Even gewoon een terrasje pakken, met de bekende B.F. en H.v.R.
(Vroeger hing er in de wc in Groningen een krantenknipsel met foto, met de tekst: “Ronnie Corbett, even gewoon thuis.” Ik ken mijn eigen gedachtekronkels niet, dat ik hier nu weer aan moet denken. Groningen?)
Engelse onderbroekenhumor met de bekende komiek Ronnie Corbett
Als alles goed gaat, verhuizen we met de zaak in oktober naar deze ruimte. Reistijd wordt 15 minuten in plaats van 5. Uitzicht over het water en hopelijk een iets koelere ruimte dan waar we nu zitten. Die verandert namelijk elke dag in een gloeiende sauna. Teveel mensen, teveel computers, te weinig zuurstof.
Zo’n filmpje uploaden met een telefoonlijn gaat erg, erg langzaam. Daarom deze nagekomen mededeling.
Laatste troep, voorlopig dan
De troep uit de grange is weg, want als Siebe iets in zijn hoofd heeft, dan zal het ook onmiddellijk gebeuren. Dat is meestal heel handig. (Soms is hij te snel in zijn opruimwoede of aankoopdrift, maar goed, ik geef het toe, ik kan een kniesoor zijn.)
Veel bekijks
De verjaardag van Saar gisteren ging gepaard met veel zon, en dat kwam goed uit want we wilden zwemmen. Om de feestvreugde te verhogen, gingen we met de eend. Hoe mensen vroeger zo met hele gezinnen (6 personen of meer) naar v/h Joegoslavi?´ reden, is me een raadsel. Niemand had toen haast, dat is het natuurlijk, maar niemand had ook meer dan 2 weken vakantie, of hadden de eendenbezitters soms alle tijd van de wereld? Dat zou best eens kunnen.
Bij de rivier trok de auto alle aandacht. Hij werd gefotografeerd, mensen liepen er sprakeloos omheen, anderen leverden commentaar op het uitgebouwde kontje. De kinderen lagen een uur in het koude rivierwater, de ouders lazen een boek. Opgefrist reden we terug en noemden we alle dieren die we onderweg zagen: Charolais, Limousins, hert, beverrat, hert, hond, boxer, koeien van een onbekend merk.
Aardappels en cro?ªte
Het feestmaal bestond uit p?¬¨¬¢t?¬¨¬© aux pommes de terre, gemaakt van de aardappels van het aardappelfeest (“Anais”), een lamsschouder van de arme slisser, in knoflook en rozemarijn, alles uit eigen tuin, en sla. Clafoutis of ijs toe. Dat laatste lukte niet meer, vanwege tot de nok toe gevulde buiken. Want met de room van mevrouw melk was ik niet al te zuinig en die is me daar lekker vet!
Vandaag maar even iets rustiger aan.
In le Commerce
Nu wilden we eindelijk een ergens anders gaan eten dan altijd maar dezelfde tenten, dus we reden naar een dorp halverwege Anz?¬¨?Üme, waar we altijd zwemmen.
Ik stapte die tent binnen en trof daar twee zwijgende mannen aan de bar, met niemand in de bediening.
Is hier verder nog iemand, vroeg ik na de begroeting, want ik nam aan dat het klanten waren.
Ik, zei de een, weinig toeschietelijk.
Is het restaurant open, probeerde ik nog met een stralende glimlach.
Neen! En weer zwijgen.
Tjongejonge, wat een gezellig stel! Wegwezen hier en terug naar onze ouwe trouwe Commerce, waar we weer zoals altijd tussen de arrebeiers een menuutje wegwerkten. Een heerlijk rodefruittaart, trouwens daar, maar de spinazie smaakte een beetje naar hondekots en zo zag het er ook uit, jammer.
We hebben weer een potje gevuld
Gisteren hebben Saar en ik weer bramen geplukt, achter bij het ?©tang. Hele dikke, vette zoete, bramen, struiken vol, dus we zijn maar weer aan de jammakerij gegaan. E?©n potje met jam en de rest in de clafoutis. Dat potje is denkelijk overmorgen leeg, zo smakelijk smaakt het naar bramen. Germaine (86) weigerde onze gift, neen, we hebben genoeg potten jam, echt waar.
Een heerlijk appeltje uit de streek
Bij de boomkwekerij in La Sout beschreef ik het appeltje van de tweelingdames (81). Rood met spikkeltjes, klein, wit vruchtvlees en een verrukkelijke frisse smaak, een soort sterappeltje eigenlijk.
Oh, de Bellefille, zei de meneer, dat is een appeltje van hier. Die hebben we in november weer.
Mooi zo, dan planten we die in plaats van de rouge Boskoop, die immers in het voorjaar door de herten is geveld.
Tuinrommeltje
Verder heb ik de camera gereset. Ik kreeg niks meer scherp of normaal belicht en nu kan ik weer helemaal opnieuw beginnen. Maar welke gek levert een handleiding zonder index of register? Ik zoek me suf.
Er zit een macrostand op en dat moet toch, gecombineerd met de anti-zwiep, een paar suffe natuurplaatjes kunnen opleveren. Inderdaad, en wat een enge, vieze beestjes zitten er weer op die bloemen, dat zie je met het blote oog niet. Ik hou helemaal niet van bloemenfoto’s. Kalenderfotografie, getver.
Cameraatje proberen met de Verbena
en de Cosmea