Het de Pintohuis (De Pinto Bieb)

Vanmiddag konden wij buurtbewoners protesteren tegen de verhuizing van de bibliotheek uit het de Pintohuis. Als je nu zo’n Els Iping hoort praten, dan zinkt de moed je in de schoenen: slappe, holle woorden. Bah! PvdA- of ander gezwets, daar zit niemand op te wachten. Freule Wtewaal: “Wat dit land nodig heeft, is lef!”
Waarom zegt die Iping-vrouw niet gewoon: WE GAAN ER VOOR!! (laatste gedeelte onhoorbaar) zorgen dat de bibliotheek in de buurt blijft? Slap slap dikwerf slap. Getverdemme. En dat komt hier over de vloer.

Plafond.

Oogst

De dag begon goed. Ik was al ter hoogte van de C1000 op de Wibautstraat met Kwintie hysterisch van vreugde naast de fiets (Vuile fascist! Dierenbeul!), toen een schot afging: neen, gewoon een lekke band. Gelukkig kwam Siebe snel met de auto en bracht mij naar de tuin en de fiets naar huis. Na het corvee bleek de waterleiding te zijn stukgebaggerd (een woord voor het nieuwe Groene Boekje, stukbaggeren). Geen thee, wel dorst.
Kwint en ik zijn toen maar direct weer naar huis gesjokt (1,5 uur) met in de tas de hele oogst van de Rode Boskoop. Ook niet veel soeps. Pas grand-chose!