Moeder van God, bid voor ons, zondaars, nu en in het uur van onze dood
Dit zeiden de nonnetjes die op 10 december 1962 in het Westeinde-ziekenhuis in Den Haag de hele nacht voor mijn vader genade afsmeekten. Hij beweerde achteraf dat dat had geholpen, de ongelovige, en verzon er ter plekke nog meer apocriefe zaken bij.
Dat hij het ongeluk overleefde – met zijn fiets onder een vrachtwagen – was een wonder en je zou bijna denken dat die nonnen toch iets voor mekaar hadden gekregen. Aan de andere kant, als je dan gelooft, waarom moest die arme man dan eerst onder die vrachtwagen komen? Daarover later mee.
Ik heb een vraag: als Maria dan toch bezig is, zou ze dan ook in een moeite de eenzame drinkers kunnen redden, die ‘s nachts over de digitale snelweg dolen? Ik vind ze een beetje zielig en ik ben bang dat ze met hun dronken harses onder een auto komen.
We zullen voor hen bidden……….
Ha! Ik ben ook elke dag weer verbaasd wat ik in de mailbox aantref van lieden die idd hoogstwaarschijnlijk a.teveel geestrijke vloeistoffen consumeren en b. dit combineren met een gevaarlijk laag IQ.
Voorwaar een combinatie die de meest liederlijke emails oplevert.
Ik doe de hele handel over aan Maria.
Neen, veel van die harses vind je niet terug. En nog iets: een uiterst beperkt repertoire. 1 toonsoort, 2 woorden. Misschien.