Tag Archives: groente

De tuin, een overzicht of een total loss

France, a working gateEindelijk een linksdraaiend hekje

Na weet ik hoeveel maanden hangt buurmans hek eindelijk in de scharnieren. S. begon met een stuk ijzer van buurman JP, speciaal ontworpen om gaten in de grond voor te boren ten behoeve van piquets voor weideomheiningen. Je slaat die staaf de grond in, draait hem in cirkels om het gat te vergroten en rost er daarna een houten paaltje in. Leuk bedacht voor als je stalen spieren hebt zoals onze buurman en je niet probeert die staaf een stuk rots in te drijven. Nou ja, het is gelukt en hij doet het, hoera. De rest van de tuin is verder niet omheind, dus heb het nut? Leuk staat het wel.

Alles verbrandt en niet alleen bij mij, weet ik na een klein representatief buurtonderzoek.
France, burned tomatoVerbrande tomaat

– Handig, kun je meteen opeten, spaart gas, zei buurman P. die in een dolle bui was. De meeste tomaten zien er verder gezond uit. Alle bloemen verbranden, de hortensia, anemonen, dahlia’s, enzovoorts.
France, burned anemone

Mijn klimrek voor de bonen functioneert prima en we hebben ons ongans aan bonen gegeten, maar hier nu begint ook het (of de) klad in te komen door de hitte.
France, french bens and runner beans sufferingDat wordt droge bonen eten

Pompoenen liggen na een flinke spurt nu zieltogend aan de kant naar adem te happen:
France, poor pumpkins

De nieuwe uit zaad gekweekte dahlia’s zitten vol knoppen, maar bloeien nog niet, op ?¬©?¬©n na, die slap soort roze laat zien. En de radijs heeft een wortel in plaats van een bolletje, ook mislukt.
France, one radish, one failure

Maar het gazon, neen, dat ligt er zo schitterend bij, daar hoef ik niks meer aan te doen. Komt dat even goed uit, want we gaan morgen naar Amsterdam, het wachten zat. Kunnen we in ieder geval de dochters van Schiphol halen.
France, lawn in hot summerTotal failure

(Fruit: geen appels, geen kersen, 7 frambozen, wel veel Mirabelles, die allemaal opgevroten zijn door fruitmonster Bleu.)

Vergeten groente

Komkommers

Vandaag pas zag ik deze komkommers aan hun struikje bungelen. Ziende blind.

Tuinmelde

En waar is die nepspinazie van Maarten ‘t Hart gebleven? Vlak voor mijn neus onherkenbaar veranderd in takken met zaadjes.

Radijsbillen

Radijs. Billen.

Tomaten zijn eng

Tomatengriezellandschap.

Knoflook is alweer aan het uitlopen.
Knolvenkel is venkel. Knol is weg.
Spinazie – gezaaid in augustus – is niet groter geworden dan kabouterspinazie. Voor de veldsla geldt hetzelfde. Kleuterblaadjes.
Meloen. Zie vorige stukje.

Pompoen en appel

De pompoenen waren ook vergeten. Die zijn een heel klein beetje gelukt. Appels zijn vergeten door de buren.

Die tuin, die tuin

Een echte krop sla
Een echte krop sla

Dit is Winter Density, van Ton Vreeken, die hem weer heeft van Johnsons, een sla die tegen vorst kan. Die is voorlopig nog niet te verwachten, maar ik ga een paar kropjes laten doorschieten voor de zaadjes.
Niemand koopt of kocht hier ooit bloem- of groentezaad, of pootaardappelen, vertelde Lucienne, toen ik opschepte over mijn methode van aardappelpoten (een schilletje met een oog) of tomaten zaaien (een lekkere tomaat van de pitjes ontdoen). Iedereen laat een paar planten staan voor de zaden.
Ze had dit jaar jammer genoeg wel moeten kopen en ze was door het ziekenhuisverblijf ook al laat met sla geweest. Het komt goed uit dat ik bij elk bezoek een aantal kroppen meeneem. Tegen de hoeveelheden hier valt niet op te eten. En dan ben ik natuurlijk zo slim geweest nog meer te zaaien, ik lijk wel gek. Vorstbestendige sla, ja, ja, regeren is vooruitzien. Allemachtig. En ik heb niet eens de oorlog meegemaakt.
(Radijs. En meer peterselie. Vandaag extra bieten.)

Boerentuin
Boerentuin

Ik heb bijna de neiging geen enkele foto te laten zien, opdat de familie paf staat als ze hier volgende week aankomen. Maar ik ben zo trots op op het resultaat van niet eens zo verschrikkelijk veel arbeid, dat ik het graag laat zien. Ik heb dan ook nog nooit een echte serieuze moestuin gehad.

Ananasknol uit de Praxis
Ananasknol uit de Praxis

Deze beschouw ik ook niet als serieus, als ik kijk naar die van Paulette&co, die tientallen meters aardappel, aardbeien, tomaten, sla, prei, peterselie, uien, wortels en verzin maar een basic groente, heeft staan. Om niet te spreken over alle andere zaken die op het menu terechtkomen: konijn, kip, koe, eieren, varken, wild, paddestoelen, walnoten, slakken, paardesla, hazelnoten, wilde kersen, kastanjes, enzovoorts.
Wilde kersen? Ja, daarvan maak je een hele lekker clafoutis, zei ze. Ik kom om in de wilde kersen, bof ik even. Ik kan er alleen niet bij, dat is nu weer jammer.

De merels na 1 week
Zijn dit dezelfde van een week geleden? Ja.

Morgen meer over de merels (zijn ze de deur al uit?), venkel, zonnebloemen, internetaankopen, maaien, stress met de 2cv en de Tour kijken bij de buren. En boeken. Ik lees lekker door.

Foto’s ook via twitter online gezet.

Groene vingers bestaan niet

Dahliaveldje
M’n dahlias met rechts de woekerende coeur de boeuf

Een van mijn dromen is werkelijkheid geworden: ik heb een tuin met dahlia’s. En dan niet zo’n verantwoorde My-Garden- of Onze-Eigen-Tuin-tuin, maar een gewone boerentuin met groente, goudsbloemen en dahlia’s. En zo moeilijk is dat niet te verwezenlijken. Kwestie van pr?¬©parer la terre en water geven als het nodig is. En dan mocht Simone, onze lieve, verleden jaar overleden buurvrouw vinden dat ik groene vingers had, ik vond het toen en vind het nu nog steeds een kwestie van gezond verstand. Groene vingers bestaan niet.

Gezonde biet
Gezonde biet

En naast mijn boerenmoestuin (met voor de regio incourante kruiden als koriander, basilicum en oregano) heb ik nu een Gazon. Want dankzij de tondeuze uit Ch?¢teauroux heb ik gisteren in 1 kwartier het terrein gemaaid, hoewel ik beter kan zeggen dat de tondeuze het vuile werk deed en ik er dom achteraan holde.

In 1 kwartier gefikst

En dit is hem dan, loopt op Euro 95:

Grasmaaier op benzine

Nu mag de familie wel weer komen, vind ik. Die integratie heeft nu wel lang genoeg geduurd.

Nagekomen plaatje.
Op 9 mei zag datzelfde stuk er zo uit:
Dahliaveld 9 mei 2010

Gras en groente

Bij de dokter

Vlak voordat ik naar Ch?¢teauroux ging, had ik de banden door Valdi laten bekijken en terecht, want de ene voorband liep steeds heel langzaam leeg. We maakten een afspraak voor de zaterdag, waarop ik bijna nog te laat kwam, omdat de klok aan hetzelfde euvel leed als de band: die was ongemerkt steeds langzamer gaan lopen: batterijtje bijna op.
Bij Valdipneus hangt altijd volk in de vorm van gemotoriseerde mannen. E?¬©n hele dikke met een lief toetje en een bouwvakkersd?¬©collet?¬©, dat ook zonder dat hij bukte ruim te bekijken was, was z’n achterlicht aan het repareren. Valdi haalde het wiel al telefonerend, handen schuddend, wasstation reparerend, van de eend af, terwijl hij ook nog doorkletste met de omstanders. Zijn wasstation is 50 meter verderop, daar reed hij tussendoor met de auto naartoe. Niemand loopt hier en fietsen is een hobby.
Het wiel werd in z’n geheel in de grote waterbak gegooid en de conclusie: profiel was nog ok, band was poreus. Dat werd dus een binnenband ?‚Ć 14 euro. Een hele opluchting, want als ik een nieuwe band moet, moet ik er twee. Bij het afrekenen verzuchtte hij: je deviens fou. Dat leek me ook.

Radijs
De radijs kan alweer geconsumeerd

Ik ging om twee redenen naar de Grote Stad, voor de aanschaf van de oude grasmaaier van de buren, die daar wonen, maar hier de helft van de tijd in het huis van zijn grootmoeder zitten, en ik moest een nieuwe tuinslang met hulpstuk, want de alleroudste was zo’n knakmodel. Weg ermee.
De route nationale leidde me regelrecht naar de bestemming. Je merkt onmiddellijk wanneer je de Indre binnenrijdt, de wegen zijn beter onderhouden en het land is veel platter. Mooi dat we daar niet zitten.
Het was reuzegezellig, ik at natuurlijk mee en dankzij die handige queue van de eend paste de maaier makkelijk in de auto. Ik dacht er ‘s ochtends bij het vertrek nog net op tijd aan de achterbank eruit te smijten.

Tuinmelde
Tuinmelde moet er binnenkort ook aan geloven

De zon moet wel even hebben geschenen, voordat ik de tondeuze ga proberen. We werden vanochtend wakker met een vette mist, waardoor het gras nog natter is dan gewoonlijk. Dan maar wat in de tuin rommelen. Een hapje sla, een radijs en een stukje peterselie, handig zo’n aarden bak vol eten. Als ik zo doorga, is de radijs op voordat de familie er is. We zaaien straks een nieuwe portie, makkelijk zat. Even kijken of het volle maan is. (NOT)

Runner beans
De runner beans gaan lekker

Gisteren ging ik Tour kijken bij Paul (86), die een enorme sportfanaat is. Hij kent alle renners, weet wie kans maakt, kent de klimmers en de niet-klimmers en hield abusievelijk de broertjes Schleck voor Nederlanders, begrijpelijk, want ze hebben dezelfde vlag in Luxemburg. Ik wees aan waar ik in Rotterdam had gewoond en gewerkt, want dat kon je mooi zien op de TV. Commentaar kwam van de krakende stem van Laurent Fignon, die verschrikkelijk genoeg aan een vergevorderde vorm van kanker lijdt. Als ik dan op de afdeling gelovige kruiden lees dat paardebloemen of gemalen paardenvijgen goed zijn tegen kanker, kan ik mijn woede bijna niet onderdrukken. Maar dit even terzijde, ik beheers me weer kranig.
Ha. Daar zal je de zon hebben.