Wereldproblemen

strand in IJmuiden
Sneeuw op het strand waar je tot je knie?´n in wegzakt

Dat geslenter op het strand blijkt heilzaam voor mijn geestelijke volksgezondheid, dat wist ik wel. Het probleem is alleen dat ik helemaal nergens meer aan denk, (wat feitelijk ook weer de bedoeling is) en dat, terwijl ik me nog zo had voorgenomen tijdens de wandeling de ultieme oplossing te vinden voor de armoede in wereld.
Tijdens het dromen (in your dreams) zit de wereld weliswaar nog chaotischer in elkaar dan tijdens het waken, maar de oplossingen zijn dan altijd glashelder. Jammer genoeg heeft het wakker worden hetzelfde effect als een icoontje uit de dock van de mac slepen: plof! een wolkje en weg.

de zon breekt door
Zomaar weer mooi weer

Halverwege de wandeling brak de zon plotseling door, letterlijk, niet in mijn hoofd. De temperatuur steeg onmiddellijk met een paar graden en al het grijs werd blauw. Het bleef bij deze mank lopende symboliek, want in mijn kop gebeurde er nog steeds niets. Ja, toen ik thuisgekomen een slokje thee nam, begon de kies links boven gruwelijk pijnlijk te kloppen.

– Klopt hij ook als je iets koud drinkt, vroeg de assistente van de tandarts vijf minuten geleden.
Even proberen: neen.
– En als je er tegenaan tikt?
– Ook niet.
Dan was er niks aan de hand.
– Bel maar als er iets verandert.
Oh, zit dat zo? Zaten alle problemen maar zo eenvoudig in elkaar.