Tag Archives: kippen

Lente

7 April 2015 Elz

Wat we deze week hebben gedaan

Kijk die schatjes eens, ze zijn al 6 weken

Nou jongens, meteen tijdens de vernissage werd het kapelletje verkocht, waardoor het glaasje sangria m?¬Æt dit succes me naar het hoofd steeg en ik nog drukker dan anders door het dolle heen kwekte tegen iedereen die zo beleefd was even te luisteren.
De kapel verkoopt altijd, had buurman P al voorspeld en vriendin P bevestigde dat nog eens en herhaalde haar opvatting: en bloemen, landschapjes en dorpsgezichten.

Fijn, dat mijn zakelijke adviseurs op 10 meter afstand van me wonen. Ik ga naar ze luisteren.

Ms Black in oktober vorig jaar

Verder is het mooie weer eindelijk daar, met als gevolg dat de zwarte Brahma-kip broeds is geworden. Ms Black is uitgegroeid tot een grote, zware en beetje (onbegrijpelijk genoeg) bange kip, die op eerste paasdag op twee plastic eieren is gaan zitten en er niet meer af wil.
Toen ik die ging vervangen door Brahma-eieren (van buuf P) kostte het me nog moeite ook, zo stevig drukte ze haar kippenlichaam tegen de bodem van de krat waarin ze lag.
De krat heb ik met kip en eieren in het oude caviahok gezet, dat dicht kan en waar de anderen niet bij kunnen om er bemoeizuchtig per se ook een ei te willen leggen.

Meteen de dag nadat de papierwinkel die ik gedownload had, ingevuld en getekend uit Engeland terugkwam, stond ik (samen met Siebe) op de stoep van de Pr?¬©fecture in Gu?¬©ret, waar we na 10 minuten weer buiten stonden met een immatriculation provisoire voor de brave Berlingo.
Ik had me zo goed voorbereid, dat ik zelfs veel teveel papieren bij me had. Waar ze die rommel allemaal voor nodig hebben en waar ze die bewaren, joost mag het weten. Nu nog een paar nieuwe kentekenplaten en het autoleed is hopelijk de komende 5 jaar geleden.

Nu moet de deuche een kleine facelift hebben. En de ramen van het huis achter. En het dak van de badkamer. En de moestuin. En de heggen tussen tuin en weilanden. En de deur en het interieur van het kippenhok. En de salon.

Even misschien een haalbaarheid- en tijdschemaatje maken. Voor als Siebe hier weer is.

En zou die verkouden griep nu eindelijk over zijn? Nog niet helemaal. Buuf heeft weer een nieuwe verkoudheid en hield me op grote afstand uit angst me te besmetten.
Desondanks spit ze hardnekkig de volgende kilometer moestuin om en voorziet die van mest.

Hoe doet ze dat toch? Ik ben na 10 minuten kaput.

dieren, Frankrijk

Regenjas

6 September 2014 Elz

Bleu doet net of hij oplet

De Brahma- en legkuikens zijn nu twee maanden oud en totaal niet onder de indruk van wat dan ook, behalve dan van de oude regenjas van mijn moeder, een girolleskleurige lange jas met capuchon, wat bleek toen ik ze laatst – met die jas aan – ‘s ochtends terwijl het plensde, wilde loslaten: het hele toompje deinsde achteruit in paniek, inclusief de oudjes in het kippenhok ernaast.

Op naar een wisse dood richting Bess

Goed dat ik dat wist, want ze gedroegen zich een week later als een stelletje su??òcidale lemmingen. Ze hopten vrolijk door de mazen van het gaas de tuin in waarin de honden zijn opgesloten, juist om te voorkomen dat die zich aan de kippen zouden vergrijpen. Ze graasden een beetje rond, keken eens naar Bess, die met een slaperig hoofd terugkeek en niet doorhad dat ze zich aan h?‚Ä†ar kant van het hek bevonden.

Daar was ik maar net op tijd bij! Ik trok de jas van mijn moeder aan, slaakte een afgrijselijk kreet en ja hoor, ze wisten niet hoe snel ze weer naar hun veilige hok moesten.
Niet dat ze daar nu iets van hebben geleerd, hoor. Ze flikken dat kunstje elke keer. Het tussenhek gaat nu dicht tot ze allemaal te dik zijn om door het gaas te kunnen.

De oudjes zijn niet zo dom als de kleintjes

Ondertussen had een van twee de oorspronkelijke ziekenboegkuikens – nu ook al weer 3,5 maand oud, dus een dikke vleeschkip – het in haar hoofd gekregen dat ik een engerd met of zonder een regenjas was, dus die wilde niet meer komen als ik riep, zelfs niet met lekkers.
De rest staat onmiddellijk voor mijn neus als ik alleen al het gebaar maak iets uit mijn broekzak te halen, maar neen, zij ging er vandoor en verdween in het feitelijk veel gevaarlijker buurbos van de “Schotten”.

Je kon twee maanden geleden al zien, dat ze (linksachter) banger is dan de rest

Toen ik haar ‘s avonds niet op een slaapstok trof, maar in een boom, ja, eigenlijk wel degelijk een slaapstok natuurlijk, maar dan anders, probeerde ik haar nog vruchteloos het hok in te krijgen. Ze liep het hoger gelegen weiland op, ik ook, joeg haar de tuin in, ik er achteraan, zij het weiland weer in etc etc. 20 keer heen en weer en niets anders dan een steeds hysterischer schreeuwende kip, terwijl de haan DSK die zichzelf als Superman beschouwt, de reeds slapende dames in het hok wakker maakte met zijn even hysterische antwoorden (“Ik kom je redden, schatje!”).

Laat maar, dacht ik, dan niet. Dat ging een paar dagen goed, tot een van Sussex Sisters door hetzelfde angsthazenvirus werd bevangen, wegholde als ze me zag en ‘s avonds verdomme naast die schijtlaars in de boom zat. Toen had ik er genoeg van. Voor je het weet is het een rage.

Bleu was here

Ik joeg ze uit de boom – de rest van de kippen was al naar bed – en haalde Bleu, die onmiddellijk begreep wat hem te doen stond, hoewel hij heel goed weet dat kippen jagen verboden is. Hij pakte als eerste de Sussex en liet haar weer los toen ik haar vast had. Het beest mankeerde niets behalve dan een hartverzakking en een paar losse veren.

Ik zette haar in het kippenhok en wilde me net op operatie vleeschkip storten, toen buurman F. plots in de tuin verscheen, terug van zijn verblijf in Ch?¬¢teauroux.
-Lekker weertje, h?¬Æ? zei hij en kijkend naar de pruimenboom: goh, alle mirabelles zijn geoogst, wat heb je ermee gedaan, een taart van gebakken?
Ondertussen had Bleu de luid kakelende kip gevonden en moest ik me haasten om te voorkomen dat hij haar in zijn enthousiasme per ongeluk zou vermoorden.
– Neen, riep ik, ik heb ze geweckt, en ik struikelde en viel bovenop Bleu, met mijn armen en gezicht vol in de brandnetels en ontzette de kip, die zich verlamd van angst eindelijk koest hield.
– OK, zei buurman, fijne avond, h?¬Æ en tot morgen! En sjokte weer van het terrein af.

Ja, dag buurman, tot morgen. Toch vraag ik me nu af: is hij wel helemaal goed, onze buurman. Dat is niet zeker.

Maar de kippen gedragen zich weer normaal, op vleeschkipje na dan, die nu voorlopig in een konijnenhok zit tot het arme dier geslacht wordt. Heeft ze toch gelijk doodsbang van me te zijn.

curieus, dieren, Frankrijk

Gootsteenbodem

5 July 2014 Elz 7 Comments

De Piepies en de Witties moeten dra het veld ruimen

Ik moest van de week even naar Dun voor een paar belangwekkende boodschappen in het kader van de bebroede eieren. Op een van de talloze sites had ik gezien hoe de blogster de bodem van de broedmachine met spul had bedekt, waarmee je voorkomt dat vloerkleedjes onder je vandaan glijden. Anti-d?¬©rapant van rubber.

Leg dat de jongens en het kassameisje van de Briconautes maar eens uit. Ze kwamen met een tapijtje aanzetten dat niet glibberde, maar neen, ik wilde alleen dat spul voor onder een tapijt, want ik wilde geen vloerkleed, ik had er niet eens een, opmerkingen waarmee ik het onbegrip zoals altijd alleen maar vergrootte.
In ieder geval hadden ze het niet, waarna ik met de deuchiste van de drie heren over onze auto’s begon te praten, want hij was jaloers op mijn verlengde kofferbak, terwijl ik altijd zuchtend naar zijn smette- en roestloze koetswerk kijk. De andere twee stonden er een beetje voor jan dinges bij.

De zijne vanuit de mijne

Die anderen behoren tot de soort in wier belangstelling ik me hier in dit land altijd mag verheugen, god mag weten waarom. Ze lijken allemaal precies op elkaar, klein, een beetje gezet (zeg maar dik) en vinden me geweldig aantrekkelijk. Ik laat me dat lekker aanleunen, zolang ik er niet ongemakkelijk van word, wat gebeurt als ze me proberen aan te raken. Dan spring ik als Bleu met 4 poten tegelijk in de lucht. Maar dit even terzijde en later hierover meer.

Bij de Winkel van Sinkel Lafont tegenover caf?¬© le Commerce kwam Marie-Claude op het briljante idee van een rubberen gootsteenbodem. Het is dat het op de verpakking staat, want ik kende het woord niet. Gootsteenbodem. Fond d’?¬©vier. (Marie-Claude zit in onze gemeenteraad en woont in het oude station van Saint Sulpice)

Duitse woord voor “sink mat” is weer zo’n mooi Duits woord

Kijk, als die kuikens uit het ei komen, ik zeg als, want niets is zeker, komen ze terecht op de gladde bodemplaat van de couveuse en glijden wijdbeens tegen de andere kuikens en eieren aan, waarbij ze soms niet meer uit de spagaat kunnen komen. Splayed of spraddle leg heet dat, het ziet er hartverscheurend sneu uit. In een nest heb je geen gladde plastic bodemplaat. Klik even op de link, het is te erg.

Ik ging daarna nog even bij de familie v/h de voorzitter langs, waarbij hij de deur uit was: au foin en zij kersenjam in de enorme keuken aan het maken was. Wij dames kakelden wel een uur of 2, over de broedmachines, kippen fokken en slachten en meer van die nuttige boerendingen die ik op deze grote boerderij gratis en voor niks uit de eerste hand weet los te peuteren. Maar vooral ging het over de Engelsen, die weigerden Frans te praten, alleen maar onderling klitten en altijd vrachtwagens vol Engels bouwmateriaal vanuit het vaderland importeerden om hun Franse bouwval (waar ze veel teveel voor hadden betaald) op te knappen. Met Engelse bouwvakkers!

Die indruk bestaat inderdaad en wat kan ik er tegenin brengen? Misschien is de Engelse kwaliteit beter? Misschien communiceert dat makkelijker, Engelse bouwvakkers en komen die sneller opdagen? Misschien willen ze alleen maar in een gated community met eigen soort eerst wonen?
En misschien is het niet waar. De Engelsen die ik ken integreren juist enorm. Onze Franse werklui werken gewoon op tijd. Als dat vooroordeel eenmaal bestaat, wordt dat natuurlijk per definitie bevestigd door elke Brit die je tegenkomt. En waren de meeste Engelsen door de geldcrisis trouwens niet weer terug op hun eiland?

Verstekeling tussen de erwten

Ze had nog een vette roddel over een kleine Engelse oplichter, die ik wel kende en die ik bij de eerste ontmoeting onmiddellijk al als zodanig had herkend. Je connais cette esp?¬Æce, zeg ik altijd en dat klinkt in mijn oren als steenkolenfrans. Een hele gezellige jongen, charmant, lult maar door, maar volkomen onbetrouwbaar.
Ik begreep al nooit waarvan die opschepper nou leefde en nu bleek dat hij een uitkering had, maar helaas door ambtenaren betrapt was op zwart geld verdienen op brocantes. Je mag, geloof ik 3x per jaar ongestraft dwz zonder belastingaangifte en als priv?¬©persoon je ouwe troep op vrijmarkten verkopen. De vierde keer word je als handelaar beschouwd. En nu schijnt hij te hangen.
Toevallig kwam ik hem vorige week nog tegen op de bosweg naar Le Mas Saint Jean en ik als eerste die glimmende dure auto zag waar onze arnac in reed.
Hoe doe je dat met een uitkering? En hoef je je huis niet verkopen in Frankrijk als je staatsproteg?¬© bent? En wat deed die flinke stapel bankbiljetten van 20 euro op tafel?
Deze gozer heeft in al die 15 jaar dat hij in Frankrijk woont nog nooit 1 woord Frans gesproken, behalve dan oui, bonjour en most likely merci. Ik begrijp er niets van.

Ik kwam daardoor weer helemaal verfrist thuis en zette het op een ouderwets erwten doppen, onderwijl het voetbal in de gaten houdend. Jammer genoeg viel net internet uit toen de doelpunten vielen. Anderhalve kilo doperwten in de diepvries en de doppen naar de konijnen.

Nog 3 dagen wachten

De eieren zitten nu in de lockdown-fase, wat inhoudt dat de luchtvochtigheid is verhoogd, het ei-keren is gestopt en het echte wachten is begonnen. Verboden in deze fase de couveuse te openen tot alle geslaagde kuikens droog en pluizig zijn, omdat het anders helemaal mis kan gaan. Ik doe geen oog meer dicht en kijk om het uur of alle meters het nog wel doen.

Ik ben braaf

Later vandaag, ik beloof het, over de gehoorzame Bleu.

curieus, dieren, Frankrijk

Nieuwe hobby

28 June 2014 Elz

De zusjes Sussex 2 maanden oud

Hoewel ik eigenlijk veel belangrijker dingen te bespreken heb, gaat het eerst zoals beloofd over de kippen en de hond. Ja, alweer de eeuwige kippen. En die hond.
De loopvogels beginnen een obsessie te worden en dat is vooral gekomen omdat ze weigeren te broeden. Zonder kuikens is het leven saai en je moet toch iets hebben om naar uit te zien, nietwaar?

Poulets de chair direct na aankomst in hun stalletje

Na veel piekeren en surfen kwam ik na een rekensommetje tot de conclusie dat de aanschaf van een broedmachine na 1 seizoen al rendabel is. Ik reken me natuurlijk zoals altijd weer rijk, maar let op:
Vriendin P koopt elk jaar 50 vleeskuikens van 5 weken ?‚Ä† 3,45 euro (= 172,50 euro) om ze in augustus te slachten, zodat de familie het hele jaar elke week kip kan eten. In mijn broedmachine (130,-‚Äö?á¬®) kunnen 24 eieren. Ik had een grotere kunnen kopen, als die niet veel duurder was geweest, want het moet wel leuk blijven, ik ben niet helemaal gek.

Na twee rondes van 24 eieren hebben we als alles goed gaat – wat nooit het geval is, er mislukt altijd een aantal, maar goed – 48 kuikens en voil?‚Ä†, de kosten van de aanschaf zijn al terugverdiend. Na 38 kuikens geslaagde kuikens draaien we feitelijk al quitte. Ik zeg we, want hier in ons dorp wordt zo ongeveer alles heel hartelijk gedeeld alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. En dat is aanstekelijk.
Ik heb het in mijn begroting even niet over de kosten van de elektriciteit of het voer, maar daar staan de lol en de opwinding van het hele proces weer tegenover.

(Dit hele verhaal klinkt volkomen tegen mijn natuur in misschien zakelijk met al dat gereken, maar ondertussen heb ik het niet meer van de spanning, er zitten nu 24 eieren in een zoemende machine, echt, ik kan even nergens anders meer aan denken. Hysterisch.)

Adoptieleghen en 3 van haar vleeskuikens

Hoe komen we aan die eieren? Die hebben we altijd in overvloed en hoewel mijn legkippen niet enorme vleeschkippen zijn, zoals de poulets de chair van de adoptiekip, leveren ze toch stevige jongens.
De hanen van vorig jaar pasten nauwelijks in de ALDI-vriezer, waarmee ik maar wil zeggen, groter wil ik ze eigenlijk niet. Vriendin P wel, die heeft een enorme vriezer, die aan het eind van het seizoen altijd tot de nok toe gevuld is.

Twee baby’s in de ziekenboeg

Nu dacht ik ook die twee kleine kuikens (die bij mij in de ziekenboeg zitten) over te nemen voor de eierproductie, hoewel er een denkelijk een haan is. Ach, zielig. En zo broed ik dagelijks voor het slapen mijn plannetjes uit.

Ondertussen zitten er zoals gezegd al twaalf dagen 24 eieren in het apparaat, dus nog negen dagen te gaan. Zonder youtube en allerlei kippenfora zou ik niet precies geweten hebben waarop te letten. In het boek Kippen van Hans Schippers staat wel ongeveer alles, maar hoe je bijvoorbeeld met een lampje kunt zien of en hoe precies het ei zich ontwikkelt, daar heb je youtube voor nodig.

Toen ik dat voor de eerste keer met bonzend hart deed, zag ik – zoals verwacht – een netwerk van aderen, een donkere massa in het midden en na een paar dagen zelf een heftig bewegend embryo, waarvan ik me doodschrok en die bij de jongste dochter de voorspelde kreet “CREEPY!” ontlokte, toen ik haar dat vertelde.

Nog 9 dagen van de 21 te gaan

Daarnaast moet ik bekennen dat de nicht van de familie B. die ik al eerder noemde, me 10 eieren van haar Brahma’s heeft geleverd, die zo te zien allemaal goed gaan. Die kippen zien er zo fantastisch uit en ze hebben een gouden karaktertje, dus volkomen te begrijpen dat ik de verleiding niet kon weerstaan. Alleen een van de twee krieleitjes, die ik er gratis bijkreeg, was niet bevrucht. Kan gebeuren.

Het streven was broedse kippen te vergaren, opdat we de productie volgend jaar kunnen verdubbelen. Krielen en Brahma’s (en de zusjes Sussex) zijn naar verwachting eerder en vaker broeds dan die slome drollen van legkippen van me. Er gaan in ieder geval een paar hennen naar vriendin P. Als die er tenminste zijn, vorig jaar hadden we immers alleen maar hanen, op irritante Kortpoot na.

Twee mislukte eieren

Van mijn eigen eieren gaat alles goed, op een na, die wel was begonnen, maar gestopt, in de Engelstalige kringen “early death” genoemd, als de Blood Ring is te zien. Ook heel creepy.

Weten jullie trouwens hoe duur sommige volwassen Brahma’s zijn? Ik keek even op leboncoin. Die kunnen we dan mooi weer verkopen, als alles goed gaat. Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen die beeldschone beesten te (laten) slachten, ja, ik discrimineer.
Want wat moet ik in godsnaam met al die extra kippen (of hanen), als ik ze niet opeet?

Over de hond de volgende keer. Hij is nu zo braaf, dat ik gisteren tijdens de wandeling dacht, wat ben ik nou toch vergeten, ik weet zeker dat er iets ontbreekt aan mijn uitrusting.
Het was de riem. Ik was de hondenriem vergeten!

dieren, Frankrijk

Leesbril

19 May 2014 Elz

Een geit (l) en de bok (r)

Jammer dat de bok een beetje bang van me was, want toen ik het erf van de Dierenfluisteraar opstapte, hing hij als een jordanese huisvrouw met zijn ellebogen over de onderdeur. Dat deed hij de godganse dag volgens de vrouw van Jean. Maar niet toen ik er was. Een hele lieve bok zonder horens, dat was ook nog eens erg gemakkelijk.

Ik was daar om een broedse-kippenadresje van Jean af te troggelen. De kippen planten zich bij hem als konijnen voort en ik wil zo graag weer kuikens, dat ik nu verdomme eens een echte broedkip ga aanschaffen.
Die slapjanussen van mij lopen een beetje te niksen in plaats van voor nageslacht te zorgen. Iedereen wil eieren van me om onder h??n broedse kippen te leggen, die ik dan ook tandenknarsend afgeef.

Een kartonnen doos met kip met neigingen

Bij een kopje lekkere opgewarmde koffie in de grote kamer, met in elke hoek of op elke schoot wel een hond of kat, raadpleegden we de gele gids. Ik kon geen letter onderscheiden wegens het ontbreken van een leesbril.
Het echtpaar ruziede een beetje over brillen: waar is jouw bril nou, weet ik niet, waar heb je hem gelaten, dat weet ik toch niet! enzovoorts tot ik de enorme jaren-70-bril van Jean van de tafel pakte (Maar die is vies!, wat hij ook was) en naam en adres noteerde.

Nu er toch was, kon ik meteen vragen hoe hij die kippen toch zo aan het broeden wist te krijgen. Dat was nogal eenvoudig. Als een kip neigingen vertoonde, zette hij er een kartonnen doos overheen. Werkt altijd.
Hm. Het is een idee.

Franse zaken