Sinds mijn ontslag heb ik het nog nooit zo druk gehad, hoe dat nu kan?
– Wat ben je toch veelzijdig!, zei nota bene mijn eigen man S. toen ik weer voor de zoveelste keer een digitaal akkefietje voor elkaar gekregen had.
Dat is ook zo, dat vind ik zelf ook, ik ben veelzijdig: ik kan op het gebied van fotoredactie en -bewerking heel veel en schrijven gaat met de snelheid van mijn gedachten. Daarnaast heb ik een enorm netwerk, dwz ik ken bijna iedereen in fotografieland en ik maak z?? contact. En ik heb sinds de jaarwisseling geen zin meer om vals bescheiden te zijn, nondeju. Ik ben nog nooit zo vrolijk geweest.
Nu ben ik niet zo humeurig van nature, maar ik vind mijn leven een stuk aangenamer sinds ik verlost ben van het juk van de vaste dienst, die dus niet zo vast bleek te zijn.
Waar ik me wel over verbaas is: wat heeft dat bedrijf in godsnaam bezield zo’n multifunctionele kracht met netwerk ?¬Æn kennis van social networking te ontslaan?
Dat weet ik denk ik wel: het is gewoon de kift geweest. En een bak seksisme, want vrouwen, neen, die moeten hun mond houden. Jammer dat ze zoveel kletsen.
Kleine tip: dan luister je daar toch gewoon niet naar?
Genoeg over dit oninteressante onderwerp. Hoofdschuddend zie ik ze daar een beetje voortmodderen.
Uitzicht vanuit Ruimzicht
Toen ik de 2cv in februari 2007 samen met mijn oudste kind naar Frankrijk reed, zat Kwint op de achterbank, wat niet erg door hem werd gewaardeerd. De rubbers van de bank waren zo materiaalmoe, dat hij uiteindelijk in de achterbak terecht kwam. Sinds die tijd weigert hij, autoliefhebber, de eend in te springen. Alle andere auto’s zijn ok.
Morgen vertrek ik met Kwint voor een tijdje naar onze dependance. Ik heb vanochtend confort-rubbers gehaald bij Ruimzicht, om het ventje als een echte Franse boerenhond bij het boodschappen doen comfortabel mee te laten reizen. Bij de intratuin heb ik een donkerblauwe vlinderstruik gekocht en allerlei zaadjes, pluksla, basilicum en donkerrode zonnebloemen.
Ik kijk net even goed, staat erop: Laura Ashley. Heuh?
Ontwerpzonnebloemen of heet deze variant zo? Over die Laura Ashley heb ik nog een verhaal. Dat komt volgende week.
Ha Elz, ik wil even melden dat ik je blog met veel plezier volg.
inspirerend en geestig.
Mag ik jouw ‘fransezaken’ op de mijne zetten? (linken heet dat, geloof ik) Er waren tot voor kort veel bezoekers bij mij, maar er is nu wat stilstand helaas.
Maar ik ga toch wel door, ik heb er enorme lol in, dag hoor, thea
Echt wel leuk!
Ontzettend aardig van je, link maar lekker raak.
Doe maar weer een tekening, je moet niet te kritisch zijn, alles is goed, want heerlijk om naar te kijken.
Kus die drie types in Amsterdam maar uit mijn naam, als je wilt.
xx
Elz
Goed idee van Thea, je komt er bij mij ook op! Allez, alle nederlandes-in-frankrijk met leuke blogs bij elkaar, dat is pas grappig :-).
Enneuh… zie ik daar een blauwe acadiane staan? Zie jij die elke dag? Daar heb ik jaaaaaaren in gereden, ben er zelfs in getrouwd (heel lang geleden, met de eerste :-).
Enfin, wens je een fijne tijd in la douce france, voor hoe lang deze keer?
Groet, Beer.
Die auto is van garage Ruimzicht, waar ik mijn 2cv-spulletjes heb gehaald, onder de rook van de Bijlmerbajes en naast de Hell’s Angels, als je die plek kent. De intratuin, een zaak die bij mij dezelfde paniek oproept als de IKEA, zit er eigenlijk niet ver vandaan, fietstechnisch gezien.
Ik heb die acadiane niet eerder dan vandaag gezien, die staat bij de garage dus.
Ik hoop t/m begin mei te blijven DV. Tnx!
gossie stom van me…. het was de Ami8 waarin ik ben getrouwd en waarin ik alsmaar naar Frankrijk heen en weer racete :-).
En nee, ik zie zo even niet waar de plek is, maar het is leuk om te zien dat er nog stukken nederland zijn die een beetje rommelig blijven, of vergis ik me nu weer?
Beer.
@Beer: die confort-rubbers, die zwarte dingen, dienen om de vering van de stoelen weer te herstellen. Het zijn een soort tuinstoelen, de autobanken van de eend.