Wat we de afgelopen tijd hebben gedaan

Some spring flowers in a vase
Rode klaver met hier en daar iets anders

De zaadjes die vorig jaar met de Grote Regen naar beneden kwamen zetten in de tsunami van modder, blijken van groenbemestende klaver (en ander groen) te zijn. Die rode bloempjes zijn schitterend. Gisteren zag ik dat buurman JP de boel aan het maaien was. Net op tijd dus voor dit boeketje voor buurman P.

Dead pine marten
Vol op de rem om hem niet nog platter te rijden

Onderweg naar huis via de toeristische route dachten we (Y en ik) een dode kat te zien.

Dead pine marten
Lekker zielig

Maar nee, het was een boommarter. Ze zien er ook dood wel schattig uit.

The first quail
De eerste en ook meteen ongeveer de laatste

De kuikenkwekerij is tot nu toe niet top verlopen: kwartels deden het niet goed en de uitgekomen kuikens zijn om mij duistere redenen doodgegaan. Ik zag het even niet meer zitten ook al omdat

Chicks and their mother

de zwarte Brahma, ms Black (mevrouw Swart, haha) na 3 weken broeden alleen maar rotte eieren bleek te hebben en in de aansluitende tweede sessie waren er 6 niet bevrucht, was er een gebroken – die Brahma’s zijn soms een beetje lomp – was er een dood, maar volmaakt volgroeid kuiken uit het nest gesmeten en vond ik tenslotte een ei met een vroege dood.

Dat levert dus 4 kuikens op, waarvan ik de laatste nog uit het ei moest pellen om die het leven te redden. IJskoud en doodstil, maar na een beetje hartmassage en een tijdje onder de moeder te hebben gelegen, is het diertje (op de foto het geeltje rechts) springlevend.
Dat weerhield de moeder er niet van hetzelfde diertje een dag later onder een van haar enorme poten te pletten, maar daar kunnen ze kennelijk tegen, want na een kleine duizeling holde het alweer achter de anderen aan. Sjesus, Gee.

Waiting room dentist

Verder reed ik vriendin P naar de tandarts en warempel, alle wachtkamers zien er overal ter wereld hetzelfde uit. Alleen is het tijdmanagement van deze tandarts veel beter dan de onze en daarom stonden we na 5 minuten alweer op straat. Jammer van al die fijne lectuur.

Our Margu?©rite is ill
Mijn avatar is ziek

Elke keer als ik onze Margu?©rite onderweg zie lopen, is ze nog magerder geworden. Ze is oud en erger: ze is ziek. Bij de familie van de Dierenfluisteraar kunnen ze niet goed afscheid nemen. Voorlopig krijgt ze geen prikje. Ze lijkt niet te lijden.

Tenslotte wacht ik op een papier van de Franse justitie met de Verklaring Omtrent Gedrag. Anders kan ik niet aan het werk als huishoudelijke hulp. Dat levert toch al gauw 9,61 bruto per uur op.
En ze kon zo goed leren.

Volgende keer misschien weer een echt verhaal. Ik ben alleen dood- en doodmoe.