Vlier

Four a pain

Vlier vinden ze hier maar niks en bovendien zijn de vruchtjes giftig, zeggen ze. Ik vind hem wel leuk staan, zo tegen de oven aan. De ingang van de oven zit binnen, in de salon achter de gipsplaten van de originele eigenaar. Volgens Lucienne, die immers de nicht is van deze Monique, heeft de oven twee hele grote deuren. De salon was oorspronkelijk de slaapkamer van haar grootouders, waar haar moeder haar ter wereld heeft gebracht, in het ouderlijk huis dus. De broer van haar moeder erfde het huis en zijn dochter is nu Monique.
Luciennes moeder erfde de schuur met de moestuin en het hele complex is nu weer bij elkaar door ons toedoen. Dat wordt hier gewaardeerd.

vlierbes

Maar dat vlierbes giftig zou zijn, is onzin. We kregen vroeger van de moeder van onze klasgenoot E. vlierbessenstroop over het vanilleijs. Ik snoei de struik gedeeltelijk terug en in het voorjaar staat hij vol met witte bloemschermen en nu hangt hij vol met decoratieve besjes.

Bij de volgende klusbeurt wil ik wel de gipsplaten in de salon wegbreken om de oven te bekijken. Maar eerst een septische tank. En de keuken afmaken. En een nieuw hekje op de overloop. En die moestuin ontginnen. En zo verder.

5 thoughts on “Vlier”

  1. Mij werd ook verteld dat er 2 soorten vlieren zijn waarvan er 1 giftig zou zijn en de andere soort niet.Meer weet ik niet.Ging ik altijd nog een keer opzoeken… morgen…

  2. Mijn klasgenoot E. vertelde bij de laatste reunie dat ze altijd vlierbes(extract) kregen als ze ziek waren, dat bevestigt Wikipedia, evenals “Vroeger eindigde de afvoer van de gootsteen boven de grond net buiten de muur. De vlierstruik werd hiervoor geplant en onttrok dit gat aan het zicht.”
    Vroeger? Bij ons nog steeds, zolang we geen de fosse septique hebben.

Comments are closed.