Vinca

Geen Bonte Avond vandaag, hoewel het al weer onze laatste dag is. De bakker komt weer drie keer per week langs (het is “Hopla!” van vorig jaar, HOURA!), op dezelfde krankzinnige tijden als eerst: 08:00 uur of vroeger op zondag.

Yeva en Siebe waren vroeg weg (paardrijden in Saint Sebastien, Yeva, niet Siebe). Ik was tegelijkertijd opgestaan en heb in een noodtempo de laatste stukken terrain kaalgeslagen. Dat is goed te voelen, nu ik even zit.


Vorig jaar heb ik een irisje gered dat bij onze zoektocht naar de fosse septique precies op de verkeerde plek een beetje sneu stond te zijn. Even in de ziekenboeg, een beetje mest, een beetje zon, en HOPLA, zou ik haast willen zeggen, daar zijn de eerste bloemen.


Het lijkt wel een donkerblauwe. We hebben al een heel rijtje lichtblauwe in het voortuintje, die jammer genoeg een beetje flets ogen.


De Hollandsche import doet het ook goed. De Vinca hier is stiekem meegelift met de geraniums, net als het OLV-bedstro en dat komt goed uit, want de plek waar ze staan, is onmogelijk qua omstandigheden. Ik had alleen de geraniums een kansje gegeven. De bosanemoon van het begin van de week ziet er geheel hersteld uit, en de daslook bloeit nu. Laat die zich maar lekker verspreiden door de tuin.


Het regent een klein beetje. Als het deze week niet zou gaan regenen, werd het hooien volgende maand een catastrofe, zei de vader van de boer, terwijl hij de verwachte hoogte van het gras aangaf. Hij schudde zijn hoofd: ??°a ne pousse pas. Ook alweer zo’n standaarduitdrukking.