
Deze week ben ik elke avond uithuizig geweest. Dinsdag gingen we als eerste naar de school van ons oudste kind, waar we werden voorgelicht over de komende profielkeuze. Dat is wel nodig, want we zagen door de bomen het bos niet meer, zoveel was er mogelijk. Waar zijn de eenvoudige tijden van alfa en beta?
In ieder geval, vlak voordat we zouden gaan, kwam Yeva met stoom uit haar oren van verontwaardiging uit school: ze hadden een kunstje geflikt, onder het mom van roostertechnische flauwekul. Wat was er aan de hand?
Yeva doet op haar school een zogenaamde versterkte taal, in dit geval Spaans: Trayecto Espa?±ol. Dat betekent dat ze naast de gewone taallessen Grieks, Latijn, Engels, Frans, Duits en Nederlands, Spaans krijgt. Dat Spaans heeft een status aparte, dat doe je erbij. In de vierde klas is dat 6 uur per week, dus een behoorlijk verzwaring van het programma, maar het zijn daar allemaal hele knappe kinderen, dus die zitten daar verder niet mee, integendeel, ze willen lekker veel leren. Bovendien vallen er in het vierde jaar allerlei vakken weg.
Nu kiest Yeva een c&m-profiel, maatschappelijk alfa, cultuur & maatschappij en dat betekent dat ze verplicht 1 klassieke taal en Engels en Nederlands moet doen (plus nog wiskunde, geschiedenis en natuurwetenschappen). Ze kan verder kiezen tussen de profielvakken: aardrijkskunde of economie + een taal. Dat is in haar geval verplicht Spaans.
En dat klopt niet. Al die jaren heeft de school beweert dat Spaans buiten de profielen stond en hup, daar sluipt het via een achterdeurtje naar binnen. Vervolgens kunnen ze nog 2 vakken in de zg vrije ruimte kiezen, maar omdat Spaans dubbel telt, mag Yeva er maar ?©?©n kiezen, in haar geval Frans. Samengevat mag je als gymnasiast alfa niet twee klassieke talen doen, en als je niet oplet kun je er zelfs geen Frans bij doen. (Dat is het geval met de wiskundeklasgenoten met Spaans, die zijn verplicht Spaans in die vrije ruimte te kiezen en kunnen fluiten naar Frans of een extra klassieke taal.) Snappen jullie het? De kinderen begrepen het heel goed en waren woedend, vooral omdat deze verandering een uur voor de voorlichting van de ouders werd aangekondigd. Gevalletje waardeloos communiceren. Volgende week gaan de boze ouders in gesprek met de schoolleiding.

En gisteravond zat ik vrolijk te eten met de fotografen van Hollandse Hoogte, afdeling vrouwen. Wat een stelletje gezellige, sterke, interessante meisjes zijn dat, en alle soorten, leeftijden en maten waren vertegenwoordigd. De weg heen en terug naar het restaurant Wilhelminadok – uitzicht op het Muziektheater aan het IJ – ging natuurlijk met de pont, een tochtje waar ik altijd erg gelukkig van word. Het was toen ik terugging al te laat om de IJpleinpont te nemen, dus ik moest een eindje door het dorp Amsterdam-Noord fietsen en over de sluizen klimmen. Daar kon ik in het duister mooi de voortgang van de Noord-Zuidlijn bestuderen. Het verslag van de twee tussenliggende avonden laat ik maar even zitten.