken we een 2e-hands? Geen idee. We modderen voorlopig op dezelfde voet voort en stoken de kachel in de salon flink op, die zich nooit meer misdraagt, maar daarentegen een heerlijke verzengende warmte verspreidt. Alle tussendeuren open.

French country road
Donderdag zag het er bij Giraud in Les Vergnes zo uit

En op kerstochtend kon ik bij melkboerderij Giraud gelukkig nog een flinke kip en een pot room voor het kerstdiner bemachtigen en kreeg er uit pure hartelijkheid anderhalve liter melk bij cadeau, die nota bene nog warm was. Ach, wat zijn de mensen hier toch ouderwets vriendelijk!
Iedereen in ons lieve dorp doet het godzijdank nog, we maken ons op voor de dorpsronde van 1 januari en bakken koekjes, muffins, koekhuisjes enzovoorts.
Ik zit nu alleen nog met 1100 tulpenbollen die ik hier her en der ga planten, als een soort kerstcadeau voor iedereen. Ze mogen allemaal op 1 januari zeggen waar ze die precies willen hebben. Ik mis de vrolijke Kwint hier wel.

PVC

Dog and tube

Ik liep gisteravond laat gezellig over de gracht met de hond en bekeek de schitterende uitstalling van nuttige – gratis! – waar: stoelen, bloempotten, bedden, kastjes, banken, Italiaanse koffiepotjes, tuintafels, terwijl ik me afvroeg wat ik deze keer nu weer eens zou kiezen. Vorige week vond ik een bijna gave antieke stoel, waarvan alleen de rieten zitting kapot was. Op de weekmarkt in FR kun je die door een mannetje ter plekke laten repareren, dus mooi zo, pikinski. Maar gisteren vond ik bij het hoekhuis, waar ze aan het verbouwen zijn, deze rol pvc-buis. Hebbes!

Wat moet je in godsnaam met een rol pvc-buis, vragen jullie je natuurlijk af. Ha, daar kun je een kweektunnel van maken, kijk maar naar het filmpje, waar ze weliswaar een z.g. cloche maken, maar het idee is hetzelfde. Je kunt die stukken buis ook onmiddellijk in de grond zetten, in plaats van ze aan een stuk hout te schroeven. Nu alleen nog een stuk plastic zien te vinden.

(Ben ik helemaal vergeten verslag te doen van de feestelijke opening van Het Lage Land. Dat komt nog.)

Hectische tijden

Sinterklaas
Stapel gedichten

Tussen de hysterie van het Boek (uitverkocht bij ons, zolang de voorraad strekt nog verkrijgbaar bij Huis Marseille, Pantheon, Architectura en Athenaeum in Amsterdam, haast u) en de Expositie (vernissage vanmiddag, 16 december 17:00) was er toch nog tijd voor Sinterklaas, alweer bijna twee weken geleden. Al die fijne spullen en boeken (o.a. Chanson van Bart van Loo) zitten al in de reistas, want het aftellen was natuurlijk al begin oktober begonnen. De tijd is niet meer bij te houden, zo razendsnel knetteren de dagen voorbij. Dat heb ik hier nog nooit meegemaakt. Nog een week.

In the atelier
Work in progress (rechtsboven het pootje van Annetje, ach, Annetje)

En vanavond is het dankzij Huis Marseille feest met de fotografen Naoya Hatakeyama en Siebe Swart en genodigden en daar zal ik morgen verslag van doen. Nu duik ik mijn hok weer in, want die koeienserie, die begint warempel serieuze vormen aan te nemen. Ha! Daar wordt een mens gelukkig van.

Radioprogramma Kunststof van 15 december, Petra Possel in gesprek met Siebe is hier terug te beluisteren.

Arbeid

Painting, work in progress
Oude doekjes doen het nog goed

Ik zit zoveel mogelijk in het atelier en als ik dan aan de computer zit, werk ik.

Stukjes schrijven doe ik weer over twee weken, als we weer daar zijn. Twee weken, dat is te doen.

(Hierboven heb ik een Stilleven met Ui veranderd in een Chagall met Koe. Hola! Dat was de bedoeling niet! Ik moet fel realistische werkjes maken, geen vage veegdingen. De boel moet wel worden verkocht.)