Begin van de boomgaard

Buurman F. had al een poging ondernomen het veld te maaien, waar hij enorm over mopperde, terwijl ik hem dat ernstig had afgeraden, wat hij waarschijnlijk abusievelijk ge??ònterpreteerd had als bescheidenheid. Het is te hoog! Het moet eerst worden gezeist! Nee, joh, dat doe ik wel even.
Maar toen ik eergisterenmiddag bij de zeis de draad door het mes wilde vervangen, kreeg ik het moertje van de draadbol niet los, of hoe noem je dat plastic ding dat ronddraait met twee sprietjes draad. Of liever, ik draaide de bol los van z’n bout, die vervolgens niet los te draaien was vanwege falend gereedschap en roest. Alle steeksleutels nummer 19 vertikten het, wat zeg ik, ik was goed bezig de moer naar z’n moer te helpen. Vloekerdevloek, mopperdemopper. Wat een stompzinnige problemen, die bovendien de helft van de tijd opslokken.

Aan wanhoop ten prooi vroeg ik of JP me wilde helpen, die hem dankzij een dop met Claes Oldenburg-achtige afmetingen – je hebt een tractor of niet – na een paar pogingen los had. Leuk hoor, Elz, zo’n HEMA-setje doppen, maar die zijn toch meer voor het huisvrouwenbroddelwerk. Hamertje Tik.

Hedendaagse mestkar

JP was die dag bezig met mest uitrijden, dus ik greep de gelegenheid of hij nog een emmertje overhad. Helaas, alles was al verspreid, maar ik mocht gerust de restanten uit de aanhanger halen, hij ging eten. Hoera, twee volle kruiwagens leken me wel genoeg, die ik peurend en soppend met roze huishoudhandschoenen volstortte. Man, dat zouden meer mensen moeten doen, puur levensgeluk, stront verzamelen.

Toen later de dag de grasmaaier in ?©?©n keer startte, was mijn geluk compleet. Het eenvoudige leven, daar hou ik van. Zucht. We gaan maar weer eens maaien op de vroege zaterdagochtend.