Op het dashboard van de eend brandde maar steeds dat ergerlijke rode lampje, waarvan ik eerst dacht dat het de motorolie was, maar neen, het was het niveau van de remolie, bleek na systematisch stekkertjes lostrekken, waar trouwens niks aan mankeerde, de hoeveelheid remolie, bedoel ik. De remedie was: maak het schoon, want het was het verklikkertje dat niet naar behoren werkte, begreep ik na een beetje googlen.
Hoe dan, hoe dan, hoe maak je dat schoon was de vraag, want daar gaf google geen uitsluitsel over, dus ik stelde het maar uit en uit, tot twee dagen geleden, toen ik er eindelijk genoeg van had, want weet je hoe zenuwachtig je wordt van zo’n lampje? Om de twee dagen toch maar weer de remolie controleren, je weet maar nooit.

Ik bekeek de (of het) deksel en peuterde links en rechts met een lucifertje, wreef met een doek en probeerde achter de werking te komen. Nu weet ik eindelijk, dat het hem zat in het witte – vastgekoekte – palletje in het midden van de deksel, en ja hoor, op het moment dat ik hem (of het) er weer opschroefde, sprong het omhoog. Even het dashboard checken en hoera! rust en stilte. Dat rijdt een stuk aangenamer.

Ik schrijf het maar op voor andere eendrijdende tobbers met hetzelfde euvel.