We zijn hier al een week en de tijd is niet bij te houden, want er is zoveel te doen, dat we ‘s avonds tot niets anders in staat zijn dan ons in bed te laten vallen. Buurman F. die nu weer met zijn vrouw overwintert in Ch?¬¢teauroux, had me verrast met een tuinhekje, dat hij tegen de moestuinmuur had klaargezet. Toevallig had ik voor hem het fotoboekje over het appelpersen, dat ik weer aan hem kon overhandigen, toen hij gisteren even langskwam, op weg naar familiebezoek.
De fosse septique gaat nu serieus aangelegd worden. Dat is tegenwoordig geen kattepis of kattenpis, zoals sommige mensen zeggen, want alles moet conforme aux normes, dwz zoveel meter van het huis, keukengootsteenwater niet meer de publieke ruimte in, maar ook via de septische tank, die zijn water weer loost in een zandbed, dat op het terrein moeten worden ge??ònstalleerd. En dat zandbed, daar is zand voor nodig – het woord zegt het feitelijk al – , dat met een vrachtwagen aangevoerd gaat worden, als die vrachtwagen tenminste over het pad het terrein op kan.
Er is al het een en ander omgehakt
Dat pad is heel romantisch omringd door uitgegroeide hazelaars en andere bomen, waar je niks aan hebt en die die vrachtwagen de doorgang belemmeren, dus die moeten weg.
En daar is Siebe Swart (topfotograaf, bekend van Het Lage Land) nu mee bezig. Hij kettingzaagt en -knipt, slijpt de ketting en na afloop steek ik – branddeskundige – de hens in de stapel takken, die in de loop van het jaar zijn verzameld. Dat lijkt makkelijk en dat is het ook, als de boel tenminste meteen fikt. Nou ja, uiteindelijk lukte het, na veel gevloek, benzine en gemopper.
Het arme dier in de keuringsstraat
Ondertussen is kerst gevierd (boomfoto volgt) en de Verjaardag, die allerlei nuttigs opleverde, waarover ook later meer.
Vanochtend vond het tweejaarlijkse hoogte- of dieptepunt plaats, namelijk de APK van de Eend, die ondanks alle successen in de voorgaande jaren, altijd weer tot een gigantische stress leidt. De twee auto’s v????r me moesten terugkomen voor herkeuring, wat me nog zenuwachtiger maakte dan de vorige keer.
– La Deuche est bonne, zei de CT-iste met een glimlach. Net als twee en vier jaar geleden. Godkristusindehemel. Dat komt, ze hebben de APK-vrije leeftijd precies dit jaar verhoogd tot 30, dwz, mijn 2cv (25) zou er dit jaar vanaf zijn, maar moet nu nog 5 jaar door. Een soort pensioenshit, zeg maar. Nog 2x, als ze boel ondertussen niet weer verhogen.
Het weer is gisteren veranderd in een saai en grijs motregengebeuren, maar koud is het niet. Toch krijgen we de cuisini?®re niet meer zo heet als eerst, omdat de gietijzeren aansluiting naar de schoorsteen in het begin van dit jaar is afgebroken, wat valse trek veroorzaakt. De vraag is nu, kopen we een nieuwe (kan niet want geen geld meer) of zoeken we een 2e-hands? Geen idee. We modderen voorlopig op dezelfde voet voort en stoken de kachel in de salon flink op, die zich nooit meer misdraagt, maar daarentegen een heerlijke verzengende warmte verspreidt. Alle tussendeuren open.
Donderdag zag het er bij Giraud in Les Vergnes zo uit
En op kerstochtend kon ik bij melkboerderij Giraud gelukkig nog een flinke kip en een pot room voor het kerstdiner bemachtigen en kreeg er uit pure hartelijkheid anderhalve liter melk bij cadeau, die nota bene nog warm was. Ach, wat zijn de mensen hier toch ouderwets vriendelijk!
Iedereen in ons lieve dorp doet het godzijdank nog, we maken ons op voor de dorpsronde van 1 januari en bakken koekjes, muffins, koekhuisjes enzovoorts.
Ik zit nu alleen nog met 1100 tulpenbollen die ik hier her en der ga planten, als een soort kerstcadeau voor iedereen. Ze mogen allemaal op 1 januari zeggen waar ze die precies willen hebben. Ik mis de vrolijke Kwint hier wel.