Deze keer heb ik niet per ongeluk, zoals vorig jaar, maar expres de clematis afgeknipt om hem te stekken. Doodsimpel dankzij de instructies van Geoff Hamilton. Een zonnige vensterbank, een paar potjes met aarde, plastic zakjes en elastiekjes + een limonaderietje. Dat rietje is om de zakjes bol te laten staan, zodat de stekken niet gaan schimmelen. Ik gebruik geen stekpoeder. De plant zit in deze tijd zo propvol groeihormoon, dat het wortelen zonder chemische hulpmiddelen gaat.

Die vergissing van vorig jaar was dus een blessing in disguise.

Gisteren heb ik na het corvee op de tuin ook nog een paar Echinacea’s gekregen van een schoffelmaat. Al meer dan tien jaar lukt het me NIET om ze te laten overwinteren. Ze worden altijd onmiddellijk door diezelfde slakken (zie: Eupatorium) opgevroten als ze zich in het voorjaar met veel moeite door de klei hebben geboord. Dit wordt de laatste poging.

Ik kocht vorig jaar bij Mendy d.i. de kampwinkel een clematis zonder kaartje. Geen idee wat ik handen had. Ik had toevallig nog een gat over, naast de druif op het terras. Een pèrgola of zoals sommige mensen zeggen pergòla, daar moet je weer in viervoud toestemming voor vragen, dus ik (eigenlijk Siebe) heb gewoon een paal in de grond geslagen en een maand later nog één en toen die twee met een dwarslatje verbonden. Klaar zou ik zo zeggen. Druif ertegen langs de ene paal en die clematis aan de andere.

Blijkt het een schitterende bleekgele montana (?) te zijn. Hij bloeit nu. Kijk maar:

Ik heb een stukje afgesneden en naar Frankrijk verhuisd, maar het zag er twijfelachtig uit. En nu de temperaturen rond de dertig graden blijven hangen en er voorlopig geen regen gaat vallen, weet ik niet of hij het overleeft.

Voor het eerst heb ik een schrobbering gekregen van de tuincontrole. De hegGestapo. Ik dacht dat ze wat soepeler waren dan die van de vorige volkstuin, maar er schijnt een andere wind te waaien, met dezelfde griezels als vroeger. Het wordt tijd om de boel te verkopen.

Waar blijft ‘ie nou? De slakken zijn weer bezig, want in plaats van prachtige lange stengels vind ik niks anders dan sneue afgevroten vodjes. Blinde moordlust en alle ECO-wijfneigingen overboord. Donder op! Ga de buren pesten! En eet die KutKerstboom op!