Hoef niet worden ingepakt

Chickens and rooster
Valt er nog iets te kanen?

– Bedankt, h?¬Æ baas, zeiden de kippen toen ze de doperwtenplantjes zagen, neen, hoeft niet worden ingepakt, we eten het zo wel op, en hup, daar voegden ze de daad bij het woord.
Ik wist niet hoe snel ik de cavia-ren over mijn net geplante spruiten moest zetten. Als ik ze wegjaag, nemen ze meteen een bocht van 180¬? en staan weer achter me. Malignes, die kippen, de buurvrouwen zeiden het al.

Green peas

Of het iets uitmaakt voor de oogst van dit jaar, weet ik niet of er zou een klein meteorologisch wonder moeten gebeuren. Ik reed gisteren om 13:00 langs zo’n digitale reclamethermometer in de grote stad: 10¬¨?C! Het is bijna juni, mensen!

Morgen komt de familie. Truien en winterjassen.

Nagekomen mededeling: regenjassen, herstel: paraplu’s, kaplaarzen, houtvlotten.

Baby’s

French beans Neckark??nigin
We willen naar buiten!

Ik heb het net getest: terwijl ik Alle 13 Goed , dwz Les 50 Plus Belles Chansons met de net overleden Georges Moustaki via Spotify beluister, probeer ik ook Bas Heijne in de NRC te lezen, alles digitaal en op allerlei handige gadgets etc.
Dat kan ik niet. Ik kan niet lezen ?®n naar muziek luisteren en ik kan ook niet de muziek in mijn hersenpan naar de achtergrond laten verdwijnen.
Is dat een afwijking of hebben veel mensen dat? Ik kan weer wel tekenen en schilderen met John Coltrane of J.S. Bach, dat gaat zelfs extreem goed en de grap is dat die muziek dan eeuwig aan het kunstwerk vastgeplakt zit. Zelfs als ik het schilderij een jaar later weer eens bekijk, gaat de jukebox in mijn kop aan. Kun je ook af en toe knettergek van worden.

Rucola flowering
Kapotgeregende bloemen van de Rucola

Ik geloof dat woensdag de zon zich even liet zien en de regen hield ook tijdelijk op, toen ik met de honden de berg ophuppelde, ja, huppelde, want wat een genot, die zon, je gaat de eenvoudige dingen van het leven toch meer waarderen, als je 5 maanden zonder hebt gezeten. Halverwege de wandeling zagen we een boerenauto staan en een meneer die in de bosjes scharrelde, iets wat in een stadspark rillingen bezorgt, maar hier gek genoeg als normaal ervaren wordt. Ik zei gedag en: hoera, de zon, waarop hij natuurlijk een praatje begon, of beter gezegd, hij ging op de uitnodiging in.
Hij bleek een soort communale jachtopziener te zijn en had gereageerd op het bericht van een van de bewoners dat er die ochtend bij het krieken jonge vosjes op de weg waren gesignaleerd. Ach, zo lief. Hij zocht hun burcht, opdat ze er zondag een drijfjacht (battue) op konden houden. Oh verrek.

Nu zijn jonge vosjes werkelijk vertederend, zoals op volgdevos.nl te zien is, maar een uiteengerukte kip wordt hier minder op prijs gesteld. Net als babyloirs, -muizen, -reetjes, -mensjes enzovoorts schattig zijn, totdat ze een keertje hebben huisgehouden en aan je spullen hebben gezeten, dan piep je wel anders.
Ik had wel sporen van vossen gezien, maar nog nooit een vos of jonge vosjes, omdat die natuurlijk op andere tijdstippen dan ik buitenspelen en zich hoogst waarschijnlijk uit de voeten maken als ze ons horen aankomen.
Ik wees naar de honden en dacht dat zij dat vossenhol wel binnen 5 minuten gespot zouden hebben, en dan vooral tante dominante Bess, die daar in feite voor geknipt is. Doe toch maar niet, ze is al hysterisch genoeg. We zeiden gedag en lieten hem verder zoeken. We horen zondag wel vanzelf of er iets gebeurt, kwestie van je kop uit het raam steken.

Beetroot seedlings
Tweede serie bietjes komt eindelijk op, kennelijk slingerend door een dronkenman gezaaid

De regen klettert door en door, en warmer wordt het ook niet, integendeel, ik zag vanochtend een buitentemperatuur van 3¬?C en nu is het 8¬?C. Eind mei in midden-Frankrijk, 8¬?C.
Buurman P. zei dat hij nog nooit, echt nog nooit van zijn leven de kachel in mei had aangestoken, maar nu brandde die. Hij wordt dit jaar 89, kun je nagaan hoe uitzonderlijk deze voortdurende winter is. Ik heb de courgette-, cornichon- en komkommerplanten die feitelijk al waren afgehard, weer binnengehaald want ze begonnen verkleumingsverschijnselen te vertonen.

Resting chickens
Kleine pauze toen de zon even scheen

Buurmans werkster kwam hier net 5 minuten geleden langs en vroeg om eieren, voor een vriendin die een broedmachine had. Nu wilde ik net weer stapels cadeau gaan doen, dus dat kwam goed uit. De reputatie van de kippen (elke kip dagelijks een ei) en onze DSK (tig keer per dag er bovenop) heeft zich in de wijde omtrek verspreid. Over 21 dagen zijn er kuikens als alles goed gaat. Niet voor mij, voor de vriendin. Ik maak foto’s als het zover is.

Zondvloed

Tomato tailor suits
Maatpakken voor tomatenplanten

– Ze worden geel, dus die tomaten zijn eraan, ze hebben De Ziekte, zei buurvrouw en vriendin P., als altijd optimistisch en ging haar planten alsnog inpakken in grote plastic zakken. Gelukkig had ze er nog een aantal in de ge??òmproviseerde kas van boomstammen en stukken plastic – gebaar in de richting van de schuren – , maar die groeiden weer niet.

Als die regen nu niet gauw ophield, kon er ook niet gehooid worden, omdat al het gras plat op het land lag, de uien begonnen ook al te rotten en de koeien kleumden alleen nog maar een beetje op kluitje in de luwte. Voorzover die er is, die luwte, zeg ik hier even terzijde, want al dat bomen omhakken en heggen opheffen maakt de weilanden niet erg comfortabel onder deze omstandigheden. Dat domme korte-termijngezaag.
Het ene na het andere doemscenario kreeg ik voor mijn kiezen en ik kon er helemaal niets tegen inbrengen. De temperaturen ‘s nachts en overdag zijn vrijwel gelijk, probeerde ik, wat ik weer gunstig vind, je moet toch ergens hoop vandaan halen, maar neen, te koud ‘s nachts, vond ze.

Ik moet toegeven dat ik nu ook wel een beetje moedeloos word, vooral omdat niet kunnen buitenspelen me helemaal gek maakt. Bleu staart voortdurend uit het raam om dezelfde reden.

Tomato tent
Typische elzdekorteconstructie

Dat de tomaten niet tegen non-stop regen kunnen, is waar en daarom ben ik ook maar een afdakje gaan knutselen, op de bekende volkstuinderswijze en met het bekende volkstuindersmateriaal als plastic, blauwe tomatentouwtjes van vorig jaar, rotsblokken, spuug, paperclips en dikke boomtakken. En nu maar denken dat het helpt.

(Nagekomen stommiteit: de honden komen elk keer met modderpoten van de binnenplaats achter – en dan heb ik nog niet over hun natte vachtgeur – en daarom had ik een emmertje met speciaal plavuizensop klaarstaan, waarmee ik de vloer onmiddellijk schoon dweil, dwz als de pootjes nog nat zijn.
Wat doet de blauwe hond? Hij steekt zijn grote kop erin en vindt de smaak uitmuntend, slokslok, lebberlebber. Tjesus, beest! Zou dat dodelijk zijn, of op zijn minst zijn nieren naar de kloten helpen? Geen idee, maar ik gaf hem onmiddellijk een liter melk te drinken, dat lees je wel eens bij vergiftigingen, dat je dat moet doen. Emmer snel in de badkamer gezet, naast de douche.
Wil ik druipend en naakt vanochtend de handdoek van de haak naast de douche grijpen, valt die in de emmer. Natuurlijk. Ik geef het op
)

Stommiteiten

Collections of seeds
Puinhoop met zaadjes

Ik begon er eens op te letten, maar het aantal keren dat ik hier iets stoms doe, is beschamend groot. Gelukkig is er geen mens die dat ziet.

De dag begint met kippen bevrijden en de cavia’s ontbijt brengen, meteen raak in alle betekenissen, omdat ik ALTIJD mijn kop stoot aan de deurpost van het kippenhok. Ik herhaal de mantra nietjekopstotennietjekopstotennietjekopstoten, tot ik de kippen zie en begin te kirren en te lachen en ik met een dreun weer met beide benen op aarde beland. De mensen waren vroeger een stuk kleiner, daar komt het door.

Loop ik door naar het stuk tuin waar het gras speciaal voor de cavia’s hoog wordt gehouden – kletsnatte voeten, moet je ook kaplaarzen aandoen, achterlijke – ligt de grasschaar nog naast het kippenhok. Terug.
Kom, we maken meteen een foto van het mooie ochtendlicht, camera halen, en nondeju, op het moment van afdrukken blijkt het kaartje nog in de computer te zitten. Kilometers en meer nutteloze kilometers, waar je trouwens geweldig slank van wordt, de weegschaal zit nu onder de 60 kg.

Een op de twee keer laat ik de melk overkoken, omdat ik onmiddellijk na het opzetten aan de computer iets anders ga doen en pas reageer als het te laat is: gesis en de stank van verbrande melk. En weer dat verdomde fornuis schoonmaken.

Pumpkin plant
Door bruuske beweging mijnerzijds geknakte pompoenzaaling, weer in de grond gestopt. Werkt het?

Dreigt er regen, denk ik zomaar spontaan, in plaats van die te vergeten, aan de witte was die aan een nieuwe waslijn naast de moestuin hangt en wat doe ik? Ik laat me afleiden en steek beide handen in de aarde, waardoor ik terug moet om ze te wassen. Tot 3 keer toe.
Als de kippen naar bed zijn, kan ik me weer bezighouden met de tuin, ik zaai dingen als dropplant, nigella, cosmos, verbena, korenbloem en escholzia op de plek waar de woeste bloemenzee gaat komen, hark alles in en stamp het nog eens stevig aan en wat doen de kippen de volgende dag als eerste: in een rechte lijn naar de PD lopen om het eens lekker op een krabben en smikkelen te zetten. Zouden ze me vanuit het kippenhok in de gaten hebben gehouden?

French beans Neckark??nigin
Entree muizenrestaurant

Van de sperziebonen die ik in een plastic bloembak voorgezaaid heb, is de helft verdwenen, waarschijnlijk door een dief op vier pootjes, zoals de buren die noemen. Zaaien we die toch weer voor een tweede keer? Als ik de bonen direct in de grond zou stoppen, zouden ze allemaal zijn verdwenen, zo stom ben ik deze keer echt niet.

En nu zit ik met een verzameling zaadjes (zie bovenste foto), waar ik geen gat meer in zie. Ik probeer het volgende: een doos met Reeds Gezaaid, een stapeltje Moet Vandaag de Grond in en een doos met Morgen Uitzoeken, een roulerend systeem, dat zou moeten werken, maar het niet doet, dankzij mijn chaotische besluiteloosheid. Noteer dan toch een jaartal, slome, hou ik mezelf voor, of schrijf in godsnaam op de zakjes wat erin zit. Ik weet wel hoe dat gaat, ik denk, die herken ik wel volgend jaar. Niet, niet, niet.
Als ik de anonieme zaadjes dan in vredesnaam maar zaai om te kijken wat het nu was, laat ik de boel uit mijn poten donderen, bij voorkeur op bed in Saars slaapkamer, waar zich de kwekerij bevindt wegens stabiele temperaturen.

Van die dingen.

(Vergeet ik nog dat ik NIET, ik herhaal NIET de beslagkom mag uitlikken als ik een creusois maak, wegens rauwe hazelnootallergie, OAS in dit geval. Heb ik toch gisteren weer wel gedaan)

Koude tijden en oude mensen

Rear view in the morning
Flarden mist in de dalen bij het uitzicht achter

Vannacht had ik het zo koud dat ik een deken uit de dekenkist moest halen, die ik er een paar weken geleden hoopvol in had opgeborgen. De buren vinden het normaal dat ik het koud heb, dat krijg je als je met de ramen wagenwijd open slaapt en wanneer komt die man van je weer? Dat zou misschien ook wel schelen. Ja, dat zeggen ze hier rustig onder het mom van een grapje. Zij hebben de ramen en luiken als ze slapen altijd potdicht.

Young gherkin plants
Plantje rechts heeft de geest gegeven

Sommige jonge plantjes bezwijken zelfs al bij 5¬¨?C, zoals boven te zien is, het overleden exemplaar bevond zich te dicht bij de opening van de plastic zak, waar ik deze jonge augurkplanten preventief in had ingepakt. Ik heb er meer dan voldoende van gezaaid, dus het geeft niks, net als de komkommers, die alweer een stadium verder zijn. Zaadjes allemaal gekocht bij de Lidl ?‚Ć 0,29‚Äö?ᬮ, net als de doperwten, vrolijk gekleurde OI-kers, leeuwenbek, witte uien en een rode biet. Daar kun je je toch geen buil aan vallen, vinden ook de buren.

mirage van google
Plaatje van een mirage via wikipedia

Wat nu wel erg vervelend begint te worden zijn de mirages die met een typhusherrie en dan ook nog gezellig met zijn twee?¬¥n, gevaarlijk laag overvliegen en hopla, 15 minuten later weer terug. En dat niet ?¬©?¬©n keer maar voortdurend, al een aantal dagen achter elkaar en ook nog eens ‘s nachts.
Bess, die al in heur broekje schijt als de wind een beetje om het huis huilt, trilt en hijgt zich suf en valt ons, dwz blauwe hond en mij lastig door met meubilair te gaan slepen om maar op de eerste verdieping terecht te komen: ik heb de trap geblokkeerd met een kinderhekje en een kastje. Het helpt niks, ook op de eerste verdieping zijn die vliegmachines te horen, wat zeg ik, zien en horen vergaat je daar helemaal verschrikkelijk.
Ik word dus eerst wakker van zo’n geluidsbarri?¬Ærefanaat (2X) om vervolgens me lam te schrikken van inbrekersgeluiden, oh neen, Bess is weer bezig. Opsluiten in een hok is de enige oplossing.

Gotcha, chickies
Kippen grijpen onmiddellijk hun kans, als ik het caviahok 2 seconden laat openstaan

Toen ik vanochtend mijn beklag bij buurman P. deed over Frankrijks vliegende trots, vertelde hij me dat er ooit naar aanleiding van soortgelijke klachten een soort wetje was aangenomen om iets tegen deze overlast te kunnen doen. Het was eenvoudig een kwestie van het nummer van de betreffende mirage te noteren en dat door te geven aan het mirage-klachtenloket.
Hij verkneukelde zich weer enorm om de debiliteit van de mensen die zoiets hadden bedacht en vroeg aan mij:
– En? Heb je het nummer opgeschreven en doorgegeven? Gewoon even het kenteken opschrijven, ja, ook ‘s nachts. Anders kunnen wij helaas niets voor u betekenen.
Hij bleef nog een tijdje schateren tot hij de krant pakte en een overlijdensadvertentie speciaal voor mij voorlas.
Het ging om de buurman van v/h de voorzitter van de oldtimerclub. Vorig jaar reed de overledene nog rond in zijn antieke deux chevaux, tot hij recent toch in het verpleegtehuis terecht was gekomen, omdat zelfstandig wonen niet meer verantwoord was. Gestorven op de gezegende leeftijd van 106 jaar. Ja, jullie lezen het goed: 106 jaar. Morgen is de begrafenis.

Baal ik wel dat ik alweer te laat ben, want de v/h voorzitter had al een paar keer voorgesteld bij hem langs te gaan om hem over vroeger uit te horen. De vorige keer was het de moeder van de Dierenfluisteraar, die met 104 de geest gaf.