Tag Archives: werken

Zaailingen

Garden in France
Bess luistert als ik haar naam noem

Alweer een dag met alleen maar zon, althans zo ziet het eruit. Iedereen die ik spreek, de postkantoormevrouw en haar klanten, de buren, het publiek van de 2takt-koning, mijn voetbalvriend van vorig jaar, die ik gisteren in de Intermarch?© tegenkwam, iedereen heeft het over het gebrek aan water. Volgens mijn buurman P. begon het te lijken op 1976, toen het tot en met augustus niet had geregend. (Wat deed ik in 1976? Vakantie naar Itali?´ misschien.)
Meneer Dubar van de 2takt dacht gisteren dat ik de maaier de volgende dag, dat is vandaag, wel kon ophalen. Dat moet ik nog zien gebeuren, maar ik ga toch even langs, want ik wil MAAIEN en de meteo denkt dat er vrijdag een drupje gaat vallen. Behalve dat je dan niet kunt maaien, groeit de bende dan ook 10x zo snel.

Mijn voetbalvriend begon – na een kleine aarzeling of hij mij zou bisen: neen – in het Engels tegen me aan te kletsen, mij best, maar zou hij zijn vergeten dat hij vorig jaar tijdens de wereldkampioenschappen nadrukkelijk voor Nederland was, ook al om mij te paaien?
– Wat een schitterend weer, riep hij vervolgens in het Frans. Mijn buren zitten op regen te wachten, vertelde ik, anders moeten de beesten weer verbrand gras (l’herbe br?¬™l?¬©e) eten.
– En uiteindelijk gaan ze dood en vervolgens zijn wij aan de beurt.
Ik was vergeten hoe dramatisch hij zich uitdrukte en na nog meer van hetzelfde heen-en-weer geklets, ja, hoor:
Adieu, je vous dis!, toen we afscheid namen. Hij slooft zich altijd enorm uit als zijn vrouw (of S.) niet in de buurt is, haha.

Garden in France
Zaailingen van kers en springbalsemien

Verder ben ik begonnen met onkruid wieden en spitten, wat niet meevalt met die keiharde droge grond. De aardappels moeten erin, roept hier iedereen. Jaja, een momentje. In de moestuin, die immers vorig jaar pas weer voor het eerst na 40 jaar is ontgonnen, zijn als ware het een grasmat, honderden kersenpitten uitgekomen.Als ik die niet nu weghaal, heb ik deze zomer een probleem.

Genoeg gekletst: au boulot!

Nursery: tomatoes, beans, dahlias
Kwekerij binnen de muren

(Ik bedenk me ineens, volgens mij lifte ik in 1976 met mijn toenmalige vriendje dwars door Frankrijk op weg naar het festival in Avignon en kwam toen door deze streek, warempel, dat was het.)

Raadsels

Keukenblok met Kwint
Kwint daagt Bess uit in de salon en rent weg, dwars door de flits

Of er nog een foto bestaat van het oorspronkelijk houten exterieur van dit kant-en-klare keukenblok, weet ik zo gauw niet. Ik vond het misschien wel zo’n mislukking dat ik het steeds buiten het kader van de foto heb gehouden. Schaamte, schaamte. Ik heb gemengd en geverfd en nog eens geverfd.
In de muur achter het aanrecht ontbrak een grote hoeveelheid stenen, die er waarschijnlijk ooit uitgesloopt waren voor de waterleiding, waarvan de koperen uiteinden nog te zien zijn. De bewoner voor ons had er iets anders krankzinnigs van gemaakt, de buizen liepen boven de deur, achter de kachel en slingerden zich zo door het hele huis. Met de nieuwe vloer is de hele water- en elektriciteitsleiding in het beton verdwenen.

caillou
Een selectie bouwmateriaal

De gaten en grotten in de muur heb ik nu bijna helemaal volgestopt met mortier en steen, die hier voor het oprapen ligt. Dat de meeste stenen naast de grange te vinden zijn, komt omdat die uit de tuin zijn gekomen en/of het een rest oorspronkelijk bouwmateriaal is van de grange en het huis, die immers allebei gebouwd zijn door de allereerste eigenaar van het huis.
Ik weet niet hoe dat ging, 150 jaar en langer geleden. Bestelde je stenen of peurde je ze uit de grond? De grote belangrijke voor de deur, de ramen en de schoorsteen zullen toch wel speciaal uit een steengroeve zijn gekomen? Zoiets vind je niet toevallig in de tuin. Volgende stadium: oud beton van de betegeling er afbeitelen en vullen met nieuwe enduit, zoals ik 14 mei al aankondigde. Er kwam mooi weer en een paar potten verf tussen.

Munt
Twee muntsoorten

Ik tik dit in de tuin met bovenstaand uitzicht, onder de parasol in de hitte en aan een muntthee-infuus. Iedereen is hier aan het maaien en/of hooien, want morgen regent het en dan is het hooi bedorven. Ik heb niet alles kunnen maaien, maar heb voorlopig genoeg voor drie dikke cavia’s. Als ik het straks maar niet vergeet binnen te halen.

Dahlia bloeit
Is dit een reuzebloem? Neen.

Twee dahlia’s bloeien, de tomaten zitten in de knop, de OI-kers heeft zich gemeld, de bonen slingeren zich al om de bonenstaken, prei en erwten staan in de grond en alle zaadjes lijken het te doen. Verder heb ik geen idee of dit op de foto hieronder meloen of courgette is, omdat ik er met mijn suffe kop vergeten ben een labeltje op te plakken. Ik zeg meloen.

Meloen denkelijk

Twee wereldproblemen houden me nu nog bezig:
1. Hoe kun je het begrotingstekort van de overheid verkleinen door de huren te verhogen? Mij lijkt me dan eerder het tegenovergestelde te gebeuren, omdat er dan meer huursubsidie gaat worden aangevraagd. En wie vangt al dat geld? De eigenaar van het huis, niet de overheid. In feite subsidieer je de verhuurder, lijkt me. Niemand die me tot nu toe hierop antwoord heeft kunnen geven.
2. Hoe kan de maan op maangestaltebasis, dwz nm, ek, vm en lk invloed hebben op de groei van planten en zaden? Hoe, hoe dan?
Eb en vloed toch, roepen de gelovigen. Oh, zo.
En hoe vaak komt eb en vloed voor? 1x/28 dagen, bij volle maan? Leg het me uit.
Het is toch de zon die maakt dat de maan in de schaduw van de aarde ligt, en die (de maan) daardoor half, heel of helemaal niet te zien is, of heb ik het niet begrepen? En dan die botanische indeling van zo’n maankalender , wortel, blad en bloem. Ik dacht dat ongeveer alle planten wortels, bladeren en bloemen hadden.
Ik probeer het te begrijpen, maar ik snap het niet. Ik snap het gewoon niet.

Dagindeling

Bruine iris

Deze iris staat aan de rand van het moestuintje van Paul en toen hij en Simone twee jaar geleden de plant aan het uitdunnen waren, kreeg ik een paar wortelstokken. Die blijken op 1 na blauw te bloeien. Dat lijkt gek, maar is het niet, want tegelijk met deze kleur, ruimden ze ook hun blauwe op. Wist ik veel. Dat doet er ook helemaal niet toe.

Tuinzitje

Wat doe ik hier nu de hele dag? Vandaag heb ik voornamelijk binnen aan de computer gezeten, keywords&captions, de corebusiness. Op de tuinbank zit ik zelden, hoewel die het beste uitzicht geeft. Ik loop af en toe de tuin in en heb net geconstateerd dat alle beginnende peen een kopje kleiner is gemaakt, door wie, Joost mag het weten. Een naaktslak? Een muis? Een hele kleine koe?

De sla van 19 april wordt merkwaardig genoeg met rust gelaten. Ik heb de eerste krop opgevroten, tegelijk met de paddestoelenrisotto die gemaakt was mbv een bouillon van een kippenpakketje van de familie Feyt van de markt. De kruiden komen uit de tuin, laurier, tijm, oregano. Heel erg slow, dat voedsel hier.

Gisteren werd ik door mensen van een gehucht verderop binnengelokt voor een ap?©rootje. Een echtpaar, waarvan de twee volwassen dochters (uit Poitiers) even langskwamen met kleinkind en een schoonzoon. Ze wilden alles van me weten, hoe ik hier terechtgekomen was, hoe oud de eend was, in welk huis ik nu precies zat, hoe het met de buren was, en neem! neem! wijzend naar de borrelhapjes. Hele kleine boursinnetjes aan een cocktailprikker, nootjes, lavachequiritkaasjes enzovoorts. Deze mensen waren gepensioneerd, niet te geloven als je bedenkt dat ze maar een paar jaar ouder zijn dan ik, hetzelfde verhaal maar dan beter, eruit gewerkt met een geinig bedrag en nooit meer hoeven solliciteren.

Verder heb ik me in het kader van de integratie nu eindelijk bekend gemaakt als vrijwilliger bij Jeanette van de gemeenteraad en die had al onmiddellijk een paar geweldige klussen voor me op het oog, waarover later meer.

Avondwandeling

En ik ga vaak langs de buren. Ik maak avondwandelingen met de honden, omdat het dan niet zo heet is. Ik maai het gras. Ik zaag. Ik schrijf. En ik mis de familie, dus misschien ga ik toch nog een weekje naar Amsterdam, als alles hier stevig in de grond staat.

Van die dingen.

Daar is de zon gelukkig weer

Daar zal je ze hebben
Daar zijn ze

Ondanks barre omstandigheden ploegen de peentjes zich omhoog. Op zo’n ingezoomd plaatje (v/h vergroting) zie ik dat die op het oog smetteloze aarden wallen vol zitten met gekke dingetjes als hazelnootschillen, steentjes, takjes, klonten en Ondefinieerbare Enge Dingen. Zo zie je maar hoe weinig een plant nodig heeft om te ontkiemen. Een beetje mest, een beetje zon.

Het weer in La Montagne
Sneeuw viel 200 km zuidelijker lezen we in La Montagne

Na een paar dagen winter zien we vandaag de zon weer verschijnen en onmiddellijk komt de hele grashandel weer in beweging. Help! Waar is mijn motorzeis?

Prei gaat goed
Prei wordt volgende week uitgeplant, zie een maand eerder

Spitten, werken, lezen

Uitzicht vanaf stoel

Dit is de komende tijd alweer het uitzicht, als het weer tenminste net zo mooi is als vandaag en gisteren, anders gaat de deur dicht. Ik moet alleen voorkomen dat Kwint de plaatselijke middenstand of de postbode in hun wielen en/of broekspijpen hapt, want luisteren naar de baas, ho maar. Ja, als ik met z’n brokjes rammel.
De dagen bestaan nu uit spitten, werken en lezen. Dat spitten gaat rustig en gestaag en dat vinden de buren heel verstandig, zeggen ze, terwijl ze illustratief naar hun rug grijpen of hun handen vol blaren laten zien. Ik doe precies hetzelfde. Langzaamaan, elke dag een beetje.

Ondertussen heb ik ook Lucienne bezocht en in dezelfde moeite de jaarlijkse expositie in de Salle Polyvalente, waar ik alleen maar naartoe ben gegaan in de hoop gemeenteraadslid Jeanette B. te zien, die daar vaak te vinden is. Ik wilde eens kijken of ik niet wat vrijwilligerswerk kan doen, gezellig bij bejaarden langs met boeken of eten, dat is goed voor mijn pr en mijn Frans.

Stekken

Het werken aan de computer stagneert af en toe, omdat de verbinding hier op het platteland wel eens uitvalt, zoals vanochtend. Toen ik naar de grange liep om brandstof voor de motorzeis te halen Рdan maar maaien voor de zoveelste keer- kwam de buurvrouw uit Ch?¢teauroux met stekken langs. Twee herfstanemonen, waarvan de immense stamvader in hun tuin in de stad staat, ik vergat hem vorig jaar bij ons bezoek op de foto te zetten, bonenkruid, een hortensia en een struikje anjertjes. Geoff Hamilton zou ervan zijn gaan glimmen, want het zijn de ware boerentuinplanten.
Dat bonenkruid is de vaste soort, de Satureja montana heet die, als ik goed heb gegoogled en gaat qua aroma sterk in de richting van rozemarijn.

Het boek dat ik lees is de biografie van Reve van Nop Maas. Ach, wat een fijn boek! Ik wil niet meer ophouden als ik het in bed lees, maar door dat tuinieren val ik gelukkig in slaap, anders zou ik het te snel uit hebben. En niets aan te merken op de noten, er wordt lekker doorgenummerd en elke noot is een voetnoot en staat dus onderaan de pagina in plaats van achterin, goed gedaan. Dat was al het geval bij Moedig Voorwaarts, de briefwisseling tussen Reve en uitgever Bert de Groot, ook verzorgd door Nop Maas. Die jongen heeft het helemaal begrepen.

Ik heb alleen spijt dat ik uit zuinigheid niet de gebonden versie, maar de slappe kaft heb aangeschaft, die werkelijk waardeloos leest in bed. Het boek met pagina’s van de echte VanOorschotkwaliteit zakt ineen, als ik op mijn zij liggend de liggende pagina wil lezen.
Nog beter zou het als ebook zijn, maar waar kan ik dat kopen? Nou? Waar? Dat weet bijna niemand. Voor zover ik weet is van Maas alleen Moedig Voorwaarts als ebook verkrijgbaar tegen de werkelijk belachelijke prijs van ‚Äö?ᬮ 27,90. Zo wordt het natuurlijk nooit iets.