Groente snijden

Tomato harvest

De laatste tijd moest ik toevallig op een paar verschillende adresjes  “la soupe” voorbereiden. La soupe is eerder het souper dan de soep, hoewel er vaak wel degelijk soep wordt gegeten.

Bij de eerste dame ging het om tomaten. Ik moest ze met een bot mes ontvellen, op een diep bord als snijplank, zonder ze eerst even in het hete water te hebben gegooid. Omdat ik me daar tegen verzette, vroeg ze geïrriteerd of ik dat misschien nog nooit had gedaan. Ik wist toch wel hoe ik tomaten moest doen (préparer)?

– Jazeker, zei ik bijdehand, en dat is niet zoals ù het wenscht, mevrouw. Dat wordt een bende en duurt bovendien veel langer.
– Nee, niet waar.
– Zoals u wilt en zult zien, madame.
Toen ik gelijk kreeg en haar een bord met geslachte tomaten liet zien, mopperde ze nog een half uur dat het allemaal mijn schuld was.
Tuurlijk, joh.

Ik heb in al die jaren nog nooit ergens een behoorlijk en scherp mes, noch een snijplank of een fatsoenlijke koekenpan gezien.
Ik heb daarom dan ook mijn eigen opinal en de in het bos gevonden laguiole pliant altijd bij me.

A real laguoile

Toen ik lang geleden ergens anders in opdracht gebakken aardappels ging maken en ze zoals altijd, even vijf minuten voorkookte, gilde de dame in kwestie: WAT DOET U NU?
– Ik maak gebakken aardappelen, mevrouwtje, en ging door terwijl ze zich in de handen wrong van wanhoop en ellende.
Ze had namelijk een zoon, die ik onmiddellijk herkend had als het Seksmaniak- en Mijn-Wil-Is-Wet-type.
Alleen loerend oogcontact met mijn borsten en benen. Gelukkig dragen wij hulpjes allemaal een uiterst onelegant schort, waarin iedereen eruitziet als een roze zak betonmengsel.

Fresh potatoes

Toen ik uiteindelijk de aardappels serveerde met een bruin krokant korstje en een boterzachte binnenkant, zei ze verbaasd: Oh, wat heerlijk.
Opgelucht dat haar zoon nu niet de rest van de dag zijn kankerhumeur zou laten heersen.

En twee weken geleden, in een schitterend huis met een even zo mooie keuken, lagen de aardappels, rapen, prei en wortels al voor me klaar.
Op mijn vraag of ze de aardappels in de lengte, tweeën of vieren, in kleine blokjes of helemaal niet gesneden wilde hebben, vroeg deze vrouw beschuldigend:
– Heeft u nog nooit soep gemaakt?

Zucht. You can’t win, can you?

2 thoughts on “Groente snijden”

  1. Heerlijk je weer te lezen. Ben er altijd zo blij mee. Ook blij dat je lekker kookt :). Oh….. de Fransen. Onnavolgbaar 😉

  2. Haha, dat is fijn om te horen. Dit zijn niet zozeer Fansen als wel oude plattelandsdames, ik lach me altijd dood om hun opvattingen.
    Ze zijn niet allemaal zo, hoor.

Comments are closed.