De enige paal op het strand is de pispaal van Kwint

Het was grijs en koud op het strand. In het zand konden we de sporen van de noddik wokkers zien. Ik probeerde het tempo na te doen door mijn armen te bewegen op het ritme van de gaatjes. Zo! Die waren stevig doorgelopen!
In de verte galoppeerden heel merkwaardig drie IJslanders, maar het waren onmiskenbaar IJslanders. Ze keerden jammer genoeg niet om.