Het was mooi droog, de zon scheen, de wind was gaan liggen, tijd voor de fik, die eigenlijk in april al had moeten plaatsvinden. Dat aansteken is altijd p?©nible, zoals ze hier zeggen. Ik goot een beetje oude 2-takt op de stapel, zette de jerrycan een kilometer verderop, prikte een stuk karton aan mijn hooivork, stak dat aan en hield hem bij de stapel. Zwoesj! En daar gingen we. Nog nooit zo gemakkelijk gegaan.

Eerste dahliaknol op een ouwe krant

Na anderhalf uur was ook de takkenzooi uit de moestuin weg. Mooi. Nu die dahlia’s een etiketje geven en omruilen voor tulpenbollen.

De woonkamer

Gisteren ging Y. en ik naar B?¬©n?¬©vant L’Abbaye, waar dagelijks in het museum Sc?¬©novision een spektakel plaatsgrijpt over de geschiedenis van dat dorp. (Le Sc?¬©novision de B?¬©n?¬©vent-l’Abbaye est un mus?¬©e, pr?¬©sentant des sc?¬Ænes de vie de la commune ?‚Ć la fin du XIX?¬Æ si?¬Æcle.)

De bezoekers worden door een aantal verschillende ruimtes geleid, waar elke keer een verhaal wordt verteld met lichtbeelden en effecten. In het eerste, kale zaaltje kregen we, getooid met 3D-brilletjes, een diashow afgewisseld met film te zien, zo echt dat je af en toe achteruit moest deinzen omdat je anders neus aan neus met een schaap stond. Het effect was natuurlijk meteen weg, als je onder je brilletje door keek.
Desondanks maakten enkele andere bezoekers (we waren met z’n achten) flitsfoto’s van de voorstelling, waarna ze verbaasd een witte vlek op hun schermpje zagen. Dan maar zonder flits geprobeerd: weer niks, vage, onscherpe beelden. We moesten er stiekem om gniffelen.
Daarna kwamen we in een caf?¬© terecht, het stadhuis, een woonkamer om tenslotte te eindigen in een destilleerderij, waardoor we toch dachten dat het een grote reclameboodschap was: koopt en drinkt B?¬©n?¬©ventine. Nou ja. Het was trouwens wel goed gedaan met eenvoudige middelen, foto’s, decors, geluid.

De tijd vliegt. Morgen meer.