Tag Archives: eend

dieren, film, Frankrijk

Reality show

1 Comment


Kleine kat bemoeit zich met alles, hond loert vanachter de geraniums

Even tussendoor, ze groeien als kool! Gisteren zette ik de camera bij de baby’s tot het kaartje onverhoopt vol was en pas later zag ik dat Bleu er ook op stond.

Waar ik elke ochtend naar uitzie, is de dagelijkse update van de reality show op Youtube van Matt uit Canada die kennelijk het roer heeft omgegooid en nu eenden houdt en dan niet 29 (19 kuikens en 10 oudere) zoals hier, maar honderden.
De vertederende kuikens die uit het ei kruipen, de problemen met de “Incubator from Hell” uit China, de hele stoere hond (“Dug“, niet die op het filmpje onder) die zo zoet tussen de eenden (“Ducks“) door loopt, maar geen poep aan zijn poten wenst, en dan de komst van De Vos…
Ik wil het allemaal weten. De baas lijkt sprekend op de hond qua stoer en zoet.

Maar eerst moeten een paar eenden pestende hanen eraan:

Bizar en komisch en erg innemend ook en absoluut niet spannend. Af en toe valt er een dode. Niet kijken als je niet tegen bloed kan.

dieren, Frankrijk

Vrouw zoekt boer

Dairy cows
Ik lag op mijn buik op de weg

Toen ik de zoon van de dierenfluisteraar belde om te vragen of ik mee mocht met melken, zei hij, dat moet je aan mijn vader vragen, maar bel hem pas na 6 uur, want waar hij uithangt, dat weet je nooit. En natuurlijk kon ik me daar ook ophouden tegen melktijd. Ik dacht een aarzeling te horen. Neen, tr?®s bonne id?©e.

Aanpalend gehucht
Zicht op de boerderij (2005)

Aangezien ze daar kippentijden aanhouden, dwz om 19:00 zijn de luiken dicht en ligt de hele bende op 1 oor, inclusief honden, katten en wat er nog meer rondloopt, wordt er om 16:00 uur gemolken.
Ik fietste op mijn dooie akkertje naar beneden en nam alvast een kijkje op het erf, waar een minstens zo mooie haan als bij Feyt rondliep. Hup, op de kiek.

Three geese and a duck
Boerenbewakingsdienst

Daar werd ik gespot door de bewakingsdienst in de vorm van drie ganzen en een eend die dacht dat hij een gans was. Omdat ik niet maakte dat ik wegkwam, maar ze daarentegen beleefd begroette, ondertussen fotootjes makend, sloegen ze vlak voor me rechtsaf in een poging hun figuur te redden. (“We moesten toevallig die kant op, nou en?”)

De zoon kwam tevoorschijn, die evenmin als ik zijn vader had gezien, maar die wel wist waar de Normandi?´rs zich ophielden, namelijk daarboven achter de maisonnette, zoals het spoorhuisje genoemd wordt. Of ik in afwachting van de kudde de geiten wilden zien? Natuurlijk. En daar zaten een aantal geiten in een stalletje met een bok met hele mooie horens.

The billy-goat
Gehoornd diertje

En daar kwamen ze, de koeien, omringd door slechts zeven hondjes (zei de zoon grinnikend), twee melkloze koeien in het ene stalletje, de rest in een ander.
– Wil je de kuikentjes zien?, vroeg zijn vader. Tuurlijk! In een kamertje zat in een doos afgedekt met een omgekeerde groentekrat een vette kip met weet ik hoeveel kleine pluisbolletjes. De honden en katten dromden er omheen, zonder dat iemand gevaar liep. Maar daarna moest er koffie worden gedronken, met een koekje en met zijn vrouw en de kleindochter, ook boerin en net moeder geworden. We kletsen gezellig over kinderen krijgen, kinderen hebben, de eerste tandjes, het moedergeluk, tuinieren, hoe plat en geconstrueerd Nederland was, de enorme tomatenoogst van vorig jaar, terwijl ik af en toe geen idee had waar het over ging, omdat er patois werd gesproken met een voor mij niet te ontwarren accent. Overal scharrelden katten en honden. Een familie naar mijn hart.

Toen ik een blik uit het raam wierp, omdat het plots enorm aan het hozen ging, zag ik net de kudde de berg weer afdalen, de vader met zijn honden er achteraan. Shit! Heb ik het hele melken gemist!
Ik mocht niet vertrekken, zolang het regende, moesten ze me met de auto naar huis brengen, wilde ik kleren lenen, enzovoorts. Ik wacht wel even, zei ik, en liet zien dat ik 5 lagen over elkaar aanhad. Toen ik uiteindelijk vertrok, vroeg de dierenfluisteraar, wil je eieren?
Is dat hartelijk of niet? Ik heb ze tomaten beloofd en ik moet nu toch weer terug. Misschien kan ik mijn tomatenplanten ruilen voor twee kuikens. Dat is pas een goed idee.

deux chevaux, Frankrijk

Zijspiegel en bougie

2 Comments

Daily tomato harvest

Vandaag is het heerlijk weer, 25¬?C met een zacht briesje, wat wil een mens nog meer, zei ik maandag. (Ik zie dat M?©t?©o in de linkerkolom zegt dat het hier onweert en 16¬?C is: niet waar!)
Elke dag komen er weer nieuwe tomaten, kleine, grote, grillige, ronde, ovale, flesvormige, gele, donkerrode, bloedrode en oranje. En die gekke sperziebonen houden ook maar niet op met produceren.

Tomato harvest

Toen ik de foto’s van zondag nog eens bekeek, zag ik plotseling dat al die eenden hun zijspiegels verticaal hebben! Ik rijd steeds met een horizontale en plaatjes googlen op “2cv” liet zien dat er meer verticale dan horizontale zijn. Dat me dat nooit eerder is opgevallen. Ik ga het eens een tijdje verticaal proberen.

Sideview mirror 2cv

In de verzengende hitte van zondag startte de eend zoals gezegd slecht en gaf hij bovendien een plof onder de motorkap bij het onder flink gasgeven opscheuren van de N145 (even de zin ontleden). Die plof had ik al eerder gehoord, ook bij dezelfde onmenselijke temperatuur en eenmalig. Dat kon paar dingen betekenen, oude en beroete bougies bijvoorbeeld, of een vuil luchtfilter in combinatie met die verschrikkelijke hitte. Ik reed ondertussen gisteren en vandaag gewoon weer gezellig rond, niks aan de hand motorsgewijs, hoewel ik het zitten op de gereedschapskist had veraangenaamd door er mijn hoofdkussen op te leggen. Ik zit nu een beetje gek hoog, maar comfortabel. De onderdelen voor de voorbank zijn besteld.

Dat luchtfilter zag er smerig uit. Wat zegt Haynes?
Maak het schoon met benzine en drenk het daarna in de schone motorolie, laat uitdruipen en voil?‚Ć, kind kan de was doen. Ik herinnerde me meneer Dubar van de 2-takt:”Niet dat luchtfilter in de benzine wassen, hoor!”, toen die het had over het filter van de grasmaaier en zo groot zijn de verschillen niet. Buurman JP zei net desgevraagd toen we samen de – brandschone- bougies bekeken: “Ik zou hem niet in de olie zetten, maar in de benzine en dan met een hogedrukspuit leegblazen.” Dat klinkt logisch. Wat nu? Moet er wel of niet olie in het filter? Moet je hem wel of niet met benzine schoonmaken? Dat is de kwestie.

Nu heb ik zaterdag alweer een uitje met de club, Joost mag weten waar naartoe, want het staat niet op de agenda, maar waar ook medelid meneer F. komt, de eigenaar van de 2cv-garage uit Ahun en die kan ik misschien wat gratis informatie aftroggelen. Ik zou natuurlijk ook een nieuw filter kunnen kopen.

Mushrooms: chantarelles

Vanochtend reden we in de eend via de markt naar de melkboerderij van Giraud, waar ik room had besteld met het oog op de girolles, die buurvrouw P. me had gegeven. We scheurden door naar het huis van weer een ander clublid, onze vriend T., dat ongeveer om de hoek bij Giraud ligt, waar ik in 2007 al melding van maakte. Die was er even niet, maar hij werd wel gezocht door een paar heren, die daar allerlei bouwwerkzaamheden moesten verrichten en niet bij de spullen konden, omdat de boel potdicht zat. Daar konden we niet veel aan doen. We bekeken het huis van buiten en het werkelijk schitterende uitzicht, ach wat is het er mooi. De toren naast het huis werd lang geleden gebruikt als een soort fax avant la lettre, waarbij er lichtsignalen aan een volgende toren werden doorgegeven, dat de diligence er aankwam en of ze maar verse paarden gereed wilden houden.

France, old farm

deux chevaux, Frankrijk

De Haynes

6 Comments

2cv repair
De Haynes

Onze buurman (UK) in Frankrijk wees me op het bestaan van de Haynes-sleutelgidsen (Owners Workshop Manual), die het sleutelen aan auto’s voor arbeiders verklaren. Bricoler voor dummies. Ik worstelde met de Vraagbaak van Olving, die me ooit honderd jaar geleden al in het duister liet tasten, omdat die ervan uitging dat je van de basis op de hoogte was.
Bijvoorbeeld: Verwijder De Bougies. Waar zitten die verdomde bougies en hoe krijg ik ze verwijderd? Waar dan en hoe? Om helemaal gek van te worden. Ja, dat lijkt zo eenvoudig als je het weet, maar als je voor het eerst met een automotor wordt geconfronteerd, wil je iets meer aanwijzingen.
Nu weet ik dat wel, zeker na de cursus Eendologie (in 1990, denk ik) van het Eende?´i, waar we wel de basics van het 2cv-sleutelen onderwezen kregen.

Maar zelfs al weet je waar alles zit en om welke schroefjes of palletjes het gaat, zie die dingen maar eens los te krijgen. Want dat is het grootste probleem van de eend: hij roest. Ik zit nog steeds met de bumper van februari. Wat zegt de Haynes hierover:

Due to their exposed locations the retaining bolts may well be rusty and difficult to remove. This being the case, clean them with a wire brush and soak in penetrating oil for a time before attempting to unscrew them.

Dat kan wel zo wezen, Haynes, maar zelfs na liters penetrating oil zit er geen enkele beweging in de bolts. Nee, dat lieg ik, 1 heb ik los. Het vervelende is dat die bouten een kruiskop hebben in plaats van een koppie waar ik mijn steeksleuteltje op kan zetten. Kruiskopkoppen zijn snel beschadigd als je een beetje geweld gebruikt. Daartoe krijg ik wel de neiging, als ik na uren pielen in een hernia-generende houding nog niks voor mekaar heb. Kapotslaan, kettingzaag, bijl, gillen.
Dit is allemaal luxe-onzin, want ondertussen zit lig ik dan wel in het Beloofde Land in mijn eigen schuur onder mijn eigen 2cv het roest te bewonderen. We gaan over een paar dagen op reis en nemen mee:

Garden preparation
Pompoenen, tomaten, prei, doperwten en dahlia’s

Volgens een andere buurman (FR) stonden de tulpen al een eind boven de grond. Dat gaan we dus – D.V. – dit weekend eens van dichtbij bekijken. Hoera! En dan heb ik waarschijnlijk weer iets meer zin om stukjes te schrijven.

deux chevaux, Frankrijk

Opening van het seizoen

France, Dun le Palestel, Intermarch?©

We hebben nog nooit zoveel eenden gezien in onze directe omgeving. Deze onbekende stond zomaar op de parkeerplaats van de Intermarch?¬©, waar we om 16:15 aankwamen, na een rit over lege wegen. Alle andere auto’s in Frankrijk hadden zich kennelijk verzameld tussen Lyon en Grenoble, zo te horen op de radio.

In de post zat een brief van de ACVE met een uitnodiging op 19 februari een hapje te komen eten bij of in Le Moulin Noy?©, gisteren en te laat dus. Le Moulin Noy?© hoort bij Gl?©nic, zegt Google en dat ken ik wel, want daar waren wij van de ACVE al eerder met een tochtje. Niet zover van het vliegveld van Saint Laurent bij Gu?©ret en met fabelachtig uitzicht, omdat je een beetje een berg op moet. Vette pech.

Zo’n eerste dag bestaat vooral uit niksen en de kachel aanhouden. Koud is het niet, er zijn vorige week al kraanvogels gesignaleerd en in de moestuin zag ik tot mijn verrassing dat er genoeg veldsla stond voor de hele week. Daar zal ik straks eens een foto van maken.

Kijk:
French garden