Category Archives: filmpjes

Artist’s impression

The kitchen garden
Lekkere bende in de tuin, het lijkt wel een instagrammetje

Afdeling nutteloze kletskoek.
De tuin is na de week regen van een maand geleden plotseling in volle bloei. De eerste kraanvogels zijn al gesignaleerd en ik maak non-stop appelmoes, meloenjam en tomatensaus. Het is herfst, er zijn geen c?®pes of girolles. Kastanjes zijn van mini-formaat.

De eerste hanen van het jaar moeten er een dezer dagen ook aan geloven. En waar de kippen nu hun eieren verstoppen, geen idee. Ik ga ze zo volgen, als ze er tenminste instinken. Dat is namelijk een kwestie van heel goed opletten geblazen, want als je 1 seconde bent afgeleid, zijn ze onzichtbaar weggesneakt.
E?©n kwartel is aan het broeden op de eieren, die ik van buurvrouw heb gekregen, omdat ik alle mannetjes om zeep had geholpen en dat domme dier eerst op onbevruchte eieren zat. Niet vergeten de mazen van het hok te verkleinen.

Ik ben ook druk bezig mijn teksten te schrijven, die echt nooit hier op dit weblog gaan verschijnen om redenen van privacy, zoals ik al eerder zei. Als ze verschijnen, doe ik er een slot op. Ik roep het wel om als het zover is.

Kijk ondertussen maar naar deze veel te lange en onbewerkte wandeling door de tuin:

Cat in garden in autumn from elz on Vimeo.

Vertrokken

10 days old quails in a box
Naast 19 jonge kippen ook nog 23 kwartelkuikens, waaronder een mini-exemplaar

Ik heb echt helemaal nergens tijd voor, ondanks het feit dat ik om 05:30 of 06:00 uur opsta. Het is gevogelte verzorgen, honden uitlaten, tijdens dewelke wandeling ik ook nog gigantische hoeveelheden girolles verzamel – want wat een fantastisch girollesjaar! – als het geen bramen zijn of allebei, en dan nog een beetje werken, koken, aardappels uit de grond rukken, girolles schoonmaken en invriezen en huppetee, weer honden uitlaten inclusief paddenstoelen plukken. Of bramen. En die weer inmaken of tot jam verwerken.

Tussendoor was er tot ieders en mijn verdriet de begrafenis van onze lieve, arme Dierenfluisteraar, die van een ladder was gevallen, ongelukkig op een blok hout was terechtgekomen en zijn wervels zo verschrikkelijk had beschadigd, dat hij vanaf zijn nek volledig verlamd was.
Ik hoorde de traumahelikopter over ons huis vliegen. Hij praatte nog een beetje in het ziekenhuis, vertelde zijn dochter, maar hield daar ook mee op en vertrok tenslotte, zoals ze dat hier noemen.

My favorite farm
Al eerder gepubliceerde foto van de Dierenfluisteraar, mijn lievelingsboer, op zijn erf

Hij runde op zijn 85ste in feite het huishouden en de boerderij van de familie, die ochtend had hij net nog 30 slaplantjes in de grond gezet, terwijl hij de week ervoor net het houthakken had afgerond. Stookhout voor zijn eigen huis en dat van z’n kinderen en kleindochter.
Hij stond om 03:00 of eerder op, sopte de vloer, gaf alle honden, katten en boerderijdieren te eten, haalde ze koeien en molk ze, bracht ze naar het weitje een berg verderop, zodat hij om 06:00 even een kopje koffie kon nemen om daarna aan de volgende taak te beginnen: hooi binnenhalen, omheining repareren, boodschappen. Enzovoorts.


Zoals hij dagelijks zijn koeien ophaalde

De kerk zat stampvol en de mensen stonden zelfs buiten in dikke rijen. We dachten allemaal dat hij net als zijn moeder en grootvader 100 jaar of ouder zou worden.
Nu ga ik hem nooit meer tegenkomen. Het is verschrikkelijk. Hoe moet dat nou verder met zijn familie?


Jean de Dierenfluisteraar in een filmpje misschien wel 8 jaar geleden

Kippenfluisteraar

Chicken and chicks
Die goede, ouwe tijd: 19 juli 2013

Alle kuikens zijn weer vrij van gerochel en geproest en gaan gestaag door met groeien. Hoe de verdeling hanen en kippen nu is, weet ik nog niet zeker, dat zal in de loop van de komende weken duidelijk worden. De verschillen tussen de grootste en de kleinste worden ook steeds groter.
De kleinste woog eerst 850 gram en nu iets meer dan 1 kilo, de allerdikste is 400 gram aangekomen sinds de laatste consultatiebureau-controle en weegt bijna 1600 gram. Hij past bijna niet meer in het emmertje waarin ik hem weeg.

Nieuws over de broertjes en zusjes die op 17 juni j.l. uit de broedmachine zijn geboren: van de 18 kuikens zijn er 18 haan, zei de femme de m?©nage van buurman P., die mijn eieren aan haar schoonzus had gegeven om ze uit te broeden.
Nu is dat altijd mogelijk, maar hoe groot is de kans daarop? Kansberekening heb ik niet gehad op school, hoeven we niet te weten, dus ik zou zeggen, nattevingerwerk, bij 1 ei is de kans op een haan 50%, bij 2 eieren op 2 hanen misschien wel 25% (1/aantal eieren x 1/2) , bij drie 1/6 kans. Of klopt dat niet? Nou ja, dat zoeken we op.

Ondertussen heb ik met het statief een filmpje van mezelf met de kippen gemaakt en helemaal niks bewerkt of verkort wegens gebrek aan tijd en te weinig bandbreedte, dus neem de tijd, of niet, mag ook en kijk eens hoe tam dat gevogelte is.


Ik moet de volwassen dikkerds wegduwen, omdat ze anders heel vals pikkend de jonkies wegjagen.

(Het kostte veel moeite dit stukje online te krijgen. Er gebeurde helemaal niks als ik op save klikte. Gelukkig had ik een off-line kopietje in een tekstbestandje gemaakt)

Jeroen

Get Microsoft Silverlight
Bekijk de video in andere formaten.

Ik hoop dat deze hommage nog even online te zien zal zijn, ik heb hem nog niet bekeken. Lukt me niet. Later.

Je denkt elke keer bij de dood die te vroeg en te abrupt is, het is niet waar, er moet een vergissing zijn gemaakt. Dat heb ik toch al een aantal keer in mijn leven gedacht. Dat helpt allemaal niks. Ach, die lieve melancholieke Jeroen. Verdomme.

(Nu moet ik eindelijk dat verhaal afmaken, dat ik vorig jaar begonnen was. Het is niet te verdragen dat hij in het rijtje past van de doden over wie ik het toen wilde hebben.)

Waterkou

Even iets vrolijks na al dat verdriet om de veel te vroeg en veel te onverwacht overleden Jeroen Willems.

Gisteren wandelden we (Bleu en ik) langs Grote Wei, waar ik Jean de dierenfluisteraar sprak, die net zijn melkvee had binnengehaald. Na wat heen en weer geklets vroeg ik hem of hij misschien een haantje over had, dat gezellig bij de drie dames in de ren zou kunnen. Je komt daar immers om in de kippen, hanen en kuikens, dus ik durfde de vraag wel te stellen. Ik zag alweer een hele kippenfokkerij voor me, alsof dat een fluitje van een cent is, alsof er geen kippenziektes of andere ellendige zaken bestaan. Plannetjes, plannetjes, plannetjes.
Jean wees naar Bess haar aartsvijandin, net zo’n irritant terrierachtig mormel, die er net een paar om zeep had geholpen, zei hij. Nou ja! Maar als hij weer nieuwe had, dan kreeg ik er een, beloofde hij.

Tevreden met die toezegging liepen we de berg op in een verschrikkelijk weer, nat, koud en met een venijnige wind. Het begon steeds harder te regenen, iets waar die malle Bleu blij van wordt. Zie bovenstaand filmpje, dat stroompje is ijs- en ijskoud, maar dat deert hem echt niet, integendeel.

Chicks running
Hollen! Het baasje komt met eten!

Thuisgekomen wierp ik een blik op de ge??òmproviseerde buitenren (met nietjes en antieke piquets in elkaar gestoken), waar de kipjes helemaal niet zoals op de foto braaf aan het scharrelen waren, maar daarentegen voor de ingang aan het kleumen waren, dat wil zeggen, ze stonden buiten de ren en konden er niet meer in. Hahaha! Hoe ze dat nu weer voor elkaar hadden gekregen, weet ik niet. Ze lieten zich gedwee naar binnen drijven en bleven daar de rest van de dag hangen. Ze houden niet van dit hondenweer.

bleutweemaal
Dat modderhoofd zat er al vroeg in, links 2 maanden, rechts 8 maanden oud