
Residence IJmuiderslag
Ik ben helemaal van slag door dat verloren uur, natuurlijk. Als ik naar buiten kijk, nu om 17:37, zijn ze nog niet van plan met de avond te beginnen, dat is dan wel weer leuk.
Vanochtend werd ik pas om 10:00 uur wakker omdat ik zaterdag te lang had doorgewerkt – zzp’ers hebben nooit vrij – en toen bleek het ook nog eens al 11:00 uur te zijn. Allemaal radioprogramma’s gemist, die weliswaar online terug te luisteren zijn, maar live is op de een of andere manier interessanter.
We gingen weer naar het strand en ik vergat bijna Residence IJmuiderslag te fotograferen. Het is feitelijk in de woonwagenkampstijl gebouwd, met van die witte nepbakstenen. Dat woont toch weer heel anders dan Residence IJmuiderslag klinkt.
Toen ik laatst hartverscheurende foto’s zag van asielzoekers die met vuilniszakken ipv koffers de asielzoekersresidence betraden, drong de concentratiekampassociatie zich sterk aan me op. Niet inhoudelijk bedoel ik, maar qua architectuur, hoewel zo’n associatie niet uit het niks komt, denkelijk. Vrolijk word je er in beide gevallen niet van.

Zicht op de citroen vanuit de overburen
Waar we ook niet vrolijk van werden, waren de activiteiten van de sloper die de overburen hadden ingeschakeld. Siebe’s auto stond ernaast en bij het afvoeren van het weggehakte beton, hebben ze een paar stukken op de Berlingo laten vallen.
Niks zeggen natuurlijk en er gauw vandoor, voordat de eigenaar het merkt. Wat een ongelooflijke waardeloze mentaliteit is dat, echt, niet te geloven. Daar hebben de overburen verder niets mee te maken, het waren die slopers. Kijk, diepe moeten en de lak eraf. Je maakt mij niet wijs dat ze dat niet hebben gemerkt.

Steenslag