Generale


Rood feestpluche

Dankzij een gulle gever en omdat het lot mij goedgezind was, zat ik vanmiddag met Siebe zomaar op een hele mooie plaats bij de generale repetitie van de opera Lucia di Lammermoor. Kijk maar eens op de site van De Nederlandse Opera. Het verhaal is natuurlijk een klassieker, Romeo en Julia, meisje wordt verliefd op jongen van de vijandelijke clan, hij op haar, er wordt door haar valse broer een misverstand gecre?´erd en ja hoor, terwijl zij sterft, ziet hij weer zijn vergissing in en steekt zichzelf ook overhoop.


Prachtig decor, stiekem gefotografeerd

De kaartjes beweerden dat de boventiteling niet te zien zou zijn, maar ik heb nog een ouderwetse lengte van 1.70 m en kon de tekst goed genoeg volgen. Er werd echt prachtig gezongen, het decor was een soort kijkdoos en het koor was bijzonder gechoreografeerd. Ik fotografeerde als een biljartverslaggever.
En omdat ik even niet kon rekenen, dacht ik dat ik om 13:00 uur weer buiten zou zijn. Begint om 11:00 uur en duurt 3 uur, dan ben je om 1 uur ‘s middags klaar. Om 14:30 stond ik buiten, terwijl het applaus nog weerklonk.
Ik zette er flink de pas in en kwam een kwartier later in ons nieuwe kantoor aan.


Hier kijk ik naar

Daar zat iedereen al gezellig. Ik moest wel even acclimatiseren na al die moord en doodslag voordat ik mijn draai vond. Maar wat een heerlijke plek!


De boeken en de scanshop

Boek


Stapels drukwerk in Zwolle

Nog precies 2 weken en Het Boek van Siebe wordt gepresenteerd. Tien jaar lang heeft hij het land doorkruist om de veranderingen in het landschap te fotograferen. Niet tien jaar lang aan ?©?©n stuk, natuurlijk, maar hij heeft consequent bepaalde locaties keer op keer bezocht, bij voorkeur in dezelfde periode van het jaar en op hetzelfde tijdstip van de dag, opdat de kijkertjes niet zouden worden afgeleid door dan weer kale bomen en de volgende keer alles groen. Af en toe vloog hij eroverheen in een helikopter, om het ook eens van die kant te bekijken.

Al die gedisciplineerde arbeid heeft nu geleid tot een ongekend prachtig overzicht van de veranderingen in het Nederlandse landschap. Dat komt niet alleen door Siebe zelf, maar ook door de tomeloze en kundige inzet van Els Kerremans, vormgeefster. Zij zit in Den Haag met haar bureau Typography Interiority & Other Serious Matters. En waar zit dat Haagse bureau precies? Op de Laan van Meerdervoort, waar anders.
We zijn allemaal blij dat de grootste stress nu voorbij is.

Verhuizing


Alles wordt ingepakt, met op de achterste muur Siebes Carr?©

Zoals ik al eerder vertelde, verhuist de zaak naar een aantrekkelijk industrieterrein in de havens-West in Amsterdam. Gisteren en vandaag was het dan zover. Die nieuwe ruimte lijkt heel geschikt om alle foto’s die het bedrijf in de loop der jaren heeft verzameld, op te hangen, maar dat gaat helaas niet door. Tegen de muren waar geen ramen zitten, komen kasten en zo blijft er weinig plek over. De foto’s verhuizen ingepakt mee, op de allergrootste foto na, die in 2000 gemaakt is door, jawel, ene Siebe Swart. Ik heb er het meetlint tegenaan gehouden: 6 x 1,2 m.

plaatje

De vraag was dus, wat doen we met Siebes foto? Ik ken weinig mensen die een lege muur hebben van meer dan 6 meter en het beeld is ook wel tamelijk verzadigd van kleur, ik bedoel, hangt zoiets in je kamer, dan kun je er bijna niet omheen, je zit dan als het ware non-stop te schemeren a/d Amstel.
Toen ik voorstelde Carr?¬¨¬© te bellen, of die misschien belangstelling hadden, waren ze (de jongens van mijn werk) meteen enthousiast. En ook Carr?¬¨¬© zelf, die feitelijk buren zijn (waren), ze zitten om de hoek, nietwaar, hapte meteen toe: “Graag, mooi! Heerlijk! Geweldig!”.

De foto komt nu in de artiestenfoyer te hangen. Maandagochtend vang ik in ons oude kantoor de sjouwers op en dan wordt Siebes Carr?© over straat naar zijn bestemming gedragen of gerold. Ik doe er fotografisch verslag van.

Zwachtels


De Afrikaantjes van de buren

Ben ik toch vergeten het verdedigingsmechanisme van mijn jonge aanplant te fotograferen!
In mijn strijd tegen de herten, neen, dat zeg ik verkeerd, ik strijd niet tegen de herten, maar tegen hun foute eetgewoonten, namelijk het opvreten van mijn fruitbomen, heb ik een laken in repen gescheurd en de stammetjes ingezwachteld. Of houden herten ook van ouwe lakens?


We zijn er dol op, vooral met een scheutje pastis

Verder heb ik, geprikkeld door de Afrikaantjes van meneer B., bij Vreeken’s Zaden allerlei zaden besteld: schimmelbestendige tomaten (na die ellende van de afgelopen zomer), knolvenkel, vers cosmeazaad, want ik vrees dat we van de bloemen van dit jaar nauwelijks zaad kunnen overhouden, en het mengsel Kleinveeweide, “speciaal voor klein vee, zoals pluimvee, hamsters, eenden, ganzen, kippen, konijnen, hazen en cavia’s“.
Sinds we tegen een hert aangeknald zijn, of eigenlijk sinds er een hert tegen onze auto is aangelopen, hebben we een vegetarier in huis. En daarom eten we meer linzen en andere peulvruchten, zonder spekjes jammer genoeg. Bij de Marokkaan had ik al eerder ihkv Claudia Roden’s kookboek: Duizend-en-een-smaken allerlei mediterrane ingredienten gekocht, waaronder de zwarte bonen, en Madhur Jaffrey (600 vegetarische recepten) noemt heerlijke combinaties, met mais en dille bijvoorbeeld. Ik ga dat eens proberen in de snelkookpan, zoals ze suggereert: zonder weken in 10 minuten gaar.
Janet Grigson (groentekookboek) heeft de meeste venkelrecepten en zelf vindt ze die met parmezaanse kaas in de oven het heerlijkst. Maar de vissoep, vrij naar de Griekse avgolemono, die lijkt me helemaal geweldig. Vis eet onze vegetarier weer wel.

Voor de bouillon:
1 kg visgraten/koppen/vel
1 ui in plakken
1 prei, fijn gesneden
1 worteltje idem
1 grote venkelknol idem
1 kleine plak bleekselderij
1 teen knoflook
bouquet garni, liefst met dragon
venkelzaadjes
peperkorrels
korianderzaadjes, gekneusd
1 glas droge witte wijn
zout en peper

Voor de soep:
3 grote eidooiers
sap van 2 citroenen
1 eetlepel pastis
6 dunne plakken citroen
venkelgroen, fijngesneden

Nadat de bouillon is gezeefd en enigzins is afgekoeld (ruim onder het kookpunt), klop je de eidooiers met het citroensap en voeg je – als een bezetene kloppend – een soeplepel bouillon toe, zodat de eiermassa mooi glad wordt. Doe het mengsel in de soep. Dat afkoelen en kloppen is om te voorkomen dat het ei gaat schiften.
Giet in de kommen en versier met groen en citroenschijf.

Ik hol NU even naar de firma Tel op de Kloveniersburgwal om visafval te halen. Hongerrr!