Tag Archives: koe

Uitdunnen

Chicken & chicks
Daar zal je ze hebben

Precies een week geleden werd het eerste zwarte kuiken geboren en twee dagen later kropen de andere twee uit het ei. Drie andere eieren bleken niet bevrucht. Alle kuikens hebben bevederde pootjes, wat wil zeggen dat onze nieuwe haan bezig is geweest tot groot verdriet van DSK, die hem met twee poten van een kip afschopt als hij hem betrapt.
Met 13 kippen kan hij natuurlijk wel aan de gang blijven. Ze beginnen zich eindelijk in twee clubjes te splitsen, hoewel de samenstelling elke dag anders is.

Chickens and rooster in the snow
Tactiek van alle hanen, meisjes verleiden met een lekker hapje

Moedertje wil steeds met de kinderen naar buiten en loopt vragend heen en weer in het hok, maar ik zeg nee, want het is een grote baggertroep, hoewel het niet eens zo koud is. We wachten nog even tot het iets droger is, als dat ooit gebeurt.
Bovendien is er een sperwer beziggeweest bij vriendin P en heeft 2 kippen vermoord. L’?¬©pervier, weer een woord geleerd.

Voordat die roofvogel me voor is, kan ik beter zelf het lot in eigen hand nemen: ik moet het toompje uitdunnen en waarschijnlijk ook DSK een kopje kleiner maken. Oh, wat erg! En wie dan nog meer, wie?
Ik kan ze niet allemaal houden en wie weet wat er nog op komst is? Het broedseizoen is nog niet eens begonnen, hoewel Grijsje daar anders over denkt.
Aanstaande zaterdag moet het maar gebeuren. Neem ik me voor, anders gebeurt er nooit iets. Coq au vin.

Ongeschikt voor boerin, dat is duidelijk. Trouwens, de Berlingo is nog steeds elders. Waar, dat weet alleen de garage. Maar welke garage? En wanneer? Alweer zo’n vraag waar niemand het antwoord op weet. Ja, eind januari. We zijn alweer een maand verder.

Margu?©rite, la Montb?©liarde
Mijn lievelingskoe Margu?©rite

In de tussentijd ben ik als een razende aan het produceren voor alle zomerexposities, waarvan de eerste opent met Pasen en gun ik me geen tijd voor iets anders, zoals stukjes schrijven of lollig zijn. Bovenstaande koe Margu?©rite (waarvan ik de foto als avatar gebruik voor Twitter en Facebook) is ook de lievelingskoe van de familie van de Dierenfluisteraar uit Grote Wei en met haar 16 jaar begint ze nu gebreken te vertonen. Die gaat ons verdrietig genoeg binnenkort ook verlaten.

Buurman P noemde meteen Fernandel toen hij de naam Margu?©rite hoorde en kijk wat een beetje googlen oplevert:

Tweelingen III

Two white calves posing
Poserende kalveren

Twee moeders met ieder twee kalfjes. Die witte Charolais hebben opeenvolgende nummers en zijn een echte tweeling, van de Normandische melkkoe is alleen de zichtbare haar biologische kind, de ander met een heel ander nummer is ondergeschoven. Maakt de dames allemaal niets uit.

Dairy cow and two calves
Twee dorstige kinderen

Het zijn dieren van de Dierenfluisteraar, die geen zin meer heeft om zijn koeien 2x per dag de berg op en af te halen en te brengen. Dus laat hij de melk van de Normandische over aan de baby’s in plaats van aan de co??peratie.

Zomertijd

Screen Shot 2014-03-30 at 8.37.11 AM
Dat begint erop te lijken

Vierentwintig uur voor de aanvang van de zomertijd begon het niezen en neuslopen. Ik had me voorgenomen om vriendin Lucienne (van de schuur) nog een keer te bezoeken in het ziekenhuis, waar ze terechtgekomen was na haar val op de heup die ze een paar jaar eerder had gebroken. In een moeite kon ik naar de brico en de Lidl, die daar om de hoek zitten.
Huilend en proestend stapte ik het gebouw in, waar ze toevalligerwijs de kamer had naast die van onze overleden vriend en oud-burgemeester Raymond, toen ik hem vorig jaar voor het laatst zag. Een veeg teken.
Ze zat net als twee weken geleden in de refter met twee andere dames en een heer. De TV waar geen mens naar keek, stond knetterhard aan. Ze zwegen met zijn allen.

Celebrating in a French kitchen
In 2007 hadden we grote pret na een slokje © R.Romeny

Pas toen ik de naam van ons dorp noemde, wist ze mijn voornaam weer, wat ik een knappe prestatie vond. Het gezelschap moest lachen om mijn keukenrol en leek blij met de afleiding.
Maar ja, waar moet je het in godsnaam over hebben? De tuin, de kat, of ze goed te eten kreeg, of ze pijn had, of ze zich niet verveelde enzovoorts. Na een kwartier was ik door mijn stof heen, maar bleef nog langer en verzon van alles om het gesprek gaande te houden.

Dierenfluisteraar Jean P. (uit hetzelfde geboortedorp) had er geen zin meer in, vertelde ik. Jean scheelde 3 dagen met haar, december 1928 en liep nog elke dag de berg op om zijn melkvee (kopfotootje)te halen en te brengen.

French traditional farmer and his cow
Jean twee jaar geleden

Hij werkte op zijn 85ste nog dagelijks op de boerderij, onderhield de omheiningen (niet al te best, tussen haakjes) voor zijn zoon, zorgde voor alle beesten en alles met de hand, zonder benzine of elektriciteit. Maar omdat zijn vrouw ziek was, was hij in een sombere staat verzonken geraakt, waarin hij zei dat hij ermee ophield.
Dat vertelde ik allemaal aan Lucienne.

Cow and calf
Voor oormerken hebben ze geen tijd, schijnt

Of ze al een beetje liep? Ja, maar dat ging heel moeilijk. Gelukkig zit je in een rolstoel, Lucienne, hoef je niet lopend naar je kamer. Rolstoel? Welnee, ze zat in een gewone stoel. Enzovoorts.

In de brico kocht ik dan eindelijk een ijzeren wig om de te dikke houtblokken te splijten. Maar wat was wig nu ook weer in het Frans? Heel makkelijk, coin, maar ik moest zo nodig de zaken ingewikkeld maken door het te omschrijven: un truc pour fendre des b?ªches.
Une fendeuse? was de logische vraag. Ja, maar dan een stuk ijzer. Elektrisch? Ook alweer een kwestie van enzovoorts enzovoorts en steeds dieper in de onbegrijpelijke modder raken, tot het meisje riep: un coin! Inderdaad, die zocht ik.

Vervolgens kwam ik bij het verlaten van de parkeerplaats tot mijn vreugde terecht in de sc?®ne uit A Fish Called Wanda, waarin een stotterende Michael Palin een getuige probeert te vermoorden, maar in plaats daarvan elke keer een van haar drie Yorkshire terriertjes om zeep helpt. Ik liet niet de Dobermann los, maar maakte een foto.

A Fish Called Wanda in La Sout
Kroongetuige ?† charge laat hondjes uit

En vandaag is het de tweede ronde verkiezingen, waar ik me 1 dag te laat voor aanmeldde wegens verkeerd voorgelicht zijnde.
Maak het iets uit? Welneen, de favoriet, populaire boer Guy is met bijna 95% stemmen gekozen, nummertje twee is de vader van buurman Nico met bijna 90% en onderaan het lijstje bungelt onze burgemeester, die desondanks burgemeester blijft, ondanks zijn glimlach, die vorige week niet van zijn gezicht was af te slaan, aldus mijn ironische zegsvrouw vriendin P.

Hoe of dat zat, vroeg ik buurman P, waarom wordt de minst populaire burgemeester? Niemand wil dat baantje, was het antwoord, zo simpel zat dat. En van welke partijen zijn de kandidaten? Och, dat speelde hier nu geen enkele rol.

Om daar achter te komen moet ik alleen nog op zoek naar het A4tje met een foto van de kandidaten. Buurman P had het net een uurtje geleden in de openbare poubelle laten mikken. Even vissen.

Ramptoeristen

Limousin cattle
We zijn nieuwsgierig en ook een beetje bang, maar willen wel graag op de hoogte worden gehouden

Terwijl ik vruchteloos bezig was een fik in de kletsnatte tuin te stoken, klonk in de verte geroep, gelok en geloei in een wei verderop. Ik liet de brandstapel voor wat hij was – waar ik nu spijt van heb, want het mag nu niet meer – en ging poolshoogte nemen.
Het ging om de jonge koeien, allemaal voor de eerste keer drachtig, waarvan er een – te vroeg – op het punt van werpen stond en die daarom naar stal moest. Maar om de een of andere reden lukte het niet het dier van de kudde af te splitsen. Ik zag in de diepte mijn vriendin P. ze een hoekje in drijven, haar zoon liet een lokroep horen, er viel een gat en putain! ze renden snel weer weg achter de eerste die dat had gespot.

Landscape with cows
Komen als ze op de foto moeten, ho maar

Dwars door de wei loopt een kleine beek, die door de regen dit jaar kolkt als de Amazone en P. klaagde naderhand dat haar laarzen tijdens deze oefening waren volgelopen, omdat ze de diepte van het water verkeerd had ingeschat: sale comme un cochon! Ik bleef kijken, net als enkele andere buren die op de geluiden waren afgekomen. Hoe zou Temple Grandin dit hebben opgelost?
Het merkwaardige is namelijk dat dezelfde koeien zich altijd nieuwsgierig verdringen als we (ik en de honden) langslopen, of als het baasje eraan komt. Er wordt een paar keer per dag gekeken of alles goed gaat en dan drommen ze gezellig om P. of haar zoon heen. Deze keer dus niet.
JP en zijn moeder gaven het na een half uur mopperend op om de diertjes niet verder te verontrusten. Later die dag heeft JP het koetje aangelijnd en met zachte hand meegenomen, wat weer zonder morren ging, wie snapt het. Het kalf heeft het helaas niet overleefd.

Development of a wild flower garden
De rommel moet nog worden opgeruimd, 10 pompoenen zitten al in de grond

Als het af en toe 5 minuten droog is, ga ik verder met het ontginnen met het achterste gedeelte van het terrein om eindelijk die romantische bloemenzee te cre?´ren, zoals ik me dat in oktober 2011 had voorgenomen. De grote kudde met oudere koeien en kalveren staat in de aanpalende wei en ze gaan me, als ze me in de gaten hebben, als echte ramptoeristen met zijn allen aan staan staren, alleen niet toen ik er een foto van wilde maken.
Ik heb even geteld, ik heb kennelijk maar wat gedaan, want ik heb nu meer dan 30 pompoenplanten, van alle gezindten: groen, rood, vierkant, geel, rond plat enzovoorts. Beetje overdreven vinden ook de buren, maar beter mee dan om verlegen, gezien de hoeveelheid slakken, dwz escargots – naaktslakken heb ik nog niet echt gezien – die zich vooral in die hoek ophouden en het voorzien hebben op jonge spruiten.

Slakkenhuis
Slakkentrommel uit 2010

Ik heb elke slak die ik zag in een emmer gesmeten en overhandigd aan vriendin P., die ze zoals elk jaar in de trommel van een gesloopte bovenladende wasmachine stopt, tot ze er genoeg heeft om tot verwerking over te gaan, waarvan ik al eerder verslag in de post Slakkendag heb gedaan. Mijn oogst in niet meer dan 10 minuten: 123 vette exemplaren. Ik heb er 10 laten ontsnappen naar de Schotten om de soort te laten voortbestaan.

2920
Nieuwsgierige 2920

Montb?©liarde

Two french cows, a montb?©liarde  and a Limousine

De postbode, die ook brieven meeneemt (ook ongefrankeerd en op de pof, dan moet je de volgende keer betalen) , was vanmiddag zo rap dat ik alleen nog een flits van de gele achterkant zag, toen ik bij het eerste geluid opstond met mijn brieven in mijn hand. Krijg nou niks!

Ik was dus gedwongen naar het postkantoor in de Bourg te rijden en plakte daar meteen een bezoekje aan vriendin L. aan vast. Die was tot mijn genoegen weer in haar gezellige oude doen, met grappen en veel lachen en af en toe een traan, als het over de doden ging.

Op de terugweg zag ik bovenstaande koe, een zus van mijn favoriet, en helemaal geen Bretonse, maar een Montb?©liarde, uit de Vogezen, vergissing Franche-Comt?©, een ras dat bij de introductie in de Creuse de tuberculose onder de bevolking had weten te verspreiden. Daar konden die koeien zelf natuurlijk niets aan doen. Deze informatie en andere kennis doe ik allemaal gratis en voor niets op bij buurman P. Weet hij het niet zeker, dan zoekt hij het op in de Petit Larousse.

Ja, een Montb?©liarde. Knip, op de kiek vanuit de eend.