Dit moet jammer genoeg allemaal weggemaaid worden
De 2takt-koning liet gisteren zijn vuist zien toen hij mij zag, terwijl hij nog met een andere klant bezig was. Ik kon het gebaar niet interpreteren en was bang dat ik iets ontzettend achterlijks in mijn onwetendheid had uitgehaald, waardoor de maaier voor eeuwig verloren was.
Ik moest even wachten op de uitleg, want elke klant krijgt in deze winkel in het bijzonder en in deze streek in het algemeen de volle aandacht. Mevrouw 2-takt-Dubar was er gelukkig na lange tijd ook weer, dus we zetten het gezellig op een wijvig gebep, wanneer of dat ze met vakantie gingen en waar (een week naar Tunesi?´), was dat dan veilig en hoe lang was ik hier en hoe lang zou ik blijven, en hoe is het met de kinderen en wat een weertje, h?®, niet te geloven etc etc.
Er was helemaal niks aan de hand met de d?©broussailleuse, verklaarde meneer Dubar, toen ik eindelijk aan de beurt was. Je hebt hem waarschijnlijk verzopen, of je bent vergeten het uitknopje op aan te zetten, dacht hij.
Hohoho! Wacht even, ik ben niet helemaal achterlijk, 1. als hij verzopen was, zou hij het toch na 10 minuten moeten doen? En 2. de aanknop, ik geef toe dat ik daartoe in staat ben, maar deze keer echt niet. Het starttouwtje werkte niet naar behoren, dat was het, en dat kwam volgens mij omdat de boel intern vastgekoekt was, omdat er misschien nog een restje benzine was achtergebleven. Ik dacht eigenlijk dat de boel misschien weer was losgeraakt, omdat ik hem weer volgegoten had. Meneer Dubar vond het allemaal klinken naar slappe smoezen, net als ik, toen ik mezelf hoorde praten, maar hoe ik dit probleem kon voorkomen, daar ben ik niet achtergekomen, want we moesten teveel lachen. Ik hoefde niks te betalen.
De daslook was met veel moeite terug te vinden tussen de bende van de bovenste foto
Toen ik wilde wegrijden, startte de eend tegen z’n gewoonte in pas bij de derde poging. Onmiddellijk verscheen olijke toetje van Dubar, om te kijken hoe ik ook deze machine zou gaan verzuipen. Potverdrie! Hij lachte zich een deuk, toen ik eindelijk vertrok.
Ik ben onmiddellijk thuisgekomen gaan maaien. Heerlijk.