Uitje

La Poste in La Sout
La Poste in La Sout

We hadden een tijdje geleden toevallig onze shampoo (merk: Furterer, de Amsterdamse kapper verkoopt het) bij een apotheek in La Sout gezien. Om nu voor een sjampootje 22 km heen en 22 km terug te rijden zonder eerst te kijken of ze het hier ook hebben (3 apothekers in Dun) was wat al te gortig, maar ze hadden het hier niet.
Daarom besloten de ouders zonder kinderen zaterdagochtend naar La Sout te rijden en meteen een kijkje op de markt te nemen, omdat ze daar een aantal kleine bioboertjes hebben met kwaliteitsgroente. Een tafeltje met een paar kilo aardappels, tomaat, 50 eieren, een doos courgettes en 10 potjes bramenjam bijvoorbeeld.
Ze, dat wil zeggen de gemeente La Sout, hadden juist deze dag uitgezocht voor de jaarlijkse vide-grenier. Hoera, fijn oude troep bekijken, juichte ik, alsof ik dat niet al dagelijks hier in huis doe. De apotheek bleek toevallig vandaag te zijn begonnen aan de vakantie die tot 31 augustus zou duren, een lelijke streep door de rekening, maar dat gaf niet, want ik zag bij de eerste de beste kraam een stapeltje van 6 van onze borden, die ik op de vide-grenier van 2005 in onze eigen commune ook al eens had gezien en aangeschaft voor 3 (drie) euro. Zie het Puys Dagblad van 15 augustus van dat jaar.

De borden uit 2005

Wat of die man voor die borden wilde hebben, vroeg ik.
– Dertig euro.
Ik dacht echt dat ik het verkeerd verstond:
– Drie euro?
– Neen, dertig voor zes borden.
Ik lachte uit ongeloof, dat is veel te duur!
– Tant pis, zei hij en haalde z’n schouders op. Sinds wanneer wordt er niet meer afgedongen op rommelmarkten?
Wat ben jij een ongelooflijke zak, dacht ik, niet onverschillig, maar woedend. Waar maak ik me druk om? Ik weet het niet, ik was toch al niet van plan ze te kopen.

Doedelzak
Didadoedeldiejo

Toen we bij Geitenmie uit de geheime voorraad een verrukkelijk kaasje kochten, begon de doedelzakmeneer.
– Ik kom niet uit Bretagne noch uit deze streek, zei Mie beleefd, dus het zegt me niets, het bespelen schijnt geweldig moeilijk te zijn.
We grinnikten om haar ironische scheve blik. Een endje verderop waren andere streekmusici folders aan het uitdelen. Die, of dat soort musici hadden we ook al eens eerder gezien, namelijk op de brocante van 2007.

Een bandje met streekmuziek
Musici in het middeleeuwse centrum van La Sout

We kochten een potje frambozenjam, een parelhoen en pat?¬© de t?‚Ñ¢te bij de Slisser, haalden bij de melkboerderij melk, room en eieren en gingen ons tijdens de lunch voorbereiden op de activiteitenkalender van de komende dagen: vanavond een lezing over de oude spoorbaan met tentoonstelling in de Salle Polyvalente, morgenochtend de brocante van Naillat, c’est une autre chose vergeleken met die van vandaag, en ‘s middags het F?‚Ñ¢te du Cheval.
Terwijl ik dit stukje schrijf, liggen drie anderen in de rivier, want het is broeierig warm. Of het gaat regenen betwijfel ik. Voor de komende week is alweer de zoveelste hittegolf voorspeld.