Netwerken

Wood violets
Tuin is blauw van de maartse viooltjes

Nu de temperatuur omhooggaat en vannacht zelfs de zomertijd begint, roert de tuin zich ook. Toen in februari grote pakken sneeuw die fantastische tunnelconstructie met sla hadden doen instorten, had ik de oogst als verloren beschouwd, maar niks ervan, de sla doet het gewoon en kan zelfs al bijna worden uitgedund. Neen, dat hadden de dames van hiernaast niet gedacht.

Leeks and chickens
Ze staan al klaar (rechts) om zich ermee te bemoeien

Nu zit ik natuurlijk met een probleem met kippen, die me net iets te gretig willen helpen met tuinieren. Toen ik bijvoorbeeld 2 dagen geleden een stapel prei van vriendin P. kreeg en geul groef om ze in te kuilen, begonnen ze onmiddellijk in de omgewoelde aarde te zoeken naar dingetjes, techniek: krab links, grote krab rechts naar achteren en linkerpootje bijhalen, zodat mijn geul in no time weer mooi egaal was. Kijk, daar kan ik strategisch gebruik van maken, geen hark meer nodig. Ze zien echt alles, minuscule wormpjes, torretjes, zaadjes en dat laatste is niet zo handig als je net de radijs hebt gezaaid.

Nursery on the mantelpiece
Tomaten, komkommer en pompoenen staan warm op de schoorsteenmantel te ontkiemen

Goed, ik piekerde en overwoog serieus de moestuin dan maar in godsnaam te omheinen, hoewel dat natuurlijk geen enkele zin heeft: ze vliegen er gewoon overheen. Kortwieken zou kunnen, maar doe ik niet: ze moeten zich toch enigszins uit de voeten kunnen maken als er een vos langskomt.

Hay bale net
Hooibaalnet

Toen ik vogelnetten bij buurman F. zag, openbaarde daar zich de oplossing: elk groentebed apart inpakken, waardoor de kippen nog steeds de rommel in de tuin kunnen opruimen, maar zich niet aan mijn lekkers kunnen vergrijpen. Buurvrouw P. vond dat nou niet echt praktisch, waar ze gelijk in heeft. Ze bracht me een stapel hooibaalnetten, die voor dat doel gebruikt gaan worden, want ik ben een echte boerentuinier, alles hergebruiken en niks kopen.
Ik steek mijn neus af en toe in die stapel: een duizelingwekkende verrukkelijke hooigeur.

Morgen een verslag van de vernissage van vanmiddag.

Voedselvoorziening

Baby rabbits
Blinde baby’s

– Neem nou een konijn, drong vriendin P. twee dagen geleden voor de zoveelste keer aan.
Ik aarzelde en aarzel nog steeds. Die zachte pluisdieren met dezelfde vachtbeleving als Bleu zijn er niet voor de aaibaarheid, maar voor de pat?©. En dat is niet eens het ergste, hoewel niemand hier op het slachten (tuer) zit te wachten, ook niet van de kippen, maar nog een beest erbij dat elke dag enorme hoeveelheden eten verstouwt, dat niet naar buiten kan, omdat het ontsnappingstunnels graaft en dat tenslotte gaat worden opgegeten Рwant ik heb geen zin in een gezellig huiskonijn Рdaar moet ik lang over nadenken.

Ik denk dat ik maar eerst afwacht of er:
1. iets op de expositie wordt verkocht en
2. de kippen van plan zijn broeds te worden.

Three hens and a rooster
Daar zijn ze weer

(Ik zag net een paar buizerds boven mijn toompje cirkelen, toen ik met Bess langsliep. Ze (de buizerds) vlogen meteen weg toen ze stinkie in de smiezen kregen. Ook dat nog. Niks as stress.)

Dominique

Eggs from the last 2 weeks
Oogst van 2 weken

In plaats van uit te delen had vriendin en buurvrouw natuurlijk alle eieren voor me bewaard, 39 stuks, waarvan S. een aantal weer mee naar NL heeft genomen toen hij woensdag weer vertrok en er is een gedeelte naar buurman F. en buurvrouw S. en een aantal naar de zoon van buurman P. gegaan, die altijd ook onze voortuin meemaait als hij dat voor zijn vader doet.
Ik kan het bijna niet bijhouden, want ze blijven vrolijk elke dag een ei leggen.
Vriendin P. demonstreerde de avond van onze aankomst nog – met een brede lach – hoe zoet de kipjes haar volgden naar hun nachtverblijf.

Rooster and his chickens
Ze wachten op het lekkers, DSK bescheiden in de achtergrond

Ik ben deze week op een paar betaalde klusjes na bezig met de expositie van Pasen, d.w.z. vernissen en inlijsten. En signeren, alles in omgekeerde volgorde, anders krijg je een bende met die olieverf. Van mijn haantje (zie linksboven) wil ik eigenlijk geen afscheid nemen, maar weet je wat, ik maak er gewoon nog een paar, net zo gemakkelijk. Met de kip heb ik een kleine verwijzing naar Henri Rousseau willen maken, met in mijn achterhoofd, iets naiever met decoratieve elementen, dat moet de mensen toch kunnen verleiden. Niks kunst, marktwerking!
Ja, ja. Niet denken aan het achterlijke Nederlandse (en andere Europese) kunstbeleid, wat natuurlijk helemaal geen beleid is, maar een huishoudboekje met hele zure ouders, bah. Vader krijgt het grootste stuk vlees. Maar dit natuurlijk zoals altijd, even terzijde.

Chickens (pencil drawings)

In tegenstelling tot Nederland is het hier echt lente, ondanks de sombere verwachting van vriendin P. (“Er is kou voorspeld voor volgende week!” Zolang het maar niet regent, zeg ik). Volgens buurman F. ben ik veel te laat met tomaten, pompoen en prei zaaien. Heel lang geleden dacht ik nog dat hij er verstand van had en schrok ik van dat extreem bezorgde gezicht. Maar ja, sinds het dahlia-debacle neem ik hem tuinkundig (en op andere gebieden) niet meer serieus. Buurman P. lacht zich altijd een deuk als ik kond doe van dit soort praat van F. en roept dan: Sacr?¬© Raymond! Soms vertel ik expres iets om hem dat te laten zeggen.

Eggs and home sweet chicken home

De kippen slapen nu met haan boven op het caviahok, en leggen hun eitjes erin, precies zoals ik me dat had voorgesteld. Of ze broeds gaan worden is nog maar de vraag volgens rasoptimisten vriendin P. en buurman F., waar ze deze keer misschien wel eens gelijk in kunnen hebben, lees ik bij het kippenforum. Legkippen zijn gefokt om te leggen en niet om te broeden, want als ze broeden, leggen ze niet en dat kunnen die kippenboeren zich niet permitteren, zoiets.

Aan de haan zal het niet liggen, die bespringt bij elke gelegenheid de dichtsbijzijnde vrouw, terwijl hij haar stevig bij haar nek grijpt.
– Hee! Er zijn kinderen bij, Dominique!
Dominique? Ja, ik heb hem naar de gevallen baas van het IMF genoemd, tot grote hilariteit van de buren.

Tijd vliegt

Flowers sent by post
Moederdagbloemen

De jongste dochter die de mensen graag een plezier doet, stuurde me via de internet een werkelijk smaakvol voorjaarsboeket, omdat het in de UK waar ze zit, vorige week moederdag was. Zo lief!

Ondertussen is het alweer de zaterdag voor vertrek, en ik neem een kleine pauze om een stukje te schrijven, wat er deze periode helemaal bij ingeschoten is. Waarvan pauzeer ik dan, vragen de lezertjes zich af, en dat is het stress veroorzakende INPAKKEN, vooral van nutteloze troep, die ik op de brocante van quinze ao?¬™t te koop wens aan te bieden. Donderdag vond ik op straat de eikenhouten deur van een oude linnenkast, met een fraai gevormde, gave en manshoge spiegel erin. Hoe ik die zonder ongelukken naar huis en mijn hol heb weten in te slepen, met de blauwe hond aan de riem, die nog steeds onverhoeds naar passerende auto’s wil happen, mag een wonder heten. Probleem is alleen dat hij veel te zwaar en te groot is om deze keer mee te kunnen.
Ik was het bestaan van een andere spiegel, kleiner, maar ook in een mooie houten lijst, helemaal vergeten. Oh ja, die was er ook nog. Gevonden op de Oude Waal bij het vuil en in mijn werkplaats klaargezet voor vervoer.

Dijksgracht Amsterdam
Dijksgracht in het ochtendlicht

De blauwe hond heeft deze tijd naast de fiets leren lopen, ook niet helemaal zonder risico, hoewel dat beperkt blijft door het tijdstip (07:00 ‘s ochtends) en de route (via de centrale bibliotheek, langs de Dijksgracht, hup Piet Heinkade oversteken, de “In Gelul Kun Je Niet Wonen”-brug over en hoppetee, 6 rondjes racen over de kop van Java-eiland, als er tenminste geen vriendjes zijn, waarmee hij nog veel beter kan uitrazen).

Dog and gentle leader
Pas op, hij bijt

Om hem een beetje in bedwang te kunnen houden, onze boerenpummel in de stad, heb ik hem op de fiets een zg gentle leader aangemeten, door de marktvrouw abusievelijk cheerleader genoemd, met als bijkomend voordeel, dat de mensen nu achteruitdeinzen, omdat ze denken dat hij gemuilkorfd is en dus gevaarlijk, in plaats van dat eeuwige Oh wat schattig, mag ik hem aaien, waar gekke Bleu helemaal hysterisch van wordt.
Ik ga zo’n hondenstang voor aan de fiets bestellen, dan kan ik datzelfde trucje ook in FR uithalen, met minder gevaar. Hoop ik.

Ikea-framed chicken drawing
Lijst inclusief passepartout: 6,99, waarom niet gewoon 7,00?

Het Ikeabezoek ging tenslotte voor de verandering zonder stress of gekmakende dwaaltochten door de toonzalen, omdat ik dat geestelijk en technisch voorbereid had en ik precies wist wat ik wilde. Al doende leert men.

Zo’n tekening ziet er toch lollig uit, nietwaar? En geen geld.

Maandag nieuwe berichten uit het Beloofde Land, over de a.s. exposities en hoe mijn kippenportretten ontvangen gaan worden.

Zomerbollen

Summer bulbs

Ik moest even bellen met vriendin en buurvrouw P., die voor de kippen zorgt, om te zien of alles daar in het zuiden naar wens verloopt. Het ging van een leien dakje, vertelde ze, de kippen luisterden nu ook naar haar als ze ze riep. Ze legden zoet hun eitjes en lieten zich net zo braaf naar bed brengen. Tr?®s bien dress?©es, die kippen, vond ze.
Hoor je dat, Bleu? Neem daar eens een voorbeeld aan, malle hond.

The neighbouring garden
(Een stukje) Buurtuin in de zomer van 2008

De Aldi had vandaag zomerbollen in de aanbieding waarvan ik de begonia, de sparaxis (whatever that may be) en een stelletje dahlia’s (ook voor mezelf) voor mijn lieve buurvrouw heb gekocht. Zij wint immers altijd of de eerste of anders de tweede prijs in de tuinencompetitie in de categorie Tuinen Bij De Boerderij Niet Vanaf De Weg Te Zien en in die boerenbloemenweelde (dahlia’s, ipomoea’s, afrikaantjes, geraniums, rozen, clematis, fuchsia’s, escholzia’s etc.) zitten ook altijd een paar van die vette begonia’s. Dus. Mooi rood is niet lelijk. Voor slechts ‚Äö?ᬮ1,29.

(Ik heb een plaatje van een stukje van de prijswinnende buurtuin gezocht en gevonden)