Zoiets bedoel ik

Na twee koelere dagen met een beetje nachtelijke regen, niet de moeite eigenlijk, zie ik de zon weer helder hangen. Ik heb gisteren nieuwe kopfoto’s gemaakt en was daar zo van in de ban geraakt, dat een stukje erbij inschoot, want daarna moest er weer gekookt, gewassen, Zweedse kasten in elkaar gezet, tuin benat, was opgehangen, enzovoort, de dingen van het gewone leven, zeg maar.
Zeg maar hoorden mijn zusjes en ik voor het eerst bij de Margriet-naailes op een priv?©adres in Voorhout, waar we elke week leerden hoe we patronen in kleren konden veranderen. Hoe heette ze nou ook weer, die vriendelijke mevrouw, die haar zinnen hiermee vulde?
– Kijk, knip zeg maar eerst de juiste maat uit zeg maar en speld hem dan zeg maar op de stof. Wel met de draad mee en dubbelgevouwen zeg maar. Heb je zeg maar rijgdraad?
Kleren maken zou net als moestuinieren tot ieders basiskennis moeten horen, zeg maar.

Het is bijna tijd de gevonden tomaten te proberen. Als het hele trosje nu rijp is, kunnen we bij de in de schil gebakken aardappels in de oven doen, wat me eraan doet denken dat het vandaag weer Aardappelfeest in Saint-Fiel is, de woonplaats van de broer van de buurvrouw, die in de eetfeestbusiness zit. Op 22 augustus is er een Meelfeest, F?‚Ñ¢te de Farine, waar wij helaas niet bij kunnen zijn, omdat de scholen de volgende dag weer beginnen.

Dit zijn ook gevonden voorwerpen, deze aardbeien die zich nu gecontroleerd vermeerderen. Ik vond er een paar jaar geleden een in de voortuin nota bene (zeg maar), misschien ooit door een vogel uitgepoept, maar was nooit op tijd hier om er de vruchten van te plukken. Die smaken fantastisch, dus volgend jaar als toetje na de asperges natuurlijk, die nu flink beginnen te groeien. Laat ik niet vergeten bij elke plant een stokje te zetten, anders plant ik er in het voorjaar rustig een hele rij aardbeien overheen.

Ik moet nu naar de bakker, naar de melkboerderij voor mijn parelhoen en me wassen en aankleden, dat ook nog. En een stukje voor een ander schrijven.