Nog drie nachtjes slapen

Birds' nest
Meerkoetvoet met eieren

Ik was natuurlijk al drie weken geleden onderweg al begonnen met aftellen, maar nu is het eind van de tunnel eindelijk in zicht. Ondertussen kan ik niet aan een sterk vakantiegevoel ontkomen, de zon schijnt, de oudste dochter is gewoon thuis en hoeft nog maar een examen. Schreef ik gisteren, toen ik plotseling aan het werk moest en niet verder kon met dit stukje. Er staan nu op verschillende plekken 2 andere teksten te wachten om afgerond te worden.

Nu dus twee nachtjes slapen en dan is het zover. Terwijl het hier nu eindelijk heel, echt heel zacht regent, is het daar grijs maar droog, hoorde ik net van de buren, die ik steeds lastigval met mijn gebel. Dat bellen is in feite een soort low-budget conversatiecursus, via skype 0,02 $/minuut, een stuk minder begrotelijk dan die van Maison Descartes, ik noem verder geen namen.
Het is dus wachten en werken en af en toe een sullig rondje met de hondjes lopen. De meerkoet in de Oude Waal klom razendsnel haar nest weer op, toen ik de eieren wilde fotograferen: 11 stuks! Wat denkt dat beestje wel? Tegelijk kon ik constateren dat dat gevonden ei van laatst er inderdaad een van een meerkoet was.
En zo kon ik vanochtend ook mooi de mannen van het groenonderhoud de iepen aan de overkant zien snoeien. Waarom ziet dat er zo probleemloos uit en gaat dat bij ons in FR altijd met heel veel moeite gepaard? Dat moet toch de techniek zijn. Omdat de ene kant van de gracht nu door de hoogwerker van de boomchirurgen is afgesloten, scheuren de driftige zakenautootjes keihard tegen de richting in voor onze deur langs. Je schrikt je eigen de pleuris. En wat ze ook doen:

Bicycle run over by a car
Arme fiets

Er is verder nog heel veel meer te mopperen, over onze regering, dat achterlijke beleid in het algemeen, BTW-tarieven, zzp’ers die minder verdienen hoger belasten, persoonsgebonden budgetten, Vlees noch Vis van de VPRO, de berichtgeving over EHEC-bacterie, over DSK en ga zo maar een tijdje door. Over die laatste zal ik later in de week nog wel iets zeggen, maar de wereldpers heeft hem al lang en breed schuldig verklaard. Ik zeg niet dat hij het wel of niet heeft gedaan, herhaal ik nog maar een keer, maar de journalistiek vindt van wel. Als bewijs voeren ze aan dat-ie naar de hoeren ging. Zijn ze nu zo dom of lijkt dat alleen maar zo?

Muziek en foto

View on skyline of the IJ in Amsterdam
Uitzicht vanuit het Muziekgebouw

Deze week kwam ik bij toeval twee keer in het Muziekgebouw aan het IJ, waarvan 1 keer in het BIMhuis.
Jasper Blom speelde daar vrijdag met zijn kwartet, (quartet) ter ere van zijn 2e CD Dexterity, een cd die volgens zijn moeder al een half jaar in de winkels lag.
Dat gaf allemaal niks, ze speelden weer als vanouds, hoewel de effecten, de geluidseffecten bedoel ik, met behulp van elektronica deze keer veel vaker dan de vorige keer werden gebruikt. En wat handig, de bassist had een elektrieke contrabas, die iets minder ruimte inneemt, denk ik. Een mooi concert met musici die veel plezier hebben, zodat het publiek dat vanzelf ook weer heeft. Voor de liefhebbers is alles, inclusief het interview met Jasper op de website van de VPRO terug te luisteren.

In de bar van het BIMhuis kon je de zon boven het IJ als een kersje aan de schoorsteen van de Hemcentrale geprikt zien worden, een uitzicht waarvan de barman zei dat dat hem zo langzamerhand de keel ging uithangen. Vrolijke Amsterdammer.

Wrench
Beeld en geluid bij Wrench

Zondag bleek fotograaf Ed (Edward) Burtynsky in de stad voor Wrench door het Hexnut-ensemble, een concert dat uit 8 stukken bestond, die door evenzoveel componisten gemaakt waren aan de hand van foto’s van Burtynsky, kijk maar op zijn website als je zijn werk niet kent.
Burtynsky had aan zijn gastvrouw duidelijk gemaakt dat hij zondag voor het concert wel een rondje over Nederland wilde vliegen en zo kwam het, na wat correspondentie en heen-en-weergemail met het kantoor in Canada, dat fotograaf en heli- en infrastructuurdeskundige Siebe Swart zijn collega Burtynsky voor dag en dauw van zijn hotel ophaalde, waarna ze gezellig de rest van de dag zoet waren met vliegen en fotograferen.

Edward Burtynsky, foto: Siebe Swart
Edward Burtynsky, foto ©Siebe Swart

‘s Avonds meldden we ons in het Muziekgebouw voor het concert en bubbels. Het publiek bestond zo te zien voornamelijk uit muziekliefhebbers en/of (klassieke) musici, een wereld die kennelijk geen enkele overlap had met de fotografische. We telden ?¬©?¬©n andere fotograaf. Wel zag ik een paar bekenden uit een andere hoek, zoals de ouders van een meisje van de cr?¬Æche van lang geleden.
De vader bleek het laatste stuk te hebben gecomponeerd, wat in mijn ogen (oren) ook meteen het beste stuk was. Hun dochter was op haar 16e naar Boston gegaan en studeerde daar viool aan het conservatorium. Ik herinner me heel goed dat ze op haar 3e al prachtig speelde en dat ze onmiddellijk wist dat de viool haar instrument was.

Wrench, audience
Publiek in het Muziekgebouw

Kreukzone

Zelfportret

Er was er eens een tijd, dat een nieuwe rimpel me opviel. Hee, die gaat niet meer weg, dat dacht ik. Toen kwam de tijd dat de afdruk van het kreukpatroon van het kussensloop pas een half uur na het opstaan verdween.
Tegenwoordig gebeurt ook dat niet meer, zelfs niet na 24 uur.

Ach, wat kan het me schelen. Helemaal niks.

Geur

DS in the rain

Hier regent het, daar is het na een buitje vorige week weer kurkdroog. Het begint nijpend te worden.

Ik sjokte met de hondjes het platgetreden pad af en dacht aan gisteren, een dag, die ondanks of misschien wel dankzij het verdriet, een bijzondere was.

Deze snoek ruikt precies als de eend. Ha, heimwee.

Ongewenste intimiteiten

Puisard
De beerput

Het bericht dat Dominique Strauss-Kahn, DSK, de baas van het IMF en de beoogde presidentskandidaat van de socialisten, zich zou hebben vergrepen aan een kamermeisje in een hotel in New York, wordt klakkeloos en bovendien slecht vertaald door alle nieuwssites overgenomen.

Het eerste wat ik dacht was dat dat kamermeisje, Amerikaans en preuts, ik zag het zo voor me, met haar stofzuiger en emmer de kamer betrad en DSK nog in bed of onder de douche trof. Dat gaat tegen alle regels in: kamers moet je doen als de gasten weg zijn, helemaal als ze die ochtend uitchecken. (Oh, hij kwam net naakt onder douche vandaan: Strauss-Kahn en tenue d’Adam, sortant de sa salle de bain, dat zeg ik. Hoe bewijs je dat? Ik zeg niet of het wel of niet waar is).

Als je dit incident nu systematisch beschouwt, heb je de volgende keus:
1. het is waar, 2. het is niet waar, 3. het is een beetje waar, waarin waar wil zeggen: DSK heeft op ongewenste wijze aan het kamermeisje gezeten.

Stel, het is waar (1a), dat kan, dan is hij wel heel erg dom bezig geweest en bovendien een smeerlap. Wat ook kan, is dat het waar is, maar dat het kamermeisje door z’n politieke tegenstanders gestuurd is (1b). Is allemaal mogelijk. Blijft hij een smeerlap. Als het waar is.

Maar het kan ook niet waar zijn, dan heeft dat meisje dat misschien verzonnen (2a) en/of is ze misschien wel door z’n politieke tegenstanders gestuurd (2b). Of iemand anders heeft het gedaan, en ze heeft onze arme DSK voor het gemak de schuld gegeven, omdat z’n reputatie hem al vooruit was gesneld (2c), want het was vast niet de eerste keer dat hij in dat dat hotel logeerde (speculatie).

Een derde mogelijkheid is, dat hij iets onnozels hinderlijks heeft gedaan, bij het overhandigen van de fooi zogenaamd per ongeluk langs haar boezem gestreken, de hand iets te lang op haar schouder laten liggen, of aan haar bil gezeten (3a, Lubbers). In zo’n geval geef je iemand een hengst op een strategische plek, maar ga je toch niet naar de politie.

Maar hoe erover wordt bericht, is ook weer interessant. De verdachte ontkent alleen dat hij een strafbaar feit heeft gepleegd, wat ook weer niets zegt. Dat zijn politie- of advocatenpraatjes. Of hij heeft het niet gedaan(2), of hij vindt dat wat hij gedaan heeft niet strafbaar(3), of hij liegt(1), dat kan ook.
Maar van die rare vertalingen van de Amerikaanse berichtgeving: misdadige seksuele handelingen (Elsevier en het NOS-nieuws), was natuurlijk criminal sexual act om maar iets noemen. Misdadig moet zijn: strafbaar.

Ik ga eens kijken hoe deze zaak zich verder ontwikkelt en vooral hoe alle nieuwsleveranciers elkaar weer nabrouwen of nabauwen, zonder ooit maar een keer de bronnen te checken.

Google >>
New York Times >>
Rue89 >>