Ik ga zo dadelijk een kippenren in elkaar zetten. Iedereen doet dat hier met oude stukken boomstam en andere gevonden hulpmiddelen. De abri staat vol met wormstekige paaltjes. Bij de d?©chetterie zie ik nog wel eens een rol nieuw gaas in de bakken liggen, zou ik die mogen hebben als ik het lief vraag? Dat zou best kunnen, een kwestie van lippenstift.

Gisteren zat Yeva in de springles, in een hete buitenbak. De verwarring is voor ons Nederlanders altijd lollig:
РWil je me even helpen met mijn carri?®re, vraagt Sonja. Carri?®re = loopbaan, in dit geval de buitenbak voor de paarden. De binnenbak heet man?®ge. En de manege heet centre ?©questre. Een hele bak vol valse vrienden.

Over het F?™te du Cheval van aanstaande zondag werd merkwaardig genoeg niet gerept. Er is een optocht, er is een feest en niemand heeft het erover. Ik ben als ik eerlijk moet zijn, teleurgesteld. Neen, de manege is niet meer zoals eerst, toen R?©mi en Florence er nog waren. Hij schijnt er zondag wel te zijn.

Maandag en vrijdag komt het gele autootje van de bakker uit Dun. Ik wist eerst helemaal niet dat zij, de aardige chauffeur, van de Dun-bakker was, tot ik haar eens op een dag in de winkel helpen zag. De mevrouw die daar normaal altijd in haar eentje staat, heeft zo’n treurig gezicht en straalt zo’n absolute ontoegankelijkheid uit, dat we om die reden naar bakker nummertje 2 gaan. Dat is een iets vrolijker type, die weer het bezwaar heeft dat ze eeuwig op vakantie is. Tot 14 juli gesloten, las ik eind juni. Is ze niet in de Pyrenee?¬¥n aan het ski?¬¥n (daar woont haar zus), of hangt ze niet op een of ander strand van Charente-Maritime (dichtstbijzijnde strand hier), dan is de zaak dicht op maandag en dinsdag, zodat we wel naar bakker nummer 1 moeten. Of natuurlijk bij de mobiele bakker kopen, wat we dan ook doen.

Ik reserveerde toen op die dag meteen voor de vrijdag een stapel croissants bij de treurige mevrouw, omdat het gele autootje op die dag een andere route rijdt en bij ons eindigt en dan is al het lekkers op. En warempel, ze lachte bij het horen van mijn woonplaats, waardoor ze een lief, vriendelijk en zachtaardig gezicht bleek te hebben. De croissants lagen inderdaad op de reserveringenplank van de auto klaar.

De andere bakker S?©bastien uit Bussi?®re noemde ik al eerder en hij komt dinsdag en donderdag. Hij verkoopt ook kleine dingetjes als kaas, een beetje fruit en voorverpakte vleeswaar en daarnaast krijgen we het nieuws van de belendende dorpen en gehuchten vers door. Ik ben er om die reden altijd als de kippen bij. Je spreekt nog eens iemand.

En woensdag dan komt een bakker, heel zachtjes, zonder te toeteren om 04:00 uur. Toen we daar eens de eerste keer van wakker werden, schrokken we: er zal toch niet iemand niet goed zijn geworden, in de veronderstelling dat het een dokter was of zo iets, want wie anders komt er bij nacht en ontij langs?
РHaha, lachte de buurman desgevraagd, die bakker is een beetje vreemd, vind je vier uur vroeg, in de winter komt hij om 02:00 uur en hij komt ?†ltijd, dikke pakken sneeuw weerhouden hem niet, hij neemt nooit vakantie, altijd komt hij, alleen op van die idiote tijden.
Zie je, zelfs de buren vinden het vroeg, terwijl die zich toch aan de kippenhoraire houden.

In het weekend moet je het allemaal zelf regelen.

Emmers worden gevuld

Kijk, dat stukje moestuin ligt nogal een eind van de dichtsbijzijnde kraan, kwestie van een tuinslang zou je zeggen, maar niks hoor, ik loop weken lekker zuinig met een gietertje te zeulen.
In het begin was dat nog te doen, maar naarmate er meer waterbehoeftige planten (tomaten, sla, komkommer, alles eigenlijk) kwamen, werden het meer gietertjes. En regenen ho maar, dus die gieters werden er drie, vier, vijf, acht, tot ik er gisteren genoeg van had. Ik liep me het schompes te sjouwen, terwijl de tuinslang feitelijk voor handen was.

Wat heb ik tegen de tuinslang?
Je moet hem na afloop weer opruimen, iets waar ik niet geschikt voor ben, zie 22 juni.
Hij is te kort. Ik kan hem wel verlengen met een oude knakslang van de oude volkstuin, maar dan is hij nog niet lang genoeg.
De knakslang is geknakt, want van inferieure kwaliteit, een knik en de watertoevoer stopt.

Een ezel stoot zich in ‘t gemeen niet 2x aan dezelfde steen

Enfin, zoals gezegd, ik had genoeg van dat gesjouw, het was daarbij bloedheet, kom, dacht ik, die tuinslang maar weer eens aangesloten. De slang zit met van die handige Gardenaaanklikmodules vast aan de wastafelkraan en aan de rest trouwens ook. Klik! en het zit vast. Ja, het zit vast zolang het water gewoon kan stromen, dan is er niks aan de hand. Maar als je een knik in je slang hebt, houdt het op.
Houdt het op, houdt het op? Hield het maar op! Tenzij het een andere uitgang vindt, slome!
Echt hoor, twee jaar geleden heb ik dit al eerder meegemaakt, het water kan niet verder, de druk wordt hoger, het Gardenaaanklikstuk schiet los en RATS, daar sta ik en kan meedoen met de wetTshirtcontest van Le Pays Dunois.
Foto’s zijn na afloop gemaakt, een en ander vond plaats in de badkamer, die nu ook weer een schoonmaakbeurt heeft gehad. Tot aan het plafond! Drijfnat.

Van mijn zonnebloemen van mei zijn er twee over, die nu elk moment kunnen gaan bloeien. Gottegot, wat ben ik daar blij mee, maar niet heus, het had een heel bos moeten zijn, natuurlijk. Opgevroten tijdens mijn afwezigheid.
De vader van onze buurvrouwen heeft een endje verderop z’n moestuin, terwijl hij toch aan de andere kant van de berg woont. Ik zie hem regelmatig bezig en dan zwaaien we. Zijn zonnebloemen zijn fantastisch en dat terwijl hij helemaal niet in de buurt woont en laat staan dat er een tuinslang naartoe loopt.
Zucht. Ik ga hem de eerstvolgende keer vragen hoe hij dat aanpakt. Jaloers. Jaloers. Jaloers.

Morgen koop ik een knakloze tuinslang die lang genoeg is.