Category Archives: nieuwe meuk

Vaatwassen

A new dishwasher

Mijndomein, waar ik ooit een paar domeinnamen heb gereserveerd, bood gratis voor een jaar een pakket aan, als ik dat via de app van de smartphone zou bestellen. Alles werkt, ik staar naar het schermpje, ik weet alleen niks te verzinnen, helemaal niks! Iemand een idee?

Ondertussen worden de dagen alweer langer en ik verbeeld me dat ik dat merk, als ik in de namiddag met de stinkies wandel. Toen ik van de week onze lieve FR-buurman belde, probeerde hij me te lokken:
– Het is prachtig weer, helemaal niet koud, prima tuinweer, kom maar vlug deze kant op!
Ja ja, ik zou wel willen, maar ik moet hier nog van alles doen, een paar websites van anderen in elkaar steken of aanpassen, de nieuwe vaatwasser vastzetten, huishoudelijke onzin en natuurlijk zaadcatalogi doorspitten om te zien of er nog iets bij zit. Er zit ALTIJD iets bij, don’t you worry about that.

Zei ik nieuwe vaatwasser? Een gejuich ging hier op, toen die ons huis werd binnengedragen. En het merkwaardige is, dat hij – tweedehands met een ikeafrontje -hier helemaal niet gek staat. Omdat het een inbouwmodel is, moet hij worden vastgezet, want bij het openklappen van de deur, leunt hij topzwaar naar voren.

Nu nog eens googlen op “gratis defecte vaatwasser afhalen”. Die heb je, mensen die je stukke spullen willen hebben.

Voorbereidingen

AmsterdamKwint is op 4 december bijna de gracht ingewaaid

De laatste restanten sneeuw liggen nu smerig en vies bevroren te zijn. Je kunt zo goed zien van welke maat hond de boel niet wordt opgeruimd: hele grote, b?®h.

Morgen vertrekken we (Y. en ik) naar Oxford waar Y.(17) gesprekken gaat voeren met de tutors van haar college. Die interviews zijn onderdeel van de toelatingsprocedure.
Arme Y. heeft ondertussen ook nog PTA-week, waar de cijfers ook tellen voor je eindlijst (PTA = v/h schoolonderzoek). We beginnen al goed zenuwachtig te worden.
Ik ga mee voor de moral support, maar eigenlijk ben ik volstrekt overbodig, want je wordt als kandidaat-student daar meteen in het college-leven opgenomen, ouders alleen welkom op de speciale ouderdagen.

AmsterdamDe Efteling om de hoek

Dat betekent dat ik (met en) zonder Y. eens lekker de toerist kan uithangen. Ik heb net weer Dorothy Sayers voor de honderdste maal herlezen en herken in de reisgids en op googlemaps de namen van de Colleges van de hoofdpersonen.
Lees Gaudy Night en Busman’s Honeymoon maar eens. Ik heb die via het forum van mobileread.com gedownload en lees ze in bed op mijn mobieltje. Een aanradertje, net als inlibroveritas.net voor francofonen. Boeken genoeg bij me, die niks wegen.

Balliol
Balliol, waar Peter Wimsey studeerde ©Google Streetview

Maar dat Oxford, zeg, dat is pas Efteling! Daar doen we vanaf morgen dus verslag van met plaatjes. Dat moet niet moeilijk zijn.

Daarna is het alweer bijna tijd voor het beloofde land.

Herfst onderweg

herfst op de p?©age

Behalve dat er onderweg veel herfst te zien was, was de herfst ook onderweg. Ik heb vandaag geen tijd gehad, maar morgen meer over:
de kastanjes, de walnoten, (het ontbreken van) de Franse les op het Vossius, het geven van extra Franse lessen in de grote pauze ipv tijdens gewone lesuren en nog veel meer gemopper op het reguliere onderwijs.

Ze communiceren niet, nooit, dat is het, die scholen.
– We hebben 2 uur Frans gehad tot nu toe, zegt de jongste. Vanaf 18 augustus tot 26 oktober, in totaal 2 uur Frans. Waarom weten de ouders dat niet? Morgen maar eens gaan bellen. Prutsers.

Een nieuwe werkplek


Een beetje met Lightroom opgevrolijkt fotootje

Ik zit nu thuis kantoortje te spelen, want ergens anders kan dat kennelijk niet. Die ouwe dictionaire blijkt nog goed van pas te komen, hoewel woorden als computer, email en internet niet echt dagelijks werden gebruikt in 1974. Trouwens, dat geeft helemaal niet, die woorden zijn in bijna alle talen hetzelfde, zelfs in het Frans, en de Acad?¬©mie fran??üaise kan lullen wat ze wil, de mensen gebruiken toch de meest voor de hand liggende termen. In ieder geval staan ze er in deze Concise Oxford nog niet in, in het Engels dan, in het Frans ook niet.
Het is een lekkere dunbladige versie met een fijn ouderwets lettertype, de pagina’s knisperen aangenaam en het lezen kost geen moeite, omdat je je overal aan die schreven kunt vastklampen. Zou die nog terugkomen, de schreef?

Ik heb het nog nooit zo druk gehad. Het gevoel van bevrijding moet nog komen, geloof ik. Dat gaat komen, echt, dat gaat komen. Het gepieker gedraagt zich als de getijden.