De week begon goed met de eerste kalfjes. Deze hier zijn van Tintin, collega van JP. Hij heet eigenlijk Laurent, maar dat is iedereen vergeten. De in december overleden oud-burgemeester Raymond P. was zijn peetvader.
Het eerste kalf van ons dorp werd gisteren geboren, het was ook de eerste keer voor het vaarsje. De bevalling verliep zonder problemen.
P?©p?© zegt het bezoek gedag
Zo’n knappe vent!
Dinsdag kwamen T. en C. reuzegezellig langs op doorreis van Spanje naar huis. Ach, kon die kleine P?©p?© maar mee! Maar dat kon niet.
De familie was nog niet vertrokken of de herfst begon. Maar lekkere vette c?®pes? Neen, die hebben we nog niet kunnen vinden. Hoe dat nu kan.
Buurman lacht nog vrolijk naar het vogeltje, maar let eens op de lucht erachter. Het lachen zou hem snel vergaan.
En het werd steeds erger. Ach dat waait wel over, dacht ik nog, maar had de stekkers er voor de zekerheid nog geen 5 minuten uitgetrokken of het barstte los. De regen kwam begeleid door vette donderslagen en veel tromgeroffel in grote gulpen door gaten en kieren het huis binnen, waardoor ik was gedwongen de luiken dicht te doen. De verlichting werd eveneens door de elementen verzorgd.
Hoera, dacht ik, nou krijgen we een bos vol eekhoorntjesbrood/funghi porcini/c?®pes, want ik kan immers nog maar een ?©?©n ding denken.
Volgens buurman P kwam dat qua schijngestalte van de maan ook goed uit, want regen vlak voor nieuwe maan, nou, dat zou een massaoogst geven. Ik heb nog geen boleet gezien en het is nu zondag. Dus die kletskoek met de maan blijkt alweer flauwekul.
De volgende dag leek er niets aan de hand. Vriendin P en ik keken naar de regenboog en ze kloeg over alle net ingezaaide akkers, waarvan de graszaden door de waterstromen allemaal waren weggespoeld. Al dat werk voor niks!
– We hebben weer eens te hard om regen gesmeekt, dacht ik en we hebben het gekregen. Misschien valt de schade wel mee, ze heeft altijd een gitzwarte blik als er iets een beetje mis gaat.
Wel vond ik een gigantische girolle met een diameter van 13 cm. Ik heb nog een berichtje met dit wereldnieuws naar de krant gestuurd, maar die hebben niks laten horen, hoewel La Montagne altijd vol staat met dit soort flutberichtjes. Flauw, hoor.
Kijk eens wat die stromen hebben veroorzaakt, hele stukken asfalt zijn losgerukt en ontwricht. Gelukkig geen doden zoals in Zuid-Frankrijk.
En gisteren hebben we alle kippen van de adoptie in mei een kopje kleiner gemaakt. Althans niet ik, vriendin P. Ik heb geplukt en geplukt en geplukt. En ik heb een beginnetje gemaakt met het leren ontmantelen van die arme dieren. Je moet wel een vlijmscherp mes hebben.