Normaal staat hier het gras kniehoog
Het begint me nu na zoveel maanden aardig de keel uit te hangen: de eindeloze neerslag die dit land teistert. Gisteren had ik me voorgenomen te tuinieren, stom natuurlijk, want het water kwam in zulke ellendige hoeveelheden naar beneden, dat ik maar besloot boodschappen te gaan doen. Na drie keer glibberen kreeg ik de eend eindelijk het asfalt op. Bedankt, la m?©t?©o.
Iedereen is hier zo langzamerhand een beetje sceptisch aangaande het weerbericht, want het aangekondigde mooie weer blijft maar uit. Zondag schijnt het strakblauw te worden en boven de 20¬?C, maar we moeten het maar zien gebeuren. Zei ik langzamerhand een beetje sceptisch? Ze lachen zich al jaren een deuk om die kletskoek.
Wat me ook verschrikkelijk ergert en teleurstelt, is de Nederlandse zender radio 1, door mij nog altijd Hilversum 1 genoemd vanwege het oubollige provinciaalse karakter. Ik had al moeite toen ze met die duopresentatie begonnen, vooral omdat ik die stemmen van die twee zg lollige types niet te pruimen vind zo onsympathiek, maar dat is misschien iets persoonlijks. Zo heerlijk als ze af en toe in vakanties worden vervangen door een serieuze radiostem als die van Rob Trip.
Waarom luister je dan, vragen jullie je af.
Nou, dat komt omdat ik ‘s ochtends vroeg, na het voederen en uitlaten van het vee, om 07:00 uur aan de computer aan het werk ga, ik hoor wat er in NL speelt, met het gepruttel van de radio als een oud koffieapparaat op de achtergrond. Ik word er niet door afgeleid, en ik ruik die bejaardenlucht van doorgekookte slappe filterkoffie, die te lang op het plaatje heeft gestaan en hoor af en toe een beetje “nieuws” vanuit de moerasdelta. Ik zeg “nieuws”, want dat is het natuurlijk niet. Ik weet heel goed dat dat nieuws niks anders is dan een ruim van te voren ingevulde agenda, te koop bij ANP of Novum, maar dit natuurlijk weer voor de zoveelste keer terzijde.
Kraaiende kippenmanager Dominique doet ook iets doms
Ik kan er heel goed bij werken, terwijl ik bij muziek niet kan werken. Het zal wel iets met hersenhelften te maken hebben.
En wat heeft zo’n omhooggevallen manager van dat nieuws op hilversum 1 nu bedacht? Dat er een moppie muziek moet tussen de eindeloze reclameboodschappen met autoruiten en benzinepassen, geinige straatinterviews met meningen van mensen die er niks toedoen en het journaal, stotterend en ook al leutig gebracht door een “spontane” voorlezer (christusmeziele, dat is erg), dat die anderhalve minuut dus die overblijft voor echt nieuws of wat er voor door moet gaan, gevuld moet worden met “muziek”. Ja, aanhalingstekens, want wie in vredesnaam die plaatjes uitzoekt, die moet worden ontslagen, net als die omhoogvallen manager trouwens, want wat is dat een verschrikkelijke onmuzikale teringzooi, die momenten van ontspanning en reflectie, zoals die manager die geluidoverlast noemt. Momenten van ontspanning en reflectie? Een ordinaire bezuiniging, als je het mij vraagt.
Ik weet echt niet wat ze hiermee willen bereiken, behalve dat ik afhaak en het af en toe tegen beter weten in maar steeds minder, nog eens probeer. Volgens mij willen ze ook ook dat de voorlezers een persoonlijke noot inbrengen, met die lolligheid en hun gelul over hun priv?¬©leven en -voorkeuren, opdat de luisteraars blijven plakken. NIET DOEN! Ik ben er niet in ge??ònteresseerd.
Ondertussen regent het lekker door, hoor ik aan het gekletter op de golfplaten daken. Toen ik net vriendin en buurvrouw P. sprak, die ondanks de modder haar moestuintje mopperend aan het opruimen was voor de nieuwe aanplant van tomaten, sla, wortels, uien en prei en Bleu vanachter het raam jaloers aan het blaffen was, zei ze plotseling: “Oppauwe!”
Wat? H?®? Hahaha! Ze hoort mij dat altijd roepen tegen die bemoeizuchtige uitslover en heeft eigenlijk geen idee wat dat precies betekent, zei ze.
Dat heeft die manager van de radio ook niet helemaal begrepen, geloof ik, maar dan anders. Zucht. En nu is het ook afgelopen met die regen, verdomme!
Volgende keer: hoe komt Bleu aan die wond?