Wat we eten

Dog and asparagus
Per ongeluk gekortwiekte asperges

Gisteren maaide ik met de motorzeis allerlei onhandig te maaien stukken met brandnetels, munt en ander ongerief, helemaal vergetend dat daar de asperges stonden, die ik dan ook een kopje kleiner maakte. Die zijn vandaag met een stukje wilde zalm gebakken en opgegeten.

Gisteren at ik alweer een omelet. Naar aanleiding van de overdreven sentimentele serie Two Greedy Italians op de BBC, herinnerde ik me ineens dat die met zuring kon worden gevuld, zoals Jane Grigsons Groentekookboek inderdaad bevestigde.

France, oseille for an omeletteMik de zuring in een pannetje met boter

Die twee Italiaanse chefs Antonio Carluccio en Gennaro Contaldo reizen door hun geboorteland, in dezelfde stijl als een tijdje geleden Raymond Blanc in The very Hungry Frenchman in Frankrijk. We zien Gennaro met een oude dame wilde kruiden plukken (“wild plukken” noemen de Nederlandse culi’s dat tegenwoordig en doen alsof zij het hebben uitgevonden) om die in een frittata te verwerken. Gennaro kan zijn tranen niet bedwingen, want ze doet hem aan zijn moeder denken, het plaatselijke kruidenvrouwtje uit het dorp.

France,omelette ?† l'oseille
Duizelingwekkend verrukkelijk

In het Itali?´ van deze serie bestaat geen politiek, maffia of ander ongemak. Iedereen is gelukkig, ze eten alleen de heerlijkste dingen, zo van het land en iedereen houdt van elkaar.

Zoiets als hier in ons Franse dorp dus.

5 thoughts on “Wat we eten”

  1. Wildplukken roept allemaal verkeerde associaties bij me op. Niet in het minst omdat ik iemand kende die het woord “plukken” gebruikte ipv “poepen”.

  2. Ik zet er expres een spatie tussen, want zo schrijft dat volkje, louter lucht en spaties, zei het oude ecowijf. Maar je hebt gelijk, de overeenkomst met wildplassen is treffend. Bah! Plukken!

  3. Met spatie klinkt het alsof je eenden of herten gaat plukken of zo. Of misschien dat je heel enthousiast bezig bent.

    “Plukken! Rahhhhh! BIESLOOK!”

    “He! Niet zo wild plukken, man!”

  4. Woest plukken, dat lees ik er ook altijd in. Ik pluk mijn hond af en toe, die is wild, neen, die wordt daar wild van.
    Dat kan ook nog: dat het effect van plukken wild worden is. “Ik ga je verdomme helemaal wild plukken, als je nu niet ophoudt!”

Comments are closed.