Tag Archives: oogst

French bake off

Blackberries everywhere

Na een paar weken plukken, wecken en jam maken kon ik geen braam meer zien, wat zeg ik, ik was bijna zelf in een braam veranderd met alles blauw: handen, mond, gezicht, kleren, keuken.
Begon ik vroeg in de ochtend onschuldig aan een hondenwandelingetje met het voornemen niks mee te nemen en al die glimmende pracht te negeren, kwam ik toch elke keer weer thuis met 1 of 2 kilo. (Moet je ook geen plastic zak meenemen. Maar die is voor de champignons! Smoesjes natuurlijk, want die waren er tot gisteren nauwelijks. )

Preserving the wild blackberries

Bovendien had ik geen enkele lege jam- of weckpot meer en omdat ik weiger nieuwe te kopen – ik verzamel ze alleen tweedehands -, ging ik op zoek naar een bramentaartrecept en stuitte op een, waar 1 kilo bramen voor nodig was in deeg, zoals dat van de ouderwetse Hollandsche appeltaart.

Tarte aux m?ªres

Nu zijn bramen al tamelijk sappig en toch wil de receptenschijver dat je bij die ene kilo nog eens een kwart liter water mikt. Niet doen, echt niet doen, want ik hield zelfs zonder water veel sap over. Om die bramen en taart een beetje body te geven en een soggy bottom te vermijden (“I’m a man of constant sorrow“) doe je er suiker bij en maak je er een soort jam van.

Maar allemachtig, wat een supertaart is dit! De bottom was perfect en de geconcentreerde bramensmaak ging in de richting van chocola. De drank van het recept heb ik er niet ingedaan, hoewel me dat wel lijkt te kloppen qua smaak.
Buurman P. en oud-burgemeester en vriend Raymond P. hebben het er nu nog over (“Extra!“), nadat ik ze laatst een stuk had gebracht voor bij hun borrel.
Met het overgebleven deeg heb ik een paar dagen later hetzelfde gedaan met de langs de weg gevonden mirabelles, in souffl?©-vormpjes gebakken. Het viel nog niet mee die er zonder brokken uit te peuren.

Tarte aux prunes (mirabelles)

Het recept is hier te vinden.

Elke dag jagen

Scotch bonnets / Marasmius oreades
Mousserons of Pieds Durs= weidekringzwam

Donderdag, dat is eergisteren, waadde ik met Bleu door het stroompje dat op de kaart een heus riviertje blijkt dat in de Creuse uitkomt, met de serieuze naam Ruisseau de Champotier en dat wij beschouwen als een pad dat voortdurend onder water staat, toen ik stemmen en geblaf hoorde die aan twee jagers met 4 honden bleken te behoren. Zij waadden ons net tegemoet.
– Neen, ze doen niks, zei de ene over de honden, maar dat was niet de reden dat ik Bleu even bij me hield. Ik dacht dat het een boer met koeien was, waar die kleine Blauwe beroepshalve verzot op is.

Ik greep mijn kans en vroeg waarop zij jaagden, omdat iedereen hier beweert dat de ene dag dit en de andere dat bejaagd wordt. Neen, geen herten, het was een gewone jacht (chasse ordinaire) en:
– U loopt geen enkel risico, hoor! vervolgde hij, toen ik zei dat mijn jachtmethode minder gevaarlijk was, mijn zak vol Mousserons omhooghoudend.

Scotch bonnets / Marasmius oreades
Een plastic zak vol

Yeah, right. Na een klein beetje gegoogle vond ik deze site met even treurige als lollige jachtongelukken. Treurig gezien het jaarlijks aantal doden, lollig als ze zichzelf in hun voet schieten, terwijl het lood voor een onschuldige mol bedoeld is.

Harvesting funny monsters
Hoe is dit mogelijk

Na de wandeling ging ik samen met Saar nog snel naar de markt voor een parelhoentje (die van Giraud waren op) en langs de v/h voorzitter van de oldtimerclub, met wie ik een afspraak had aangaande dingen die niemand voorlopig aangaan.

German shepherd 7 months
7 maanden oude boerderijhond

Hij liet ons na het zakendoen trots zijn prijswinnaars zien, waarmee hij a.s. zondag op het F?‚Ñ¢te de la Citrouille staat, schonk ons een paar kilo walnoten (“we hebben al 200kg geraapt“) en een zg courg, een Aziatische courgette-achtige in de vorm van een slang, voordat we de Duitse Herderpup mochten bewonderen, die gezien zijn formaat geen pup meer genoemd mocht worden.

German shepherd pup
Toen hij nog 3 maanden oud was

Ik heb een paar plakjes van de courg in de olijfolie gebakken en hij is prima eetbaar. Wel eerst even de buren laten schrikken:

Showing off the snake vegetable
Poseren met een python om mijn nek

Nieuwe Maan

French landscape with cows
Uitzicht op het dorp van de dierenfluisteraar en onze berg

Toen ik vanochtend in de keuken kwam, was het kouder dan de voorgaande dagen en dat was ook te zien geweest aan de glasheldere hemel vannacht. Laten we in godsnaam nooit, nooit straatverlichting krijgen hier! Buurman F., die hier maar een paar weken per jaar is, zou dat wel op prijs stellen, net als denkelijk de bewoners van het Grote Huis. Die zijn er als hard werkende professionals alleen in het weekend en verblijven doordeweeks in hun pied-?†-terre in de Grote Stad. De andere bewoners liggen om 20:30 of 21:00 zeker al in hun bedjes, want die springen er om 5:00 of daaromtrent alweer uit.

Dog and woodpile
Bomen omhakken en houtzagen, dat kunnen ze hier ook wel

Zaterdag wandelde ik vrolijk langs het ?©tang en wilde door de beek weer langs Grote Wei afdalen, toen ik een geel boerenrenaultje (v/h La Poste) zag en verderop bij de rand van het bos een vent in een oranje hes. Hysterisch hondengeblaf op de achtergrond en geknal. Wat zullen we nou krijgen?
Donderdag waren ons leven al niet zeker (“Herten, geloof ik, donderdag”, zei buurman), zaterdag (“Sangliers, Ob?¬©lix”) en toen ik zondagochtend uit veiligheidsredenen duidelijk zichtbaar met de honden mijn standaardwei overstak, in het voorbijgaan nog een pondje weidechampignons vergarend, zag ik linksbeneden bij de weg een Bretonse spaniel met vier mannen, waaronder onze eigen buurman (met misschien ook wel de King of the Septic Tank) in haar kielzog, duidelijk speurend naar patrijzen: zondag is het dus “volaille”. (Ik zag nog een toompje patrijzen zich precies rechts van me zich tussen de bosjes verstoppen, ik dacht, ik zeg niks)

Hunt & Harvest
Buit van de buurman in de keuken van zijn moeder

Wanneer kan ik dan eens een keertje normaal door het bos of over een zandweg wandelen? Dat was vandaag. Ik ging op weg met een plastic zak bij me, langs het bekende bospad, met de gedachte die te vullen met kastanjes, waar je nek op dit moment over breekt, tot grote afschuw van Bess, wier tere pootjes niet tegen de stekels van de bolsters kunnen. Bleu holde woest rond, beurtelings Bess pestend, terwijl hij kastanjes kraakte en opvrat.

Mushrooms / Porcini / C?®pes
Zeven c?®pes op een kluitje

Ik vond de kastanjes te klein en liep door, keek af en toe om me heen en zag plotseling op een hoger stuk een hele fraaie dikke verse boleet in de vorm van Eekhoorntjesbrood staan. Halleluja! Ik vergat de honden, klom omhoog en vond nog eens 6 dikke jongens. Jongens, wat een feest! Ze pasten maar net in de plastic zak en toen ik de wandeling voortzette, bleek na 10 minuten dat die zak zwaarder en zwaarder werd en feitelijk niet te tillen was, ik sjouwde me suf.
We maakten rechtsomkeert en deelden eerlijk met de buren, die net zo blij en opgetogen voor me waren als ikzelf was.

Ja, mensen, met Nieuwe Maan, dan krijg je dat. Echt? Echt waar. Zeggen ze hier bij ons.
Kijk maar hoe groot zo’n c?¬Æpe is:

Happy with my mushroom (and dog)
Die kleine kleffe kushond bemoeit zich met alles

The Juice Extractor

Fruit
Artistiek stilleven

Ik zat met al die perziken van de buren, die ze zelf niet wilden, omdat ze niet echt lekker waren, en piekerde wat ermee te doen. Dat komt natuurlijk omdat ik ze te exotisch vind om ze zomaar op de grond te laten liggen ten prooi aan wespen en schimmels. En dat ik niks kan weggooien, een soort tweede-generatie-ikhebdeoorlognogmeegemaakt-syndroom.

Juice extracting
Juice Extractor!

Josephine riep via Facebook vanuit Portugal: een sapstoompan! en warempel, toen ik me daar even in verdiepte, leek me dat nu eens een goede aanschaf. De pan bestaat uit drie onderdelen, onder voor het water, boven voor het fruit en midden om het sap op te vangen, dat door de stoom uit het fruit stroomt door de gaatjes van het bovenste gedeelte. Midden zit een slangetje, die je maar in een fles of pot hebt te steken om alles gesteriliseerd en wel op te vangen. De boel daarna laten gisten en destilleren zit er dan helaas niet meer in.

France, postal parcel
Made in China

Ik bestelde er een paar dagen geleden een bij Amazon.fr en om 12:00 werd hij bezorgd door de nieuwe postbode, met wie ik tot vandaag slechts een enkel woordje heb gewisseld van het bekende rijtje, merci, bonne journ?©e et au revoir, of ?† demain.
– Ha, l’extracteur de jus! riep ik verheugd, en vond het jammer dat ik dat niet in het Engels kon roepen vanwege de star-trekachtige naam: The Juice Extractor. Of Doctor Who.
Omdat de postbode een wenkbrauw optrok, legde ik uit: pour extrair le jus des fruits, des p?‚Ñ¢ches, des pommes, des raisins, n’importe quoi!
Of je er ook met kon ontpitten (d?©noyauter) , vroeg hij, maar dat was niet nodig, zei ik, je mikt alles er gewoon in en de stoom doet de rest. Pitten en schillen blijven bovenin achter.
– Oh, u spreekt tegenwoordig goed Frans, zei hij. Krijg nou niks! Een beetje me lopen te beledigen. Buurman P. lachte zich een deuk toen ik hem dat verontwaardigd vertelde.
Ik begon na het lezen van de gebruiksaanwijzing meteen met het eerste kilootje perziken, die al aardig op weg waren oneetbaar te zijn, om eens te kijken wat er zou gebeuren. 50gr suiker op 1 kilo, was het devies.

Preserving jar
Pot met suiker staat al klaar voor de eerste serie

En ja hoor, het water in de onderste pan (3/4 gevuld) kookte al snel en na 45 minuten had ik mijn eerste pot perziksap. Een kind kan de was doen, makkelijker kan niet, fluitje van een cent enzovoorts. Met nog een tweede pot sap die ik gemaakt had zonder pitten om te vergelijken en een paar glaasjes, ging ik bij de buren langs (bistro ?† domicile), Die kunnen proeven, en dat niet alleen, ze kunnen het ook onder woorden brengen.
– Maar dat is niet slecht! Echt niet! Lekker, hoor! Je kunt wel proeven dat de perziken niet top zijn, maar het is heel drinkbaar (buvable) en moet je voorstellen met goede zoete rijpe perziken! Die tweede mag iets meer suiker hebben. Neen, een geweldig ding, die Juice Extractor!

Peach juice
Verrassende kleur, dat perziksap

Kijk, dat zijn testers waar je iets aan hebt. Morgen gaan we na de rest van de perziken, appels en tomaten proberen. Ha, dat is leuk! En dat is iets wat ik kan doen, terwijl de computer beeld aan versturen is en ik beide processen beurtelings in de gaten moet houden. Ik moet morgen ook nog paddestoelen zoeken, want die zijn weer gesignaleerd. Druk, jongens.

Het gaat maar door

Preserving glass label

Gisteren sloeg ik de wekker dood en schrok toch nog min of meer op tijd wakker voor de tweede ronde aardappels. Deze keer had ik ons eigen mandje meegenomen en een petje van de ACVE op mijn kop, want met dat gebuk en kijken naar de grond viel mijn kuif steeds voor mijn ogen. Dat mandje had ik om het lossen te vergemakkelijken, we vullen een mand en legen die in een stevige zak. Als de mand te groot is voor iemand zoals ik, kost het teveel kracht om dat tot het eind vol te houden. Kwint ging gezellig mee, ving nog een muis(=rat), die hij meteen opvrat en er zat ondanks de ondraaglijke hitte verder zo’n vaart in, dat we alle aardappels die ochtend binnenhaalden.
Iedereen vermaakte zich met de wonderlijke vormen die sommige patatten aannamen. Soms zat er een hele serie Siamese tweelingen en driekoppige monsters op een kluitje en we vroegen ons af of het genetische afwijkingen waren, of dat het aan de grond ter plekke lag.
– Als je aardappels wil, moet je ze pakken, hoor, zei buurvrouw P.
Dat was lief. Ik deed vooral voor de gezelligheid mee, niet om er materieel beter van te worden.

Vandaag bleek de vermoeidheid en spierpijn feitelijk niet aanwezig, dus ik deed allerlei nuttigs en besloot met het oog op het uitje van zondag het grilletje (calandre) van de eend te vervangen. Ondertussen kwam volgens afspraak de zoon van een bevriende boer van het dorp verderop voor een verkennend gesprek aangaande een fosse septic, waar hij verstand van heeft. Twee druppels water z’n vader en een typische Creusois: hartelijk, serieus, open, intelligent en zonder enige dubbele agenda. (De vader had ik ooit in dat dorp tijdens een wandeling aangesproken.) Ik moet nu een stapel papieren bij de mairie halen en dan kijken we verder.

Preserving jars

Toen ik na veel gepruts en gedoe die nieuwe grill had bevestigd en terugkwam van de boodschappen, wenkte buurman P. me. Hij had in de kelder nog allerlei oude weckpotten gevonden, alsjeblieft, ik kreeg ze cadeau. Wat is dat toch voor een heerlijk dorp hier?

Walnuts

Nu moet ik als een gek de appels en perziken verwerken – alles cadeau gekregen – en hop! daar donderen de walnoten alweer naar beneden. De vleeschpotten van Egypte is het hier! Ik kan het bijna niet aan. Morgen maar eerst naar een of ander wielerkoers, dan zien we weer verder. Ik moet al me om 07:30 melden. Op zondag. Het lijkt het platteland wel.