Het is me toch gelukt aan kolen te komen door in de pages jaunes op een andere zoekterm dan charbon te zoeken, bij een bedrijf dat hier bij wijze van spreken om de hoek zit. In een heel erg saai en keurig opgeruimd dorp met alleen maar losse villaatjes bevonden zich twee keurige nette sympathieke broers met een loods vol veevoeder, huisbrandolie en antraciet uit China. Dat is trouwens dramatisch goedkoper dan petroleum, want die is onwaarschijnlijk duur, temeer daar de goedkope soort de hele tijd uitverkocht is. Die loods en de kantoren van die broers, die waren zo spic en span dat ik me schaamde voor mijn modderschoenen. We vertelden bij het afrekenen dat bijna iedereen in ons land op gas zat. Je doet een kraan open en klaar. Onvoorstelbaar, als je erover nadenkt.
Hier is hout gewoon het beste in alle opzichten. 
Ik scharrelde gisteren in het duister in de walnotenmolen rond en keek naar een interieur dat sinds de bouw van de molen niet meer is veranderd. Daar ga ik vanmiddag eens een aantal vragen over stellen. Waarom staat er een molensteen ?¬Æn een pers? Is die pers voor iets anders? Hoe oud is de molen? Wanneer is hij voor het laatst gebruikt? Werd de molensteen aangedreven door een ezel? Er hangt immers zo’n antiek ezeltuig, alsof het dier gisteren is uitgespannen.
Werd er gewoond en zo ja, door wie? Waarom is er anders een broodoven? Toen ik daar met mijn neus bovenop stond en naar boven loerde, keek ik zo een enorme schoorsteen in. Ik bleek in de open haard te staan.
Allemaal vragen die ik vanmiddag ga stellen. 
 
		

