Tag Archives: paddenstoel

Schone schijn

Venus and the moon\r\nDe maan en Venus, een maand geleden

Ja, beweerde buurman P voor de zoveelste keer, de maan staat heel gunstig nu voor paddestoelen, beter kan eigenlijk niet.
Hij bedoelde de paar dagen voor nieuwe maan.
Hoezo “staat de maan gunstig”, buurman?
Oh, het malle geloof in de schijngestalte van de maan zegt, dat nu, op dit moment de paddestoelen als paddestoelen uit de grond schieten.
Dat zei hij (met andere dorpsgenoten) vorige keer met nieuwe maan en de keer daarvoor en daarvoor ook, maar toen was er niks, naks, noks.
Ik dacht dat de regen van de laatste 4 dagen misschien enige invloed gehad kon hebben. Ja, dat hielp natuurlijk ook wel.

A midget

Nog steeds is het mij een raadsel hoe de zichtbaarheid van de maan de groei van planten of paddestoelen kan beïnvloeden. Als ik ernaar vraag, is het antwoord: Eb en vloed! De zee!
Ja, hoor. Sinds wanneer hebben we een 28-dagencyclus in zeegetijden?
It’s the gravitation, stupid!

Nou, ja, als je erin gelooft, zal het ook wel zo werken. Maar ik kan nog steeds geen paddestoelen uit de grond geloven, als die kurk- en kurkdroog is. Nou jullie weer.

Lees dit bijvoorbeeld maar eens. Of als je van rekenen houdt: dit.

Cultuurverschil

Badger, killed
Archiefbeeld doje das

We waren in onze drift naar nieuwe vindplaatsen in een bos terechtgekomen waar we nog nooit waren geweest. We, dat zijn Bleu en ik. Ik ga echt niet in mijn eentje een wild woud in, want als ik per ongeluk klem zou komen te zitten, of mijn been breken, dan kan Bleu altijd met een briefje in zijn bek hulp gaan halen.
Ik herkende niks, hoewel ik wel ongeveer wist waar we zaten en dat kan ook bedrieglijk zijn, want die bomen, die lijken allemaal op elkaar en je maakt bochten zonder dat je het in de gaten hebt. Er was bovendien geen paddenstoel (paddestoel) te bekennen, op een paar lekkere dodelijke groene knolamanieten na, die ik niet eens durf aan te raken.

Badger hole
Dassenhol

Halverwege kwamen we toch heus terecht op een dassenburcht, die ik nog nooit op een plaatje of in het echt had gezien, maar onmiddellijk herkende. Er waren twee uit- of ingangen op de plek waar we stonden en gek genoeg reageerde Bleu helemaal niet, terwijl hij dol is op de geur van wild. Toen herinnerde ik me die dode das van een van onze fietstochtjes, niet zo ver van deze burcht. Dat was het: de woning was net als veel andere huizen op het Franse platteland na de dood van de laatste eigenaar leeg en verlaten.

Charolaises
Stier houdt zich misschien schuil achter de bosjes

We vonden tenslotte de weg weer terug, wat nog niet eens zo gemakkelijk was, omdat we allerlei grote onbekende weilanden moesten oversteken en het onmogelijk te zien was door de grillige vorm en bos, of er vee stond. Koeien geeft niets, maar het is nu stierentijd en die diertjes kunnen wel eens ge??òrriteerd raken als je met een hondje langsloopt.
Thuis ging ik tevreden dassen googelen, want wanneer ontdek je nu helemaal in je eentje zo’n mooie burcht?

Ik vertelde mijn avonturen aan buurvrouw S., die ik naar de garage bracht omdat haar auto klaar was.
РMooi, heel goed, zei ze, wat ik beaamde (leuk, h?® en zo interessant ook..), tot ze vervolgde: als je dat nou even doorgeeft, kunnen ze worden uitgerookt.
Oh, crap, dat ik dat nou toch altijd weer vergeet.
– Dat hoeft niet meer, zei ik slap, ik heb dat arme beest al een maand geleden dood langs de kant van de weg zien liggen.

Ik blijf ondanks mijn kippen en paddestoelen een slome stadswat.

Herfstdrukte

A dairy cattle
De melkkoeien van de Dierenfluisteraar na het melken op weg naar de wei

Er zitten te weinig uren in de dag. Gisteren zei buurman P. dat ik in de tuin bij de hangar de laatste perziken moest (mocht) gaan rapen, omdat ze anders hopeloos en gegarandeerd naar de ratsemodee zouden gaan. Tegen bedtijd had ik eindelijk de tijd om die dingen te schillen, ontpitten en tot moes te koken, want veel smaak hadden ze niet. Met citroensap, kaneel en een paar vanillestokjes is het misschien toch nog iets geworden.
Als ik nu maar niet te lui ben etiketjes op de jampotten te plakken, want als je denkt ha, lekkere verse abrikozenjam en het blijkt die perzikenprut te zijn, is de teleurstelling groot. Ik ben niet zo dol op perziken, dat is wel duidelijk.

Parson Russel and border desperately waiting for their master
Even wachten, jongens, baasje heeft een padde(n)stoel gezien

Over abrikozenjam gesproken, toen ik tijdens mijn bramenverzamelwoede de Dierenfluisteraar sprak en ik hem op slinkse wijze ondervroeg, verklaarde hij dat hij die toch wel de lekkerste jam vond, ja, smakelijker dan bramenjam.
Twee dagen later overhandigde ik zijn vrouw (te zien op het erf op de bovenste foto) een potje met een vrolijk artistiek etiketje, speciaal voor de gelegenheid getekend, met een korte herhaling van het gesprek met haar man, dat hij die zo heerlijk vond.
РOh ja, zei ze, nou, dat zal mij benieuwen, mijn abrikozenjam vindt hij afschuwelijk, hij houdt alleen van die van de Intermarch?©. Maar misschien vindt hij die van jou wel lekker. Einde verhaal.
Ik moest zo verschrikkelijk lachen, ik werd gewoon gedist met mijn goede bedoelingen, daar kwam het op neer. Al die eco-wijven met hun leuke jampotjes ook.
Weer een paar dagen later werd ik binnengeroepen en kreeg ik een homemade geitenkaasje cadeau.
– Ik was helemaal vergeten je te bedanken, zei ze.
Smaaktest heeft nog niet plaatsgevonden.

Ceps
Zoekresultaat na een korte wandeling

Maar zoals ik al zei, ik heb weinig tijd met de dagelijkse verplichtingen, werk, honden, kippen, wecken, jam maken, tekenen.
Gelukkig vind ik onderweg bij de hondenwandeling elke dag wel een paar c?®pes. Die moeten ook worden gewassen en gewatergolfd en in de diepvries worden gestopt.
Daarom heb ik even minder tijd voor stukjes.

Het gulle bos

Mushrooms vari?©s
Vandaag gevonden en in stukken gehakt

Ik kom wel weer om in de paddestoelen, net weer een vette pan vol. C?®pes, parasolzwam, mousseron, alles door mekaar. Je ken alles hier gewoon gratis uit het bos halen. Misselijk van de enorme kastanjes. Buurvrouw P. heeft me net een potje kastanjejam gegeven, om te proberen.
– Ik weet niet of het lekker is, hoor!
Dan behoor je te zeggen: Il n’y a pas de raison, want dat zegt men hier altijd op die vals bescheiden onzin.

Als ik een keer te vaak Dank je wel zeg, zegt ze: Tu parles!
Wat betekent dat? Ik zou zeggen: “Zo kan die wel weer!”