Maatpakken voor tomatenplanten

– Ze worden geel, dus die tomaten zijn eraan, ze hebben De Ziekte, zei buurvrouw en vriendin P., als altijd optimistisch en ging haar planten alsnog inpakken in grote plastic zakken. Gelukkig had ze er nog een aantal in de ge??òmproviseerde kas van boomstammen en stukken plastic – gebaar in de richting van de schuren – , maar die groeiden weer niet.

Als die regen nu niet gauw ophield, kon er ook niet gehooid worden, omdat al het gras plat op het land lag, de uien begonnen ook al te rotten en de koeien kleumden alleen nog maar een beetje op kluitje in de luwte. Voorzover die er is, die luwte, zeg ik hier even terzijde, want al dat bomen omhakken en heggen opheffen maakt de weilanden niet erg comfortabel onder deze omstandigheden. Dat domme korte-termijngezaag.
Het ene na het andere doemscenario kreeg ik voor mijn kiezen en ik kon er helemaal niets tegen inbrengen. De temperaturen ‘s nachts en overdag zijn vrijwel gelijk, probeerde ik, wat ik weer gunstig vind, je moet toch ergens hoop vandaan halen, maar neen, te koud ‘s nachts, vond ze.

Ik moet toegeven dat ik nu ook wel een beetje moedeloos word, vooral omdat niet kunnen buitenspelen me helemaal gek maakt. Bleu staart voortdurend uit het raam om dezelfde reden.

Typische elzdekorteconstructie

Dat de tomaten niet tegen non-stop regen kunnen, is waar en daarom ben ik ook maar een afdakje gaan knutselen, op de bekende volkstuinderswijze en met het bekende volkstuindersmateriaal als plastic, blauwe tomatentouwtjes van vorig jaar, rotsblokken, spuug, paperclips en dikke boomtakken. En nu maar denken dat het helpt.

(Nagekomen stommiteit: de honden komen elk keer met modderpoten van de binnenplaats achter – en dan heb ik nog niet over hun natte vachtgeur – en daarom had ik een emmertje met speciaal plavuizensop klaarstaan, waarmee ik de vloer onmiddellijk schoon dweil, dwz als de pootjes nog nat zijn.
Wat doet de blauwe hond? Hij steekt zijn grote kop erin en vindt de smaak uitmuntend, slokslok, lebberlebber. Tjesus, beest! Zou dat dodelijk zijn, of op zijn minst zijn nieren naar de kloten helpen? Geen idee, maar ik gaf hem onmiddellijk een liter melk te drinken, dat lees je wel eens bij vergiftigingen, dat je dat moet doen. Emmer snel in de badkamer gezet, naast de douche.
Wil ik druipend en naakt vanochtend de handdoek van de haak naast de douche grijpen, valt die in de emmer. Natuurlijk. Ik geef het op)