Links en rechts staan nu advertenties, links de shortlist van de Prix Goncourt, die a.s. maandag wordt bekendgemaakt (lundi 8 novembre: attribution du Prix Goncourt 2010 , staat op de agenda op de site) en rechts de google-advertenties, die af en toe voor plezier zorgen, omdat ze inspiratie putten uit woorden van de tekst waarnaast ze staan.

Ik slof nu over de grachten en vraag me alweer af wat ik hier te zoeken heb. Depressie, depressie.
En? Krijgen we nu advertenties met: routeplanners, psychiaters, marktplaats, het KNMI, of mediums (“media’s”)? I hope. De grachten liggen vol met bladeren en dan bedoel ik niet alleen het wateroppervlak, maar ook de straat. Gele iepenbladeren, les feuilles mortes:

(Aan wie doet Yves Montand me denken met dat rare verlegen geknik? Ik kom er even niet op)

De hondjes op de foto boven blijken helemaal niet ge??ònteresseerd in herfstbladeren, maar hebben eten ontdekt. Een of andere malloot heeft uitmuntende broodjes weggesmeten, een puntje (op de foto bovenaan te zien, een beetje rechts van het midden), een krentebol, een bolletje. Dat verbaast me net zo erg als de kledingstukken die je wel eens op straat aantreft. Midden in de winter zie ik een paar schoenen, netjes naast elkaar. H?¬Æ? Is iemand op zijn blote kakkies verder gelopen? Jassen, spijkerbroeken, ondergoed.
Van de week betrapte ik voor de zoveelste keer een vent die vuilniszakken opensneed, nadat hij ze eerst bevoelde en woog. Om de hoek bij Robertine.
– Ik begrijp dat je op zoek ben naar iets bruikbaars, maar flikker dan niet de hele inhoud van die zak over de hele straat, zei ik. Ik moet me verdomme ook overal mee bemoeien.
– Heb je een paar schoenen voor me, vroeg hij, niet in het minst defensief.
Een paar schoenen? Ik wist niet of ik hem goed had verstaan.
– Ja, we hebben schoenen nodig, voor hulpgoederen, zei hij, terwijl hij schaamteloos doorging met zakken wegen, bepotelen en opensnijden.
Ik stond voor de verandering eens met mijn mond vol tanden. Neen, schoenen had ik niet voor hem, zei ik zwak. Ik was een beetje bang voor dat mes van die leugenaar.