Kwak die eend maar naast een collega
De pan konden we van de buren lenen, maar de weckpotten of bocaux moesten we eerst nog even kopen. En omdat de cavia’s ook een en ander nodig hadden, gingen we – binnendoor – naar Gu?¬©ret. De eend houdt niet van die paar bulten in de N145, vooral niet van die van de terugweg.
We zwierden door het land en begonnen bij de Lecerc, waar we R?©mi hoopten aan te treffen, die na de manege in St. S?©bastien immers als Mister Minit was begonnen. V????r de boodschappen gingen we eerst daar een kijkje nemen. Hij stond met zijn rug naar ons toe een zool bij te werken, zodat we hem goed konden verrassen.
Maar wat was hij veranderd! Na jaren buitenleven bleek het binnenzitten een fatale uitwerking op hem gehad te hebben, dik, brildragend en hij was ook veel langer geworden. Verrek, het was hem helemaal niet. Om ons figuur te redden liepen we met onze lege kar door, keerden onbespied en liepen weer terug, zoals mensen die een bekende menen te zien en zwaaien, om vervolgens onnozel hun achterhoofd met diezelfde hand te bekrabben, als ze hun vergissing inzien.
We hadden altijd blind aangenomen dat hij in de periferie van de Leclerc zat, omdat we denken dat dat Gu?©ret is.
Zes bocaux kostten er slechts 12,50 en precies dezelfde waren bij de Jardiland 18,80! Alles was extreem duur daar, een pak zaagsel voor 4,50, een konijn voor 59,95. Nooit meer Jardiland, zoveel was duidelijk.
Alle potten gevuld met zure kersen
Het steriliseren kon onmiddellijk beginnen, omdat we ‘s ochtends zoveel mogelijk kersen hadden geplukt. Ik had al berekend dat 6 potten te weinig was en dat bleek ook zo. Sterilseren is is heel anders dan confiture maken. Volgens de instructies van R. gaat dat als volgt:
Je vult de potten tot het op de pot aangegeven niveau. Niks schoonmaken die kersen en zeker niet met water, gewoon vanaf de boom, hup! erin. Dan sluit je de potten met nieuwe rubbers en zet ze in de steriliseerketel, in elke super te koop, of geleend van de buren. Dan vul je de pan met zoveel water dat de potten 3 cm onder komen te staan. Hee, dat gaat helemaal niet, de potten gaan lekker dobberen in de ketel. De oplossing: haal een paar stenen uit de tuin en verzwaar ze. Stenen zat hier.
Zet de pan op het fornuis. Dat kan makkelijker als de potten, het water en de stenen er nog niet inzitten, want weet je hoe zwaar dat is? Maar hoe krijg je dat water dan in de pan? Dat bedoel ik.
Breng de handel met de deksel aan de kook en temper het vuur. Laat 30 minuten sudderen. De pan moet langzaam afkoelen en pas als alles weer koud is, kun je de potten eruit halen. Doe je dat omdat je je nieuwsgierigheid niet kunt bedwingen eerder, knalt de pot vrolijk uit elkaar, ook leuk om eens mee te maken.
Na afloop
Vanochtend zagen ze er dus zo uit. Nu paste de laatste pot net niet in de ketel en die heb ik in de cocotte minute gesteriliseerd, wat op de gebruiksaanwijzing van de weckpot gesuggereerd werd. Twee koppen water in de pan, weckpot erin, op stoom laten komen en 20 minuten op een zacht vuur laten staan. NIET openen, afkoelen onder de kraan of de stoom laten ontsnappen. NIET! Niks doen, wachten tot de druk vanzelf is verdwenen. Ik heb niet geprobeerd wat er gebeurt als je dat toch doet, denkelijk hetzelfde als te vroeg uit de steriliseerketel halen.
